Βρείτε το γιατρικό στην αρρώστια…

 

To παρακάτω άρθρο απευθύνεται σε λίγους και καλούς! Σ’αυτούς που είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν τον Ολυμπιακό μέχρι να σβήσει ο ήλιος, σ’αυτούς που ζουν, αναπνέουν, γελάνε και κλαίνε για την ερυθρόλευκη.

Αυτούς Βαγγέλη Μαρινάκη δεν πρέπει να τους απογοητεύσεις, δεν πρέπει να τους ξενερώσεις μα κυρίως απαγορεύεται να τους χάσεις από το γήπεδο. Όσες μεταγραφές και να γίνουν, η ομάδα δείχνει άρρωστη και δεν βγάζει υγεία. Διανύουμε την πιο δύσκολη περίοδο μετά από 6 χρόνια επιτυχιών επί προεδρίας Μαρινάκη. Έχει χαθεί η σπίθα τόσο από τον κόσμο όσο και από τους παίχτες.

Είναι ολοφάνερο ότι κάτι δεν λειτουργεί καλά στην καλοκουρδισμένη μηχανή που ονομάζεται Ολυμπιακός. Βρείτε λοιπόν τι φταίει και τι είναι άρρωστο και ξεριζώστε το από τη ρίζα. Όταν κάτι σαπίζει το κόβεις από τη ρίζα για να γεννηθεί κάτι καινούργιο. Ίσως έκλεισε μια περίοδος και ήρθε η ώρα για σαρωτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, από παίχτες μέχρι προπονητικό επιτελείο και άτομα στη Διοίκηση.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα μοιράζονται την ίδια τρέλα με εμάς για τον Ολυμπιακό. Δε θα ανεχτούμε να ξαναδούμε παιχτάκια με μπλαζέ υφάκι μέσα στο γήπεδο που δεν θα ματώνουν για τη φανέλα. Επίσης, δεν χρειαζόμαστε ανθρώπους που βλέπουν τον Ολυμπιακό ψυχρά σαν απλούς μαθηματικούς αριθμούς. Δεν μας κάνουν τέτοιοι χαρτογιακάδες, γραφειοκράτες…..

Ολυμπιακός σημαίνει μαγκιά, υπερηφάνεια και πάνω απ’όλα μαχητικό πνεύμα. Πρόεδρε είμαστε σίγουροι ότι στις λίγες ημέρες που απομένουν μέχρι τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου θα κάνεις αυτό που πρέπει. Κυρίως όμως θα πρέπει να δώσεις ένα νέο όραμα, μια νέα πνοή και δυναμική στο καράβι που λέγεται Ολυμπιακός. Περνάμε μια δύσκολη φορτούνα αλλά είσαι μεγάλος καπετάνιος και ξέρεις πως να το χειριστείς και κυρίως πως να ξεφορτωθείς τα “βαρίδια” που βαραίνουν το πλοίο.

ΥΓ. Ο Ολυμπιακός είναι οικογένεια. Όταν μια οικογένεια αντιμετωπίζει προβλήματα, κάθονται γύρω από το τραπέζι όλοι μαζί και τα λύνουν. Και το πρόβλημα μένει εκεί, μέσα στο σπίτι. Δε βγαίνουν στη γειτονιά να φωνάζουν και να ουρλιάζουν…Τον κόσμο του Ολυμπιακού δεν θα μπορέσετε να τον διχάσετε ποτέ, θα είμαστε πάντα οι φρουροί και η ασπίδα το δαφνοστεφανωμένου έφηβου.