Τι θέλει ο Ολυμπιακός για τη σεζόν 2022-23

Ο Βαλάντης Σιδέρης γράφει για την σεζόν 2022-23 του μπασκετικού Ολυμπιακού, τον x-factor Ντόρσεϊ, τον Μιλουτίνοφ σε σχέση με τις ρεαλιστικές ανάγκες της ομάδας των αδερφών Αγγελόπουλων.

Μια άκρως επιτυχημένη χρονιά για τον μπασκετικό Ολυμπιακό, έλαβε τέλος. Οι ερυθρόλευκοι κατέκτησαν σχετικά εύκολα το νταμπλ στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρωλίγκα, ίσως θεωρηθεί ότι αδικήθηκαν κιόλας, δεδομένων των συνθηκών και των καταστάσεων ως απόρροια του σουτ του Βασίλιε Μίσιτς στον πρώτο ημιτελικό του Φ4 στο Βελιγράδι.
Τώρα όμως αρχίζει μια άλλη ιδιαίτερη μπασκετική περίοδος, αυτή των μεταγραφών. Κάθε φίλαθλος που αγαπάει το μπάσκετ και σέβεται τον εαυτό του, έχει καταστρώσει ήδη τουλάχιστον δύο με τρεις δωδεκάδες για την επόμενη σεζόν. Πόσο ρεαλιστικές είναι όμως αυτές; Πάμε να δούμε τα δεδομένα.

Σλούκας, Γουόκαπ, Λούντζης, Μακίσικ, Λαρεντζάκης, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Φαλ είναι δεδομένο πως συνεχίζουν στο λιμάνι, όπως φυσικά και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο Πρίντεζης αποσύρθηκε, ενώ οι Έισι, Ζαν Σαρλ και Μάρτιν αναμένεται να αλλάξουν στέγη.

Ντόρσεϊ
Το μεγάλο ερωτηματικό προφανώς ακούει στο όνομα Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ο Ελληνο-αμερικάνος, ήταν κομβικός κατά τη διάρκεια της χρονιάς και προσέδωσε στους Πειραιώτες αυτό που τους έλειπε, ατομικούς πόντους εννοώντας ότι δημιουργούσε για τον εαυτό του. Πολλά λέγονται και ακούγονται, από συμφωνημένη ανανέωση έως κυνήγι του ονείρου του στο ΝΒΑ. Η αλήθεια ωστόσο είναι κάπου στη μέση. Ο Ντόρσεϊ έκανε μια πολύ καλή χρονιά έστω και αν δεν προσέφερε τα αναμενόμενα στα πλέι οφ με τη Μονακό ή κόντρα στην Εφές στο Βελιγράδι.

Η λογικ΄η λέει ότι το κασέ του θα αυξηθεί σημαντικά από τα 800-900Κ που λάμβανε φέτος (ποσά με επιφύλαξη). Άρα αν υποθέσουμε ότι το πλάνο ΝΒΑ μένει σε 2η μοίρα, τότε αν θέλει ο Ολυμπιακός να τον κρατήσει, πρέπει να προβεί σε γενναία αύξηση του μπάτζετ. Ρομαντισμοί δε χωρούν ειδικά για τους αμερικανούς που βάζουν το χρήμα (σχεδόν) πάνω απ’ όλα. Τώρα αν υποθέσουμε κάτι που είναι και το πιθανότερο, ότι ο παίκτης θέλει να εξαντλήσει τα περιθώρια για συμμετοχή στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, τότε τα πράγματα περιπλέκονται. Ένας παίκτης μπορεί να βρει εγγυημένο συμβόλαιο ακόμα και τέλη Αυγούστου, κάτι που δεν ευνοεί ευρωπαϊκές ομάδες που επιθυμούν να έχουν ολοκληρωμένο ρόστερ από τον Ιούλιο. Τι μπορεί να κάνει γι’ αυτό ο Ολυμπιακός αν δε θέλει να ρισκάρει; Να αποκτήσει έναν παίκτη που μπορεί να προσφέρει αντίστοιχα στοιχεία με τον Ντόρσεϊ έστω και αν αγωνίζεται σε διαφορετική θέση, ρόλος που μπορεί για παράδειγμα να ανταποκριθεί επάξια ο Μπέικον. Άλλωστε αν δούμε που χρειάζεται ενίσχυση ο Ολυμπιακός ακόμα και αν μείνει ο Τάιλερ, οι θέσεις είναι στο 4 (ως συμπληρωματικό) , στο 5 με σημαντικό ρόλο και σε μία θέση στο 2-3 και το αναφέρω αυτό διότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει την ευτυχία να προπονεί τον Σακίλ Μακίσικ, ο οποίος απέδειξε με την δουλειά που κάνει και την βελτίωση που έχει επιδείξει, ότι μπορεί να αγωνιστεί επάξια και στις δύο θέσεις. Κατά συνέπεια αν επιλέξει παίκτη τύπου Μπέικον και φύγει ο Ντόρσει έστω και καθυστερημένα, έχει μεγαλύτερη άνεση επιλογών για να πάρει έναν γκαρντ ενώ αν παραμείνει τότε προφανώς τα ανοιχτά ζητήματα και οι αποφάσεις είναι ευκολότερες.

Μιλουτίνοφ
Είναι ηλίου φαεινότερο, οτι ο Σέρβος παίκτης επιθυμεί διακαώς να επιστρέψει στην ομάδα. Τους λόγους αγωνιστικούς και μη τους γνωρίζει και ο ίδιος και δε μας απασχολούν. Δύο είναι τα ζητήματα. Πρώτον, ο Ολυμπιακός μπορεί να τον αποκτήσει οικονομικά΄; Δεύτερον τον χρειάζεται; ή μάλλον τον χρειάζεται περισσότερο σε σχέση με διαφορετικού τύπου σέντερ αν έχουμε ως δεδομένη την παραμονή του Φαλ; Ας ξεκαθαρίσουμε ότι οι εποχές τον παχιών αγελάδων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Αν υποθέσουμε ότι θα δώσει περισσότερα χρήματα από τα προϋπολογιζόμενα για μία θέση, αυτά λογικά θα “αφαιρεθούν” από την επόμενη προσθήκη. Ο Μίλου δύσκολα θα συμφωνήσει σε ένα συμβόλαιο με λιγότερο από 1,3- 1,5 Μ αν δεχθούμε ότι στην ΤΣΣΚΑ ελάμβανε 2Μ καθαρά και έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις στο λειψό ρωσικό πρωτάθλημα. Ταυτόχρονα οι ετήσιες αμοιβές έτερων παικτών που ακούγονται, τύπου Νέμπο και Γεκίρι, δεν υπερβαίνουν το 1Μ. Πέραν των ανωτέρω, ο Μιλουτίνοφ είναι παίκτης εξαιρετικός πλην όμως όχι τόσο διαφορετικός από τον Φαλ. Ναι, παίζει καλύτερα από τον Γάλλο το pick n roll, έχει αξιοπρεπές σουτ μέσης απόστασης αλλά δεν είναι ο ευέλικτος σέντερ που θα παίζει συνεχώς αλλαγές στην άμυνα, να κυνηγάει τυχόν γκαρντ και να ανταποκρίνεται ενάντια σε undersized παίκτες. Και βέβαια θα είναι τρομερή αναβάθμιση της front line η τυχόν αντικατάσταση του Χασάν από τον Σέρβο, όμως αυτοί οι ενδοιασμοί και οι αμφιβολίες υφίστανται.

ΥΓ.: Στο εν λόγω άρθρο θα χωρούσε και μια μικρή ανάλυση για την τυχόν χρησιμότητα της προσθήκης του Νικ Καλάθη, ωστόσο επειδή είναι αχνή φημολογία προς το παρόν, επιφυλασσόμαστε για επόμενο άρθρο.