kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ένα από τα πρόσωπα που απασχολούν τις τελευταίες μέρες το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, είναι ο Γιαν Εμβιλά και το ζήτημα της ανανέωσής του. Ο Βαλάντης Σιδέρης εξηγεί γιατί ο παίκτης ΔΕΝ πρέπει να μείνει στο λιμάνι.
Ο Γιαν Εμβιλά μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό τον Σεπτέμβριο του 2020 από τη Γαλλική Σεντ Ετιέν ως ελεύθερος. Στα τρία του χρόνια που έμεινε στο λιμάνι φόρεσε την ερυθρόλευκη 140 φορές σημειώνοντας 8 γκολ ενώ έδωσε και 7 ασίστ. Αν μη τη άλλο, ο Εμβιλά βοήθησε και με το παραπάνω την ομάδα αγωνιζόμενος κυρίως στο 6, ενέπνεε πολλές φορές σταθερότητα και ασφάλεια στο ερυθρόλευκο κέντρο και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων όντας ουσιαστικά αναντικατάστατος. Ποδοσφαιριστής με πολλές παραστάσεις και περγαμηνές. Κάποτε από τους καλύτερους χαφ στο γαλλικό πρωτάθλημα και μάλιστα διεθνής με τους τρικολόρ 22(!) φορές. Σπουδαία καριέρα με Ρεν, Ρούμπιν Καζάν, Σάντερλναντ ενώ στην μόνη ομάδα που μπορούμε να πούμε ότι δεν έπιασε, ήταν στην Ίντερ όπου έμεινε για μόλις ένα χρόνο αγωνιζόμενος για 747′.
Η τελευταία του χρονιά πριν τον αποκτήσει ο Ολυμπιακός επίσης ήταν περίεργη για τον δυναμικό μέσο. Όντας σε εξαιρετική μεν ηλικία αλλά και με σημαντική εμπειρία, μια σειρά από ατυχή περιστατικά και σειρά τραυματισμών, τον έθεσαν στο περιθώριο της Σεντ Ετιέν, ενώ λέγεται αν και δεν επιβεβαιώνεται ότι είχε έρθει σε ρήξη με τον τότε προπονητή του. Αποτέλεσμα ήταν να λυθεί το συμβόλαιο του πρόωρα για τα μάτια του Ολυμπιακού ο οποίος μετά την πώληση Γκιγιέρμε έψαχνε τον βασικό του κόφτη. Έτσι, χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και με την επιφύλαξη της απραξίας που τον συνόδευε τη σεζόν 2019-2020, ο παίκτης από το Αμιέν έπιασε λιμάνι και σύντομα καπάρωσε τη φανέλα του βασικού.
Είναι όμως φρόνιμο ο Εμβιλά του οποίου το συμβόλαιο λήγει στις 30/6/23 να ανανέωσει;
Απαντώ με ένα ξερό, όχι! Ο Γάλλος βρίσκεται αισίως στα 33 του χρόνια. Προφανώς δεν είναι απαγορευτική ηλικία στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αλλά αποτελεί ηλιακιακή καμπή στην καριέρα ενός παίκτη. Σπάνια βλέπεις να διατηρείται κάποιος στα ίδια επίπεδα πέρα από την ηλικία αυτή. Το θέμα είναι πως αν υποθέσουμε ότι ο Εμβιλά του 2023-24 είναι ακριβώς ίδιος με αυτόν που είδαμε φέτος, τον θέλουμε για την βασική ενδεκάδα; Πάλι όχι. Ο Εμβιλά είναι ένας παίκτης που κάνει πολλά συγκεκριμένα πράγματα στον αγωνιστικό χώρο και κανένα από τα οποία πλέον δεν κάνει εξαιρετικά. Έχει αίσθηση του χώρου και του αντιπάλου, τοποθετείται σωστά συνήθως στο χώρο του κέντρου, οι περισσότερες πάσες του είναι χαμηλού ρίσκου και με ασφάλεια έχοντας επιδείξει βέβαια και ορισμένες εξαιρετικές μακρινές μεταβιβάσεις, είναι αξιοπρεπής στο ψηλό παιχνίδι και δη στις διεκδικήσεις και γενικά δεν βγάζει τραυματισμούς. Δεν δημιούργησε ποτέ πρόβλημα στα αποδυτήρια και πάντα αποτελούσε παράδειγμα εργατικότητας και αυταπάρνησης ακόμα και σε περιπτώσεις που αντιμετώπιζε ενοχλήσεις και προβλήματα.
Στον αντίποδα όμως, είναι ένας παίκτης που δεν βοηθάει επουδενί την ανάπτυξη της ομάδας και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο επιβάλλεται όλοι οι παίκτες σου, από τον στόπερ μέχρι το αμυντικό χαφ σου να έχουν ως προσέγγιση τη δημιουργία και την προώθηση του παιχνιδιού προς τα μπροστά, κάτι που από τους μέσους του Ολυμπιακού το κάνει ο Χουάνγκ και το έκανε και στα καλά του ο Μπουχαλάκης (δεν αναφέρομαι στα 10άρια που είναι αυτός ο ουσιαστικός τους ρόλος). Έίναι τρομέρα αργός και πιο δυσκίνητος σε σχέση με πριν 2 σεζόν. Σίγουρα τα πολλά ματς στα οποία κλήθηκε να αγωνιστεί επιφέρουν κούραση και βαριά πόδια αλλά δεν αμφισβητείται ότι έχει χάσει σε ταχυδύναμη και φρεσκάδα. Δεν είναι λίγα τα ματς στα οποία υπέπεσε σε σοβάρα λάθη κυρίως σε μεταβιβάσεις αλλά και σε προσωπικά μαρκαρίσματα. Κάποια στοίχισαν στον Ολυμπιακό, κάποια όχι όμως δεν παύουν να υφίστανται και λογικά θα επαναληφθούν. Επιθετικά όσες (και δεν ήταν λίγες οι φορές) που βρέθηκε σε ευνοϊκή θέση για σουτ, εκείνος ποτέ δεν κατάφερε να τελειώσει μια φάση και δεν εννοώ να σκοράρει αλλά να κάνει ένα απλό δυνατό σουτ μέσα στο τέρμα το οποίο θα αναστάτωνε αντίπαλο γκολκίπερ και άμυνα, παρά βλέπαμε κάτι ξεψυχισμένα πλασέ επιπέδου Β’ ερασιτεχνικού. Θα άξιζε λοιπόν να δοθούν τουλάχιστον 2 με 3 εκατομμύρια για συμβόλαιο ας πούμε διετές ή να προστεθούν αυτά τα χρήματα για την υπογραφή κάποιου που θα προσφέρει αυτά τα οποία δεν μπορεί ο Γάλλος; Πέραν αυτών, αν διαβάσετε και τις πρόσφατες δηλώσεις του παίκτη και ο ίδιος βλέπει την έξοδο είτε αυτή θα μεταφραστεί οικονομικά για κάποια χώρα της Μέσης Ανατολής είτε προς ένα καλύτερο από το ελληνικό πρωτάθλημα, οπότε οι Πειραιώτες αν αποφασίσουν να τον κρατήσουν με σίγουρη και de facto υπεραξία, αναλαμβάνουν και την ευθύνη να μετατραπεί σε έναν ακόμα “Ελ Αραμπί” που τώρα θέλουν να τον διώξουν και δεν μπορούν.
Ο Ολυμπιακός της σεζόν που μόλις τελείωσε, ήταν ποδοσφαιρικά άναρχος, τακτικά απαίδευτος και αθλητικά και ψυχολογικά ράκος. Ο Εμβιλά ενδεχομένως στα μάτια ορισμένων να αποτελούσε τη σωσίβια λέμβο και το παράδειγμα της λογικής στο συνονθύλευμα. Θέλουμε όμως έναν αντίστοιχο Ολυμπιακό για του χρόνου που ίσως να έπαιρνε το ντέρμπι στη Λεωφόρο, τουλάχιστον 2 ματς με τον Άρη και ακόμα κανένα διπλό στην επαρχία διεκδικόντας και πάλι τον τίτλο ή θέλουμε ένα Ολυμπιακό με κυριαρχικό μομέντουμ, ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, γρήγορο και πιεστικό. Για τον πρώτο Ολυμπιακό ο Εμβιλά ταιριάζει μια χαρά, για τον δεύτερο μετά βίας κάνει για αλλαγή….
