Ο Γιώργος Π. Μποτζαρόπουλος σχολιάζει το πρώτο ευρωπαϊκό τέστ των “ερυθρόλευκων”, επισημαίνοντας τα θετικά στοιχεία που αποκόμισε η ομάδα από αυτό.
Τα στατιστικά του πρώτου ημιχρόνου απέναντι στην Τσεντεβίτα βγάζουν μάτι. Ο Ολυμπιακός πέτυχε 38 πόντους (ένα καλό νούμερο) έχοντας 15% στα τρίποντα και 50% στις βολές. Οι ερυθρόλευκοι, οι οποίοι βρίσκονται στη φάση του μονταρίσματος, δείχνουν πως έχουν τρόπους να σκοράρουν, και πως αυτοί είναι προς το παρόν συγκεκριμένοι: παιχνίδι στο ανοικτό γήπεδο και στόχευση στη ρακέτα. Σε βάθος χρόνου αυτοί ίσως δεν αποδειχτούν αρκετοί, αλλά το λογικό είναι να παραμένουν βασικές επιδιώξεις της ομάδας. Και αυτό διότι με τη συγκεκριμένη ερυθρόλευκη στελέχωση, οι άμυνες θα πρέπει να υποχρεωθούν να κλείσουν προς τα μέσα, προκειμένου να βρεθούν καλά σουτ για μέτριους εώς καλούς σουτέρ.
Είναι συνεπώς ενθαρρυντικό πως αυτά τα δύο συνέβησαν μαζί στο α’ μέρος, και πως το κεντρικό πικ εν ρολ αποτέλεσε τη βασική επιλογή για μόνο το πρώτο δεκάλεπτο. Λίγο αργότερα, και όταν ο Σπανούλης αποσύρθηκε στον πάγκο, οι γκαρντ που τον αντικατέστησαν προσπάθησαν συστηματικά να τρέξουν ή να τροφοδοτήσουν τον Πρίντεζη μέσω ανισορροπιών που δημιουργούνταν με σκριν μακριά από τη μπάλα.
Από την άλλη, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε πως γενικά η ομάδα παίζει για μεγάλα διαστήματα μπάσκετ που επιμένει περισσότερο στις σωστές τοποθετήσεις μετά το κεντρικό πικ εν ρολ, και λιγότερο στη συνεχή κίνηση και στο μοίρασμα της δημιουργίας. Επίσης, δεν μπορούμε να μη σταθούμε στο ότι τα νέα αποκτήματα ψάχνουν ακόμα ρόλους και προσαρμόζονται σε απαιτήσεις. Δεν είναι εύκολο π.χ. για τον Γιανγκ να βγαίνει να μαρκάρει στην περίμετρο και να πρέπει να επανέλθει γρήγορα στη θέση του. Διακρινόταν πέρυσι , και μάλιστα πολύ, σε άλλου τύπου άμυνες.
Επίσης, είναι φανερό πως η ομάδα ακόμη ψάχνει τους τρόπους που θα εκμεταλλευτεί τους δύο νέους ξένους γκαρντ, και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Ο Χάκετ δεν πηγαίνει ακόμη σε ντράιβ και εθεάθη να δίνει σκριν στον Πρίντεζη χαμηλά. Τα συστήματα που θέλουν τον Στρόμπερι να βγαίνει πίσω από σκριν και να προσπαθεί να δημιουργήσει ή να εκτελέσει από το πλάι, δεν έχουν ακόμα τελειοποιηθεί, για την ακρίβεια δεν έχουν καν φτάσει σε ένα ανεκτό επίπεδο.
Η νίκη ήρθε τελικά με ένα περίπου τυπικό τρόπο. Με σφίξιμο της άμυνας, με αύξηση της ενέργειας μέσω rotation, με εκμετάλλευση των κερδισμένων κατοχών μέσω μιας πιο γρήγορης εκτέλεσης. Α, και μέσω ενός τριπόντου του Λοτζέσκι μετά από πάσα του Χάκετ που είχε πάρει τη base line. Φάσεις σαν κι αυτή, οι ερυθρόλευκοι θα χρειαστούν περισσότερες. Μέχρι με τον καιρό να βελτιωθεί η εικόνα, νομίζω όλοι είναι σήμερα χαρούμενοι με την στιβαρή παρουσία του Πάτρικ Γιανγκ μέσα στη ρακέτα, την καλή άμυνα του Ιταλού, το πρώτο ημίχρονο του «Πάπι», και την ικανοποιητική ανταπόκριση του Αγραβάνη στα καθήκοντα χαμάλη που του ανατέθηκαν.
Σιγά, σιγά. Προχωράμε.