“Έγκλημα” η μη απόκτηση 4αριού!

Σχεδόν βέβαιη είναι η απόφαση της ΚΑΕ Ολυμπιακός για την ολοκλήρωση του ρόστερ και λέγοντας ολοκλήρωση, την επιλογή να μην αποκτηθεί επιπλέον παίκτης πέραν των Μπιρτς και Γκριν.

Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο, τάσσομαι καθαρά κατά της μη απόκτησης ξένου πάουερ φόργουορντ, μια εκτίμηση επικίνδυνη για την υστεροφημία μου εφόσον καταλήξω λανθασμένος, ωστόσο βασιζόμενος σε συγκεκριμένα δεδομένα. Και στην τελική μακάρι να εκτεθώ! Θα ναι για το καλό του Ολυμπιακού και όχι μια δικιά μου προσωπική επιβεβαίωση.

Τι κάνουν στην ΚΑΕ λοιπόν, αποφασίζουν να πορευτούν με ακριβώς την ίδια περυσινή συνταγή στη φροντ λάιν, η οποία απέτυχε παταγωδώς! Και οι αποφάσεις που ακολούθησαν αυτήν την λανθασμένη απόφαση, οδήγησε σ’ ένα ντόμινο εγκληματικών επιλογών σε άλλες θέσεις, συνεπικορούμενες βέβαια και από τους αρκετούς (τι πρωτότυπο) τραυματισμούς.

Δύο είναι οι λόγοι πως εν τέλει επιλέχθηκε η “εμπιστοσύνη” στον Μιλουτίνοφ. Πρώτον οικονομικοί! Δεύτερον ο συνωστισμός στο “3”. Το επιπλέον 1 εκατομμύριο που θα απαιτούσε η όποια ρεαλιστική προσθήκη στο “4”, κρίθηκε σημαντικότερο από την πορεία της ομάδος και τις όποιες παράπλευρες απώλειες θα μπορούσε μια κακή ευρωπαϊκή χρονιά να φέρει.

Η συνύπαρξη των 2 “Παπ” και του Λοτζέσκι στο “3”, ήταν επίσης ένα θέμα προβληματισμού, το οποίο θα διόγκωνε η απόκτηση ενός “Χ” Γκάμπριελ αλλά και του Γκριν που θέλει χρόνο και μπάλα στα χέρια, άρα τη δυσκολία να κατέβει έστω και για λίγο ο Λότζο στα γκαρντ. Έτσι λύνονται όμως κάποια άλλα χέρια, αυτά του Γιάννη Σφαιρόπουλου που θα “ανεβάζει” τον Παπαπέτρου και θα τους έχει όλους ευχαριστημένους. Βάλτε και στην εξίσωση την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης στον Καββαδά και έχετε τα κυριότερα σημεία της καταληκτικής απόφασης. Μιας απόφασης ωστόσο απόρροια ερασιτεχνικής ομάδας και όχι διεκδικήτριας της Ευρωλίγκας.

Απλά δε γίνεται να κάνεις πρόταση στον Γουάιτ από τον Μάιο, παραδέχοντας εμμέσως το περυσινό σου λάθος, δε γίνεται να τρέχεις μια βδομάδα στις ΗΠΑ να πείσεις ή να βρεις παίκτες και στο τέλος να λες, μια χαρά είμαστε, κλείσαμε το ρόστερ. Τι έγινε και μειώθηκε η ανάγκη απόκτησης επιπλέον παίκτη; Έμαθε ο παιχταράς μεν αλλά ΤΡΙΑΡΙ, Παπαπέτρου να ποστάρει και να κινείται σωστά στο “4”, ή βελτιώθηκε ο χαρακτήρας, η ποιότητα και το μπασκετικό IQ του εξελίξιμου η αλήθεια είναι Αγραβάνη σε σημείο να παίρνει σταθερά αρκετά λεπτά και ίσως φανέλα βασικού αν και όταν ο Πρίντεζης χτυπήσει; Ή μήπως ο Μιλουτίνοφ έδειξε πέρυσι ότι αξίζει έστω και 5 λεπτά σταθερά στο ροτέισον; Ένας Μιλουτίνοφ που έκανε σ΄όλη τη χρονιά μετρημένα 6(!) καλά παιχνίδια!!!

Πραγματικά νιώθω ότι άλλη μια χρονιά που υπάρχει ένας έτοιμος και ποιοτικός κορμός, μια χρονιά που χρειάζονται ελάχιστες αλλά συγκεκριμένες προσθήκες, πάλι πάμε να βάλουμε στοιχήματα και να αποδείξουμε δε ξέρω εγώ τι και σε ποιον. Και στοιχήματα πέραν αυτού που συζητάμε. Στοίχημα ο άπειρος Μπιρτς, στοίχημα ο τραυματίας Γιανγκ, στοίχημα ο εκ του NBDL Γκριν και όλα αυτά με τον Βασίλη ένα χρόνο μεγαλύτερο. Μακάρι να βγω λάθος, μακάρι…