Ομολογώ πως με ξένισε λίγο αυτό το Φ4, όχι τόσο στην ποιότητα των παιχνιδιών όσο στο γεγονός πως απουσίαζε από κει ο Ολυμπιακός. Δίκαια φυσικά, τα έχουμε πει, αφού δεν ανταποκρίθηκε στο ΤΟΠ16 όμως και πάλι έλεγες μέσα σου αυτό το ρημάδι το… κρίμα.
Αν εξαιρέσουμε τους Γερμανούς ως διοργανωτές που έδειξαν σε πολλές στιγμές απειρία και ερασιτεχνισμό στην κάλυψη τηλεοπτική και μη, τότε αν μη τη άλλο είδαμε σπουδαίους παίκτες, ωραία παιχνίδια και έναν ιστορικό τελικό.
Τα φαβορί έπαιξαν τελικά το βράδυ της Κυριακής και η ΤΣΣΚΑ μετά από καιρό και αμέτρητα εκατομμύρια έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης βγάζοντας ωστόσο τα γνωστά ψυχολογικά τους θέματα διαχείρισης του προβαδίσματος σε κρίσιμες στιγμές. Η οξυδέρκεια του Μίλος, και η… τονωτική ένεση του Βατούτιν που αγχώθηκε σαν να κρεμόταν τη ζωή του.. ήταν αρκετά για να εμφανιστούν καλύτεροι οι “Ρώσοι” στην παράταση και να πάρουν αυτό που τόσες φορές δεν μπόρεσαν.
Ο δύο πλουσιότερες ομάδες με παίκτες από τα όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης βάσει συνολικής παρουσίας τους μέσα στη χρονιά, όντως άξιζαν να βρίσκονται εκεί. Τώρα για τους προπονητές, θα παραθέσω κάτι που μου έκανε εντύπωση από έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ.
Αυτό που είπε ο μεγάλος Στιβ, είναι μια αλήθεια αφού ειδικότερα ο “αδικημένος” από τη διαιτησία όπως δήλωσε χθες Ζοτς, ανταγωνίζεται πάντα από θέση ισχύος, οικονομική και μη, σε Ελλάδα(όταν βρισκόταν εδώ) και Ευρώπη.
Πέραν όλων αυτών, αν εστιάσουμε στους παίκτες, ο Σλούκας στον τελικό ως βασικός δε με ενθουσίασε. Ο πιο έμπειρος σε τέτοιους αγώνες παίκτης εντός παρκέ, μου δημιουργούσε προσδοκίες για πολλά περισσότερα τα οποία έδωσε ο “λίγος” για τους τηλεοπτικούς σχολιαστές Ντίξον. Από και πέρα, απουσίαζε η μεγάλη προσωπικότητα, ένας Σπανούλης, ένας Ναβάρο. Ακόμα και ο εξαιρετικός Ντε Κολό, όταν η διαφορά άρχισε να μειώνεται, παρασύρθηκε από την κατρακύλα της ομάδας σε επιλογές και μυαλό. Ο “τρελός” με τα τεράστιο ταλέντο άργησε αλλά φώναξε παρόν με μια πάσα που ήταν τόσο κρίσιμη όσο και όμορφη.
Του χρόνου η διοργάνωση θα είναι ακόμα πιο απαιτητική αφού σε έναν μαραθώνιο 30 αγωνιστικών, οι καλύτεροι είναι αυτοί που θα προκριθούν στα playoffs, σε διάρκεια, ποιότητα και συνέπεια. Αν θέλει ο Ολυμπιακός λοιπόν να βρίσκεται ξανά σ’ ένα Φ4 και με δεδομένο ότι δε θα αυξηθεί το μπάτζετ, χρειάζονται συγκεκριμένες και κυρίως στοχευμένες επιλογές παικτών σε θέσεις που η ομάδα πονάει, ήτοι στο “2”, στο “4” και πλέον στο “5” αν ισχύουν οι φήμες περί συμφωνίας Χάντερ και Ρεάλ.
Η φήμη που θέλει τον Μπουρούση να προβάρει εκ νέου τα ερυθρόλευκα, δεν ευσταθεί ως προς την ακρίβεια και το τελεσίδικο της υπόθεσης, ωστόσο ούτε πρέπει να αποκλειστεί αν υποθέσουμε οτι οι παλιές “αμαρτίες” έχουν ξεχαστεί. Βέβαια αυτό το θέμα θα απασχολήσει περισσότερο μετά τη λήξη των τελικών και κυρίως σε συνάρτηση με τον ανταγωνισμό αφού πλέον ο σέντερ της Λαμποράλ έχει ανεβάσει κατακόρυφα το κασέ και τις μετοχές του.
Περισσότερα για την ομάδα και τους τελικούς που έρχονται θα γράψουμε τις επόμενες μέρες.