Η Ευρωλίγκα συνεχίζει τις αναδρομές στο παρελθόν και αυτή την φορά εστίασε στην καριέρα του Ντράγκαν Τάρλατς, ο οποίος διέπρεψε με την φανέλα του Ολυμπιακού σ’ Ελλάδα κι Ευρώπη.
Αναλυτικά το αφιέρωμα της Euroleague στον μεγάλο Σέρβο ψηλό:
«Έφτασε στον Πειραιά όταν ήταν έφηβος και έφυγε ως ένας από τους καλύτερους center του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στις οκτώ σεζόν που έπαιξε με τον Ολυμπιακό, ο Ντράγκαν Τάρλατς βοήθησε τους «ερυθρόλευκους» να γίνουν από μία ανερχόμενη δύναμη, μέλος της ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μαζί με τον Ολυμπιακό, ο Τάρλατς έπαιξε σε τρεις τελικούς Ευρωλίγκα και κέρδισε τον τίτλο το 1997.
Η καριέρα του Τάρλατς ξεκίνησε στην γενέτειρά του την Σερβία. Πρώτη του ομάδα ήταν η Βοϊβοντίνα Νόβι Σαντ και στην συνέχεια ο Ερυθρός Αστέρας. Ήταν ακόμη έφηβος όταν υπέγραψε με τον Ολυμπιακό το 1992, αλλά σύντομα έδειξε να βοηθάει την ομάδα με την δυναμική του παρουσία μέσα στην ρακέτα. Η ικανότητά του στο ριμπάουντ και οι κινήσεις του στο χαμηλό ποστ, του έδωσαν μια σταθερή θέση στο ροτέσιον του κόουτς Ιωαννίδη, ο οποίος τον χρησιμοποίησε 25 λεπτά στον χαμένο τελικό του 1995 με αντίπαλο την Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν ο Ολυμπιακός προσέλαβε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και επέστρεψε στο Final 4 το 1997, ο Τάρλατς ήταν έτοιμος ν’ ανταποκριθεί. Σ’ εκείνο ο Final 4 σημείωσε double-double και στα δύο παιχνίδια (10 πόντους και 13 ριμπάουντ στον ημιτελικό με την Ολίμπια Λουμπλιάνας και 11 πόντους και 14 ριμπάουντ στον τελικό απέναντι στην Μπαρτσελόνα). Εκείνη την σεζόν, ο Τάρλατς είχε μ.ο. 13,2 πόντους και 8,1 ριμπάουντ, σε 19 παιχνίδια Ευρωλίγκα. Επίσης, στο διάστημα που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό, βοήθησε την ομάδα να κατακτήσει 5 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα Ελλάδος.
Ο Τάρλατς έπαιξε για μία χρονιά στους Σικάγο Μπουλς στο ΝΒΑ και στην συνέχεια για δύο σεζόν στην Ρεάλ Μαδρίτης. Τελευταία φορά έπαιξε με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, πριν αποσυρθεί το 2004, σε ηλικία μόλις 31 ετών. Επίσης, κέρδισε και το Ευρωμπάσκετ το 2001 με την ομάδα της Γιουγκοσλαβίας. Ο Τάρλατς θα μείνει στην μνήμη ως ο ακρογωνιαίος λίθος του triple-crown του Ολυμπιακού το 1997 και γι’ αυτόν τον λόγο, πάντα θα είναι μία αγαπημένη φιγούρα στον Πειραιά».