Ο Βαλάντης Σιδέρης γράφει για το χθεσινό παιχνίδι που δεν τον ενθουσίασε αλλά δε θα γιουχάρει κιόλας, συγκινείται με τον ευαίσθητο Γιώργο Τζαβέλλα που δεν μεγάλωσε μέσα την αλητεία όπως άλλοι ενώ παράλληλα γελάει για να μη κλάψει με τις δηλώσεις των κ.κ. Αλαφούζο και Σαββίδη.
Τέλειωσε το χθεσινό ντέρμπι και θα ξεχαστεί γρήγορα αφού με εξαίρεση τη συγκινητική ατμόσφαιρα πριν την έναρξη, λίγα πράγματα θα πρέπει να μας μείνουν από το ποδοσφαρικό 90λεπτο. Μια αγωνιστική γενικότερα που τη σημάδεψαν εξωγηπεδικά γεγονότα. Το ξύλο και τα μαχαιρώματα στο Περιστέρι, οι κωμικές δηλώσεις Αλαφούζου, οι τραγικές Σαββίδη αλλά και οι εκείνες γεμάτες παράπονο του… “αλήτη” Γιώργου Τζαβέλλα.
Ας μείνουμε λίγο αρχικά στο χθεσινό παιχνίδι. Δε χωράει ιδιαίτερη ποδοσφαιρική ανάλυση. Ο Ολυμπιακός μετά το γκολ που πέτυχε, σαν να βαρέθηκε, να μην είχε κίνητρο. Άνευρος και χωρίς φαντασία, προσπάθησε να ξεμπερδέψει παίρνοντας τους τρεις βαθμούς. Ο ΠΑΟΚ δεν έκανε ούτε μία τελική ωστόσο τα δύο οφσάιντ που σφυρίχθηκαν, σε συνδυασμό με τα μαρκαρίσματα Μποτία, Μιλιβόγιεβιτς και την υποτυπώδη υπεροχή στην κατοχή, δίνουν το δικαίωμα για αναζήτηση άλλοθι, σ’ ένα παιχνίδι που ο “δικέφαλος” έπαιξε πιο ανούσια κι από την Καλλονή. Σε τέτοια ματς, επιβάλλεται να επικρατείς ολοκληρωτικά διότι έτσι κόβεις μαχαίρι τις όποιες δικαιολογίες, σβήνεις πρωτοσέλιδα και αποστομώνεις άρθρα “ειδικών”. Καλώς ή κακώς, ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, πρέπει να αποδεικνύει σε κάθε αγωνιστική και με κάθε ευκαιρία, πως είναι δύο επίπεδα πάνω, τόσο βαθμολογικά όσο και στο χορτάρι κι αυτό δεν ισχύει μόνο για τους απέναντι, αλλά και για αρκετούς εντός των τειχών, όπως ήταν μερικές εκατοντάδες που δυσανασχέτησαν χθες με τη λήξη όταν και αποδοκίμασαν. Λες και δεν έχει η ομάδα δικαίωμα να μην παίξει καλά σ’ ένα παιχνίδι… Και για όνομα του Θεού, μιλάμε για ένα ματς που κέρδισε(!), χωρίς να απειληθεί ούτε μία φορά! Αδιανόητα πράγματα δηλαδή….
Στα αμιγώς αγωνιστικά, ο Τούντορ κατέβασε μια εντεκάδα που δε θα κέρδιζε ποτέ ούτε σε 10 παιχνίδια. Έχοντας στην ίδια σύνθεση τον περιπατητή Μπερμπάτοφ που αμφιβάλω αν ίδρωσε τη φανέλα, τον ράθυμο “Κλάους” και μόλις δύο αργά χαφ με αμυντικές ικανότητες, ήταν αναμενόμενο πως δε θα απειλούσε. Την όποια άνοδό του, τη σημείωσε αφού βγήκε έξω ο Αθανασιάδης και ο Γκολάσα που εισήλθε, βελτίωσε την κυκλοφορία αλλά ως εκεί. Στα δικά μας, ο Ολυμπιακός δεν φόρτσαρε ποτέ από το 9′ και έπειτα με τις όποιες ευκαιρίες πήγαινε να δημιουργήσει, να σπαταλούνται αφειδώς από κακές αποφάσεις με ή χωρίς τη μπάλα. Ο Ζντιέλαρ αδίκησε τον εαυτό του στατιστικά από την αποβολή αφού ήταν εξαιρετικός όσο αγωνίστηκε, αν και να μου επιτρέψετε να διαφωνώ ως προς την πρώτη κίτρινη που δέχθηκε. Καλός και σταθερός ο Σιόβας, MVP o τρομερός σε όλη τη σεζόν Ομάρ και θεατής ο Ρομπέρτο που χθες πληρώθηκε άδικα το μεροκάματό του.
Θέλω να σταθώ λίγο στον Μπράουν Ιντέγε, όντας σίγουρος ότι η άποψή μου θα βρει πολλούς διαφωνούντες. Ο Νιγηριανός έχοντας ως βάση κριτηρίου τη μέχρι σήμερα παρουσία του στο λιμάνι, είναι ένας παίκτης καλός και ιδιαίτερα χρήσιμος στον τρόπο που παίζει ο Σίλβα και παρατάσσει την ομάδα. “Τρεχαλατζής”, δυνατός, σχετικά γρήγορος με τη μπάλα στα πόδια, έχοντας τη δυνατότητα να την υποδεχθεί με πλάτη, να πιέσει τα αντίπαλα μπακ και να μην πέσει εύκολα όταν εκείνος πιέζεται έχοντας την κατοχή. Παράλληλα όμως, είναι ένας ποδοσφαιριστής χωρίς τεχνική, χωρίς τρίπλα στο ένας μ’ έναν, χωρίς κάθετη κίνηση δίχως τη μπάλα, χωρίς τελειώματα, χωρίς αίσθηση του γκολ. Θα μου πείτε, αν τα είχε όλα αυτά θα έπαιζε στον Ολυμπιακό; Φυσικά όχι, όμως ας τα αναλογιστούμε αυτά τα “συν” και “πλην” έτσι ώστε να προσαρμόσουμε και τις απαιτήσεις μας όταν κάνει μια λάθος ενέργεια είτε αυτό λέγεται πάσα ή σουτ ή κίνηση. Χθες είχε κάποιες λανθασμένες αποφάσεις που όμως όσοι παρακολουθούν την συνολική εικόνα του, δεν πρέπει να παραξενεύονται.
Για τα επεισόδια του Περιστερίου τι να πεις; Τόσα χρόνια τώρα τα ίδια. Μόνο αν εφαρμοστούν οι νόμοι και συλλαμβάνονται χωρίς εκτροπές όλοι οι εμπλεκόμενοι απ’ όλες τις ομάδες, θα μειωθούν ενδεχομένως τέτοια φαινόμενα γιατί να εξαλειφθούν αποκλείεται. Ποιος άρχισε και ποιος προκλήθηκε, μικρή σημασία έχει. Σήμερα ήταν οι μεν, αύριο θα είναι οι δε, όσο όμως δεν υπάρχει πρόθεση για να βελτιωθούν τα πράγματα, τόσο θα διαιωνίζονται και το απόστημα αυτό θα διογκώνεται.
Αναφορικά με τις δηλώσεις Γιάννη Αλαφούζου, πραγματικά με ξεπερνάνε. Στο φύλλο αγώνα μάλιστα ο Μάνταλος έγραψε ότι ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ (είχαμε άλλες ομορφιές χθες βράδυ στο kick off από τους υπαλλήλους του), τον προπηλάκισε με αισχρές εκφράσεις. Το πιστεύω. Το χειρότερο στην όλη υπόθεση είναι πως διαμαρτύρεται για μια σωστή(!) απόφαση! Αναφέρομαι φυσικά στη δίκαιη αποβολή του καλού παιδιού Ζέκα. Μιλάμε για λευκή προπαγάνδα που όμως στερείται παντελώς λογικής! Για όσους δεν την διαβάσατε, η ανακοίνωση του Αστέρα, με καλύπτει απόλυτα. Ευτυχώς πάντως που χθες ο κ. Αλαφούζος είχε άξιο συνομιλητή, τον κ. Άρη Γάτα και ακούστηκαν ωραία πράγματα…
Ο Τζαβέλλας χθες, ήταν το πιο σίγουρο στοιχηματικό αποτέλεσμα για κόκκινη κάρτα και δεν έφταιγε κανείς άλλος παρά το μικρό του το μυαλό τόσα χρόνια που λογίζεται ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Δεν μεγάλωσε μέσα στην αλητεία κι αυτός σαν τον Σταν και είναι παρεξηγημένος. Κλείνοντας, για τη φιλοξενία που δεν άρεσε στον κύριο Ιβάν… Λέει δεν είναι δυνατόν να ακούγονται συνθήματα… Συνθήματα!!!! Το ξαναγράφω, συνθήματα!!!! Για τη φιλοξενία ήταν η ερώτηση… Και μετά φταίνε οι Έλληνες…
Αφιερωμένο…