Πες, πες κάτι θα μείνει!

Όσοι ξέρουν τον Γκέμπελς, ξέρουν και το νόημα του τίτλου. Όσοι όχι, αρκεί να μνημονεύσουν ελάχιστα τον ανελέητο επικοινωνιακό πόλεμο που δέχεται ο Ολυμπιακός εδώ και λίγα χρόνια και θα καταλάβουν.

Μια συνεχής και αδιάκοπη προσπάθεια απαξίωσης των πάντων, ακόμα και του προφανούς. Μια αχαλίνωτη τάση εμβάπτισης του θεωρημένου ως ορθού ακόμα κι αν αυτό είναι ευθαρσώς ανορθόδοξο και αιρετικό.

Δε ζούμε σ’έναν ονειρικό κόσμο. Φυσικά δεν έχω την ψευδαίσθηση πως όλα γύρω μας κινούνται αγγελικά πλασμένα, εν σοφία εποιημένα και ανιδιοτελώς πεπραγμένα. Υπάρχουν πάντα συμφέροντα, υπάρχουν προθέσεις, υπάρχουν παρασκήνια.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι έγινε επακριβώς και με ασφάλεια και τα γεγονότα με την ΑΕΚ ή τον  Πλατανιά. Σαφώς και ένταση θα υπήρξε, όπως υπάρχει πάντα, από παιχνίδια τοπικού πρωταθλήματος μέχρι κορυφαίες διοργανώσεις. Αλίμονο αν απουσιάζε το πάθος ακόμα κι αν αυτό πολλές φορές μεταφράζεται κακώς υπό μορφή βίας ή προπηλακισμού. Τότε δε θα μιλάμε για ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά για ελληνικό ράγκμπι που είναι και επίκαιρο.

Αυτό για το οποίο όμως είμαι σίγουρος, είναι για τη μεθοδευμένη, στόχευση έναντι του Ολυμπιακού. Δεν θα αναφερθώ στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Ναι, διατηρεί μια ιδιότητα κρίσιμη για την επίκαιρη πορεία του συλλόγου αλλά συγχωρέστε με,  μ’ ενδιαφέρει η ομάδα περισσότερο από πρόσωπα και το χείριστο της υπόθεσης είναι πως βάλλεται αυτή και όχι κάποιο μέλος της, ακόμα κι αν αυτό είναι ο επικεφαλής.

Πες, πες κάτι θα μείνει και η πραγματικότητα δείχνει πως η ανηλεής προπαγάνδα έχει καταφέρει πολλά στο μυαλό του μέσου Έλληνα φιλάθλου, ακόμα και Ολυμπιακών. Μέσα ενημέρωσης, που υποκινούνται από πράσινα, κίτρινα και μαύρα συμφέροντα, έχουν κυρήξει ιερό πόλεμο έναντι οτιδήποτε ερυθρόλευκου. Περιμένουν στη γωνία, αγνοούν τα υμέτερα και επικεντρώνονται σ’ αυτά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν έστω και όταν μεταλλαχθούν για να επιτύχουν τον σκοπό τους. Πράγματι, εμπάθεια που ξεπερνάει ακόμα και πολιτικές εφημερίδες και μέσα, ένα μίσος το οποίο μόνο με ιατρικούς όρους μπορεί να ερμηνευτεί. Ή με οικονομικούς.

Ποια η θέση του Ολυμπιακού φίλαθλου. Ενημέρωση, στήριξη, γνώση. Σίγουρα τα οπαδικά μέσα όπως και το υποφαινόμενο ακόμα κι αν είναι μετριοπαθές, εκφράζει μια πλευρά. Η άποψη όμως πρέπει να είναι παιδί πολλών πληροφοριών και διαφορετικών εμβελειών. Όλα αυτά όμως με την έμπρακτη στήριξη στο γήπεδο, την αγάπη για την ομάδα, τη φωνή μας.

Ο Ολυμπιακός αν δε γίνει κάτι εξαγωνιστικό που θα προκαλέσει σεισμό, κερδίζει ακόμα ένα δύσκολο όπως εξελίχθηκε πρωτάθλημα. Ας το χαρούμε… Το αξίζουμε κι αφήστε τους άλλους στη μιζέρια τους.