Τώρα τι κάνουμε;

Έφυγε λοιπόν ο Μπέντο, μια εξέλιξη για πολλούς απροσδόκητη, για κάποιους άλλους καθυστερημένη. Ίσως απλά η συνέχεια σε μια χρονιά γεμάτη λάθη, παλινωδίες και επιπολαιότητες. Ο Πορτογάλος δεν ήταν ο καλύτερος προπονητής του Ολυμπιακού την τελευταία 6ετία επί ηγεσίας Βαγγέλη Μαρινάκη, σίγουρα όμως δεν ήταν και ο χειρότερος. Είχε σαφή μεινοκτήματα στον τρόπο διαχείρισης του ρόστερ και των αποδυτηρίων, εμμονικός και απρόσιτος ωστόσο πρέπει να του πιστωθεί σ’ ένα σημαντικό βαθμό η “λογιστική” κατάταξη των ερυθρόλευκων, οι οποίοι στις 7 Μαρτίου βρίσκονται εντός όλων των εκ προοιμίου οριοθετημένων στόχων.

Το γεγονός ότι αλλάζει 4η φορά η ομάδα τεχνικό, μόνο ως μαύρη σελίδα οργάνωσης μπορεί να θεωρηθεί, ωστόσο οι αποφάσεις που παίρνονται έχουν πολλές συνισταμένες οι οποίες δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθούν απλά σε νούμερα ή ονόματα, ακόμα και βαθμούς. Ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε ούτε στο ελάχιστον θελκτικό ποδόσφαιρο. Οι τραγικές δηλώσεις του μετά την Τούμπα, ήταν περισσότερο αφορμή για την αποπομπή, οι αιτίες ήταν άλλες και πολλές. Όχι πως δεν είχε ένα δίκιο αλλά οφείλεις να στηρίξεις την ομάδα σου, όχι να της χρεώσεις όλα τα κακά.

Ο Ολυμπιακός, είναι πρωτοπόρος και φαβορί για τον πρωτάθλημα, περισσότερο ως απόρροια της αγωνιστικής αδυναμίας των υπολοίπων παρά ως δικό του επίτευγμα. Ένας ποιοτικότερος ΠΑΟΚ για παράδειγμα ίσως να επιτάχυνε τη διαδικασία απομάκρυνσης, ίσως όμως να έβαζε και φρένο στις πωλήσεις ή να ωθούσε και στην αγορά ενός ή δύο ακόμα βασικών παικτών. Υποθετικά σενάρια με αντίστοιχες απαντήσεις. Το ζήτημα είναι πλέον τι γίνεται από δω και πέρα. Όσοι περιμένουν την ένταξη των παραγκωνισμένων να συνδυαστεί με ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο θα απογοητευτούν. Η επαναφορά της λογικής είναι το ζητήμενο, μαζί με την ηρεμία και την καλή ψυχολογία.

Η λογική στις επιλογές παικτών ειδικότερα σε ματς που αναζητάται η εμπειρία και οι παραστάσεις, η ηρεμία των αποδυτηρίων και η ψυχολογία που δίνει ώθηση για επιπλέον προσπάθεια και κίνητρο. Ο Βούζας είναι μια λύση που ενδεχομένως να ενισχύσεις προς αυτές τις κατευθύνσεις, όμως είναι ένα ρίσκο το οποίο ο Μαρινάκης αποφάσισε να πάρει με όλες τις συνέπειες να βαραίνουν αυτήν του την επιλογή. Θα μπορούσε να είναι στη θέση του κάποιος “έτοιμος”; Ναι, αλλά τι νόημα θα είχε; Η λύση εκ των έσω ειναι η ιδανικότερη ως προσπάθεια συσπείρωσης για τους εναπομείναντες μήνες της σεζόν. Αν συνοδευτεί και με στοιχειώδη βελτίωση, τότε θα λογιστεί και ως πετυχημένη.

Τσόρι, Καμπιάσο και Μάριν είναι δεδομένο πως θα επανέλθουν σε αγωνιστικούς ρυθμούς ακόμα και αν ο πρώτος δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρώπη. Η εμπιστοσύνη στους νέους σίγουρα θα συνεχιστεί, αφενός γιατί αποτελούν “παιδιά” του νέου τεχνικού, αφετέρου διότι είναι και πρόθεση της διοίκησης να στηριχτούν.

Το ματς με τη Μπεσίκτας ήταν εκ προοιμίου δύσκολο, ειδικά στην Τουρκία και πλέον έγινε και απρόβλεπτο αφού είναι άγνωστο πως θα παρουσιαστεί ο Ολυμπιακός. Η ιστορία λέει πως συνήθως οι αλλαγές προπονητή δρουν ευεργετικά τουλάχιστον τον πρώτο καιρό, όμως το διάστημα λίγων ημερών ανάμεσα σε τόσο κρίσιμα παιχνίδια είναι ένα δεδομένο που δεν μπορεί να μην ληφθεί σοβαρά υπόψιν ως προς τις προσδοκίες του κόσμου αλλά και του προέδρου. Τώρα δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να ενωθεί η ομάδα, να βρει όλα εκείνα τα ψυχικά αποθέματα και να καταφέρει να ανέβει επίπεδο. Αν στο τέλος το κοντέρ γράψει νταμπλ, τότε η χρονιά θα σωθεί, τα ματς με τη Μπεσίκτας όπως έχουν έρθει τα πράγματα, είναι υπέρβαση, τίποτα παραπάνω…

ΥΓ.: Νοκ άουτ ο Σεμπά για 2 βδομάδες

ΥΓ2: Παίκτης Καρντόσο δεν υπάρχει. Ίσως δούμε και Ανδρούτσο επιθετικό όπως στην Κ20

ΥΓ3: Ο Μάριν έχει την ευκαιρία να σώσει την καριέρα του, αν το καταλάβει θα είναι καλό για όλους

ΥΓ4: Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι. Πάμε να βγάλουμε τη χρονιά και του χρόνου με 4, όχι παραπάνω ακριβές ενδεκαδάτες επιλογές, η ομάδα θα ανέβει επίπεδα. Για προπονητή το βλέπουμε