kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Δε ξέρω κατά πόσο έγινε φάουλ στην τελευταία φάση πάνω στον Παπανικολάου. Ήμουν στην ακριβώς απέναντι πλευρά οπότε δεν είχα οπτική επαφή. Ωστόσο, όσοι ξέρουν μπάσκετ, γνωρίζουν ότι τέτοια σφυρίγματα πριν λήξει ένα παιχνίδι χωρίς να γίνεται προσπάθεια για σουτ σπάνια δίνονται.
Τώρα το αν έκανε λάθος που κλείστηκε στο “L”, θα πρέπει νωρίτερα να αναζητήσουμε και τις ανάλογες ευθύνες στους δύο περιφερειακούς οι οποίοι δεν ήταν διαθέσιμοι στα τελευταία 10” ώστε να γίνουν αποδέκτες της μπάλας.
Το παιχνίδι ωστόσο δε χάθηκε εκεί. Το ματς απωλέσθη από το 1ο ημίχρονο όταν ο ΠΑΟ παίζοντας έξυπνα και συγκεντρωμένα, μπλόκαρε το μυαλό και την λειτουργία των ερυθρόλευκων και πίστεψε ότι μπορεί να φύγει με το διπλό, όπως και έγινε.
Ο εμμονή του Σφαιρόπουλου να παίζει στα 2 μέτρα τον Καλάθη γύρισε μπούμερανγκ. Ο ομογενής από τις ΗΠΑ έκανε το καλύτερο παιχνίδι του στο ΣΕΦ ενώ λάθος κρίνεται και η επιμονή στον πολύ κακό Μάντζαρη. Η κυκλοφορία του ΠΑΟ ήταν εξαιρετική αυτό όμως προκλήθηκε όταν ο περιφερειακός που μάρκαρε τον ball handler, έβγαινε εύκολα από την πίεση με ένα απλό σκριν στην κορυφή της ρακέτας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δεκάδες ευκαιρίες για PnR καταστάσεις αλλά και πάσες στην αδύνατη πλευρά στις έτσι κι αλλιώς αργές περιστροφές των Πειραιωτών. Τα ελεύθερα σουτ έμπαιναν και δίκαια το προβάδισμα ήταν συνεχώς στο πρώτο μέρος στους φιλοξενούμενους.
Στο 2ο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ανέκαμψε αφού αισίως ο Γιάννης Σφαιρόπουλος βρήκε μια λειτουργική 5άδα σε άμυνα και επίθεση χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε την επιρροή που είχε ο κόσμος στην ψυχολογία και αρωγή της ομάδος. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό ώστε να έρθει και η νίκη. Ο ΠΑΟ ήταν πάντα κοντά στο σκορ, ήταν απείρως πιο δημιουργικός με 29 ασίστ έναντι 17, ενώ ήταν και ψύχραιμος πετυχαίνοντας ορισμένα πολύ μεγάλα τρίποντα.
Τόσο απλά όσο και δίκαια, ο ΠΑΟ κέρδισε και έκανε το break. Αν αναλύσουμε το βίντεο του αγώνα διεξοδικά φυσικά θα βρούμε διαιτητικά σφάλματα όμως θα ήταν ατόπημα να σταθούμε εκεί και να μην εστιάσουμε στα ημέτερα προβλήματα που έφεραν στην ομάδα στην παρούσα κακή κατάσταση.
Ο Ολυμπιακός δεν ήξερε πως να αντιμετωπίσει τους αντίπαλους περιφερειακούς οι οποίοι ήταν πιο γρήγοροι, πιο εύστροφοι και πιο ουσιαστικοί. Ελαφρυντικό αν και μικρό δίνω στον κόουτς Σφαιρόπουλο δεδομένου ότι αντιμετώπισε πρώτη φορά φέτος τον ΠΑΟ του Πεδουλάκη ο οποίος άλλαξε πολλά στοιχεία στην ομάδα μετά την αποχώρηση Τζόρτζεβιτς, έχοντας όμως ως δείγμα γραφής τουλάχιστον 5 αξιόμαχα παιχνίδια, αυτά των ημιτελικών κόντρα στον Άρη.
Από δω και πέρα τι.
Ο Ολυμπιακός σαν ποιότητα παικτών μπορεί να κάνει ένα διπλό και να επαναφέρει τη σειρά και πάλι στο ΣΕΦ. Αν θέλω όμως να είμαι ρεαλιστής και κρίνοντας βάσει της συνολικής παρουσίας των ερυθρόλευκων σε παρόμοιες φετινές καταστάσεις do or die, τότε δυστυχώς δε θα πρέπει να είμαι και πολύ αισιόδοξος. Μια κακή χρονιά φέτος μ’ ένα πρωτάθλημα θα τέλειωνε μ΄ένα μικρό χαμόγελο και αισιοδοξία για την επόμενη σεζόν. Ωστόσο, αυτός ο Ολυμπιακός και λυπάμαι που το λέω, μ’ αφήνει μόνο τις οπαδικές και βασισμένες στο πρόσφατο ένδοξο παρελθόν, ελπίδες για ανατροπή. Θα με διαψεύσει; Μακάρι!
