Στην πυρά, στην πυρά με τους ξενέρωτους;

Ο Βαλάντης Σιδέρης γράφει για την κρίση και την αμφισβήτηση που δέχεται εσχάτως ο προπονητής του Ολυμπιακού, μετά τα ανεπιτυχή αποτέλεσμα στα φιλικά της ομάδας.

Αν διάβαζε κανείς τα σχόλια στο άρθρο που αναρτήθηκε στη σελίδα των kokkina.gr στο facebook με τις δηλώσεις του Μαρτίνς μετά τη τελευταία ήττα του Ολυμπιακού από τη Σάλτζμπουργκ με 3-1, θα πίστευε τουλάχιστον ότι η ομάδα διαλύεται. Ότι έχουν χαθεί όλοι οι φετινοί στόχοι, η απόδοση είναι παντελώς απαράδεκτη, τα αποδυτήρια είναι καφενείο και όλες οι νέες μεταγραφές αποτυχημένες. Φυσικά πάντα στις ήττες καλύτεροι είναι οι απόντες, γι΄αυτό και το όνομα του Φορτούνη είχε σημαντικό μερίδιο στα σχόλια.

Από τους 9,333 ανθρώπους που είδαν το ποστ, ασχολήθηκαν μ’ αυτό 771, υπήρξαν 60 εντελώς απαξιωτικά σχόλια ενώ σχεδόν οι μισές αντιδράσεις ήταν αρνητικές ως προς τη δήλωση του προπονητή του Ολυμπιακού.

Αξίζει όμως τέτοια αντιμετώπιση ο μακροβιότερος ξένος τεχνικός στην ιστορία του συλλόγου; Προφανώς όχι. Σίγουρα η εικόνα που παρουσίασαν οι Πειραιώτες στα φιλικά επί Αυστριακού εδάφους, όχι μόνο δεν ήταν ενθαρρυντική αλλά μάλλον αποκαρδιωτική. Το ζήτημα είναι όμως τι απαιτήσεις πρέπει να έχεις από μια ομάδα, που προέρχεται από διακοπή, κάνει σκληρές και πολλές φορές διπλές προπονήσεις για λιγότερες από 20 μέρες και παίζει κάθε μέρα φιλικά με τα κορμιά να είναι καταπονημένα και χωρίς ουσιαστικό κίνητρο νίκης αφού μιλάμε για φιλικά προετοιμασίας με τους παίκτες να έχουν την άκρη του μυαλού τους να μην τραυματιστούν.

Πέραν των ανωτέρω, εκτός του Αβιλά, κανείς από τους αποκτηθέντες δεν έχει ενσωματωθεί κανονικά στην ομάδα, ούτε ο Καμαρά, ούτε ο Ζίγκερνάγκελ και φυσικά ούτε ο Βρσάλικο ο οποίος ακόμα δεν έχει κάνει προπόνηση με την ομάδα. Επιπλέον εκκρεμούν και οι υπόλοιπες προσθήκες, οι οποίες θα είναι τουλάχιστον 3 κατά τα λεγόμενα ήτοι, αριστερό μπακ, εξτρέμ και επιθετικός χαφ με την επιφύλαξη αύξησης του αριθμού αυτών από τυχόν πώληση παικτών.

Προφανώς θα μπορούσε να έχει καλύτερη απόδοση η ομάδα και να είναι ανταγωνιστική. Ούτε η Σάλτζμπουργκ κάνει καιρό προπονήσεις η προετοιμασία της οποίας ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου, μια μέρα μετά από τους ερυθρόλευκους. Επιπλέον θα μπορούσε να ενισχύσει την παραπάνω θέση πως οι παίκτες που αγωνίστηκαν σ’ αυτά τα παιχνίδια γνωρίζονται μεταξύ τους αρκετά καλά, ως εκ τούτου θα έπρεπε να διαφαίνεται μια κάποια ομοιογένεια που κι αυτή απουσίαζε. Και στην τελική βρε αδερφέ θα μπορούσαν να έχουν έστω λίγο παραπάνω πάθος και θέληση, έστω για τους φίλους της ομάδας που ταξιίδεψαν από τις γύρω πόλεις για να δουν από κοντά τον Ολυμπιακό. Δεν έγινε…

Φυσικά τα ζητούμενα των προπονητών σ’ αυτό το στάδιο διαφοροποιούνται αφού οι δοκιμές και οι προσαρμογές είναι πάντα ζήτημα υποκειμενικό. Ποιος δε θέλει να κερδίζει πάντα και παντού; Γίνεται όμως αυτό; Φυσικά όχι. Η ομάδα φαίνεται προσωρινά να συνεχίζει την ύφεση της περασμένης σεζόν. Είναι μεγάλη αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε δίκαια το περσινό πρωτάθλημα, όχι όμως τόσο επειδή έπαιζε σπουδαίο και καθηλωτικό ποδόσφαιρο, κάθε άλλο, αλλά διότι οι αντίπαλοι και άμεσοι διεκδικητές του τίτλου ήταν ανύπαρκτοι.

Φαίνεται λοιπόν να μην υπάρχει προς το παρόν βελτίωση και ο κόσμος της ομάδας που ναι μεν την αγαπάει αλλά διψάει και για αίμα, έβγαλε από το καλημέρα τα …μαχαίρια. Ο Μαρτίνς έχει αποδείξει σ’ αυτά του τα χρόνια στο μεγάλο λιμάνι ότι και καλός προπονητής είναι και καλός διαχειριστής των ηλεκτρικών ερυθρόλευκων αποδυτηρίων και μίντια. Και βέβαια αξίζει και με το παραπάνω πίστωση χρόνου να δημιουργήσει αυτό το οποίο έχει σχεδιάσει για την τρέχουσα σεζόν. Ψυχραιμία λοιπόν και στήριξη σε όσους το νιώθουν. Θεμιτή η κριτική και ευκταία αλλά όχι αφορισμός, όχι από τόσο νωρίς.
Η μνήμη ως ίδιον δεν αποτελεί και ιδιαίτερη ελληνική κατάκτηση στην ιδιοσυγκρασία μας, ούτε στην πολιτική ούτε στον αθλητισμό. Αν έρθει μια καλή εμφάνιση και νίκη κόντρα στη Μακάμπι, όλα αυτά θα αποτελούν μια κακή ανάμνηση.