kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Υπάρχουν βραδιές που δεν είναι απλώς αγώνες μπάσκετ. Είναι ταξίδια στον χρόνο, είναι φόρος τιμής, είναι η απόδειξη ότι κάποιες ομάδες δεν είναι απλώς σύνολα παικτών, αλλά ζωντανοί οργανισμοί που κουβαλούν ψυχές, μνήμες και αμέτρητες στιγμές μεγαλείου. Η χθεσινή βραδιά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ήταν ακριβώς αυτό. Ο Ολυμπιακός γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του και το έκανε με τον μοναδικό τρόπο που του ταιριάζει: μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, πάθος, ιστορία και, φυσικά, μια εμφατική νίκη επί της Παρτιζάν με 82-70.
Το ματς μπορεί να ήταν αδιάφορο βαθμολογικά, αλλά στο ΣΕΦ κανείς δεν το αντιμετώπισε έτσι. Από νωρίς το γήπεδο ήταν γεμάτο, το κόκκινο χρώμα κυριαρχούσε, οι φωνές δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη, τα τραγούδια ασταμάτητα, η αγάπη για την ομάδα διάχυτη παντού. Και μετά ήρθαν οι εικόνες που έκαναν και τον πιο σκληρόκαρδο να ανατριχιάσει. Το κορεό που σκέπασε το γήπεδο, μια απόδοση τιμής στα 100 χρόνια ιστορίας του συλλόγου. Ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από ένα καθηλωτικό βίντεο που προβαλλόταν στις γιγαντοοθόνες, φέρνοντας πίσω μνήμες από τις χρυσές σελίδες του παρελθόντος, από τις μεγάλες μάχες, τις κούπες, τους ήρωες που φόρεσαν τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο.
Κι όταν ήρθε η ώρα του αγώνα, ο Ολυμπιακός φρόντισε να δείξει ότι δεν είναι μόνο ιστορία, αλλά και παρόν, και – κυρίως – μέλλον. Μια ομάδα που ξέρει τι θέλει, που παίζει μπάσκετ με αρχές, που δεν φοβάται τίποτα και κανέναν. Από το πρώτο δεκάλεπτο, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έβαλαν τις βάσεις της νίκης. Η άμυνα έμοιαζε με ατσάλινο τοίχο, τα deflections διαδέχονταν το ένα το άλλο, η Παρτιζάν δυσκολευόταν να βρει καθαρά σουτ και ο ρυθμός ήταν στα χέρια των γηπεδούχων. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στο low post, έκλεισε κάθε δίοδο στον Πάντερ και τον Νάναλι, ενώ στην επίθεση η μπάλα κυκλοφορούσε ιδανικά, με τους παίκτες να βρίσκουν συνεχώς το καλύτερο σουτ.
Ο ηγέτης της βραδιάς δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Σάσα Βεζένκοφ. Ο Βούλγαρος φόργουορντ, στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του, πήρε την ομάδα από το χέρι και την οδήγησε με την ηγετική του παρουσία. Με το all-around παιχνίδι του, έδωσε σκορ, πήρε ριμπάουντ, μοίρασε μπάλες, έκανε το κάτι παραπάνω σε κάθε κατοχή. Δίπλα του, όλοι είχαν ρόλο και προσφορά. Ο Μιλουτίνοφ έδειξε ξανά γιατί είναι ένας από τους κορυφαίους σέντερ της διοργάνωσης, βγάζοντας ενέργεια στις δύο ρακέτες, παίζοντας εξαιρετικές άμυνες και σκοράροντας όποτε του δινόταν η ευκαιρία. Ο Γουίλιαμς-Γκος ήταν σταθερός και μεθοδικός, ο Παπανικολάου η ψυχή της ομάδας σε κάθε φάση, ενώ το ντεμπούτο του Σέιμπεν Λι έδωσε μια πρώτη γεύση από την εκρηκτικότητα και την αθλητικότητά του, έστω κι αν δεν μπόρεσε ακόμα να ξεδιπλώσει πλήρως το ταλέντο του.
Το τελικό σκορ, 82-70, ήρθε φυσιολογικά, με τον Ολυμπιακό να επιβεβαιώνει την ανωτερότητά του απέναντι στην Παρτιζάν, μια ομάδα που βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση τον τελευταίο καιρό και ήταν από τις ελάχιστες που είχαν καταφέρει να τον νικήσουν στον πρώτο γύρο. Αυτή τη φορά, όμως, δεν υπήρχαν περιθώρια για αμφιβολίες. Οι Ερυθρόλευκοι έδειξαν ξανά ότι βαδίζουν ολοταχώς προς την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου, χωρίς να φοβούνται κατάρες και δυσιδαιμονίες.
Η βραδιά, όμως, δεν θα μείνει στην ιστορία μόνο για το αγωνιστικό κομμάτι. Ήταν και η μέρα που παρουσιάστηκε η επετειακή φανέλα των 100 χρόνων. Ένα σχέδιο που συνδύαζε το ρετρό με το μοντέρνο, με δύο εμβληματικές κόκκινες ρίγες να παραπέμπουν σε παλαιότερες εποχές, όταν το μπάσκετ ήταν διαφορετικό, αλλά το πάθος ίδιο. Μια εμφάνιση που δεν ήταν απλώς ένα κομμάτι ύφασμα, αλλά σύμβολο μιας κληρονομιάς που συνεχίζεται.
Και μέσα σε όλη αυτή τη γιορτή, τα νέα ήταν ευχάριστα και από το ιατρικό δελτίο. Οι Ράιτ και Έβανς αναμένεται να μπουν σε κανονικούς ρυθμούς προπονήσεων μέσα στον μήνα, ενώ η αποθεραπεία του Γουόκαπ προχωρά καλύτερα από το αναμενόμενο, απομακρύνοντας το σενάριο της επέμβασης. Αν ο Ολυμπιακός συνεχίσει να είναι υγιής και αν καταφέρει να διαχειριστεί την πίεση που αναπόφευκτα δημιουργείται μετά από την περσινή σεζόν, τότε φέτος μοιάζει πιο έτοιμος από ποτέ για να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης.
Γιατί αν κάτι απέδειξε αυτή η βραδιά, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι απλώς μια μεγάλη ομάδα. Είναι ένα σύμβολο, μια ιδέα, μια δύναμη που δεν λυγίζει ποτέ. Χρόνια πολλά, Ολυμπιακέ. Τα πρώτα 100 χρόνια ήταν μόνο η αρχή.
