kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε πρώτος την κανονική περίοδο της Euroleague και δείχνει έτοιμος για το μεγάλο βήμα. Ανάλυση, πίεση και ο δρόμος για το Άμπου Ντάμπι.
Γράφει ο Βαλάντης Σιδέρης
Ολοκληρώθηκε και τυπικά η regular season της EuroLeague και ένα είναι το δεδομένο: ο Ολυμπιακός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της φετινής διαδρομής. Με 24 νίκες και μόλις 10 ήττες – ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της σεζόν 2022-2023 – οι «ερυθρόλευκοι» του Γιώργου Μπαρτζώκα κατέκτησαν πανάξια την 1η θέση στη βαθμολογία, ανεξαρτήτως των αποψινών τελευταίων αγώνων. Μια πρωτιά που δεν χωρά αμφισβήτηση, ούτε από πλευράς στατιστικής απόδοσης, ούτε – κυρίως – από πλευράς ουσίας.
Και όμως, τίποτα δεν ήταν αυτονόητο. Ο Ολυμπιακός μπήκε στη σεζόν με τεράστια πίεση. Ή, για να το πούμε πιο ξεκάθαρα, Ευρωλίγκα ή θάνατος. Η αδιάκοπη σταθερότητα της παρουσίας του στην κορυφή τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την τραγική κατάληξη του τελικού του 2023 (ένα σουτ του Γιουλ από το… πουθενά του στέρησε το τρόπαιο), αλλά και η περσινή απροσδόκητη στέψη του Παναθηναϊκού, δημιούργησαν ένα βάρος τεράστιο στους ώμους των «ερυθρόλευκων».
Ένα βάρος που ο Ολυμπιακός δεν το απέφυγε – το πήρε μαζί του στο παρκέ, και αποφάσισε να το μετατρέψει σε κίνητρο. Οι ηχηρές προσθήκες του Σάσα Βεζένκοφ – του MVP της EuroLeague 2023 – και του Εβάν Φουρνιέ με λαμπρή θητεία στο NBA, έγιναν με ξεκάθαρη πρόθεση: να φτιαχτεί η πληρέστερη δυνατή ομάδα με έναν και μοναδικό σκοπό – την κορυφή της Ευρώπης.
Μέχρι στιγμής, η αποστολή εκτελείται με τρόπο υποδειγματικό. Ο Ολυμπιακός ήταν η πιο συνεπής, σταθερή και ανταγωνιστική ομάδα της φετινής σεζόν, παρότι χρειάστηκε να παλέψει με απανωτούς τραυματισμούς βασικών παικτών και διαρκή rotation. Με τους Γουόκαπ, Φαλ, Μιλουτίνοφ, Βιλντόζα, Ράιτ κλπ, να μπαίνουν και να βγαίνουν από το ιατρικό δελτίο, και με τον Μπαρτζώκα να στήνει… παρτίδες σκάκι κάθε εβδομάδα, οι Πειραιώτες κράτησαν την ψυχραιμία τους και καθάρισαν παιχνίδια σε δύσκολες έδρες, με ευρωπαϊκό κυνισμό.
Πλέον, έχοντας το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, ετοιμάζονται να υποδεχθούν τον αντίπαλό τους – πιθανότατα έναν εκ των Παρί, Μπάγερν ή Ερυθρού Αστέρα. Κανείς εξ αυτών δεν τρομάζει, αλλά όλοι χρειάζονται σοβαρότητα και συγκέντρωση. Κι αν ο Ολυμπιακός παραμείνει πιστός στο αγωνιστικό του μοντέλο – με έμφαση στην άμυνα, στο set game, και στη λογική του συνόλου – τότε δύσκολα θα χάσει το τρένο για το Final 4 του Άμπου Ντάμπι.
Όμως εκεί, όλα αρχίζουν από την αρχή. Το Final 4 δεν έχει καμία λογική – είναι ψυχολογικό τέρας. Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος, ο πιο πλήρης ή ο πιο δουλεμένος. Κερδίζει αυτός που, σε μια βραδιά, θα αντέξει περισσότερο. Αυτός που θα βγάλει ενέργεια, καθαρό μυαλό, και ψυχραιμία στο τελευταίο δίλεπτο. Και εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο για τον Ολυμπιακό.
Ο ψυχικός και πνευματικός παράγοντας μοιάζει σήμερα πιο σημαντικός από ποτέ. Ο οργανισμός – παίκτες, προπονητές, κόσμος – κουβαλά στις πλάτες του ένα φορτίο τεράστιων προσδοκιών. Οποιαδήποτε άλλη κατάληξη εκτός από την κατάκτηση του τροπαίου θα εκληφθεί – αδίκως – ως αποτυχία. Δεν θα θυμάται κανείς ότι η ομάδα ήταν πρώτη, ότι είχε τις περισσότερες νίκες, ότι έπαιξε το πιο πειστικό μπάσκετ της χρονιάς. Θα θυμούνται μόνο ποιος σήκωσε την κούπα.
Και κάπου εδώ χρειάζεται διαχείριση. Αποφόρτιση. Πίστη. Αυτοπεποίθηση. Να κατεβάσει λίγο το αίμα από το κεφάλι και να ελευθερωθεί. Γιατί μόνο έτσι θα παίξει το μπάσκετ που ξέρει και αγαπά – μόνο έτσι θα μπορέσει να φτάσει ξανά στην πηγή και, αυτή τη φορά, να πιει το νερό χωρίς να του γλιστρήσει από τα χέρια, σαν άγουρο σταφύλι που έσπασε πριν προλάβει να ωριμάσει.
Η εμπειρία υπάρχει, η ποιότητα περισσεύει, το μονοπάτι είναι γνωστό. Απομένει η πνευματική ατσάλωση και η στήριξη όλων – από τον πάγκο ως την εξέδρα – για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να σηκώσει ψηλά την ελληνική σημαία στο Άμπου Ντάμπι και να φέρει το ευρωπαϊκό τρόπαιο εκεί που ανήκει – στον Πειραιά.
