Στον δεύτερο τελικό που διεξήχθη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε τον Παναθηναϊκό σε ένα ματς γεμάτο πάθος και ένταση. Η απουσία του γνωστού εφευρεύτη, γνωστού για την ικανότητά του να δημιουργεί αναταραχές και προβλήματα, φάνηκε να αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός για τους φιλάθλους και τους παίκτες.
Ωστόσο, η έλλειψη αυτή δεν απέτρεψε την εμφάνιση προκλήσεων και αναταραχών. Το ρόλο του ταραχοποιού ανέλαβε μια άλλη φιγούρα που θύμιζε παρατράγουδο της Αννίτας. Μια να δείνει φανέλα και να την ξεσκονίζει, μια να δείχνει δάχτυλα, αλλά μια να διαπληκτίζεται με παίκτη του Ολυμπιακού. Η προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα αβεβαιότητας και σύγχυσης στο γήπεδο, με αφορμή ίσως να επηρεαστεί η ψυχολογία των παικτών του Ολυμπιακού, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Αντίθετα, το μόνο που κατάφερε αυτή η κίνηση ήταν να ξεσηκώσει τον κόσμο του Ολυμπιακού. Οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, βλέποντας τις προκλήσεις αυτές, αντέδρασαν με περισσότερο πάθος και δυναμισμό, στηρίζοντας την ομάδα τους με όλη τους τη δύναμη. Η υποστήριξη αυτή μεταφράστηκε σε κίνητρο και αυτοπεποίθηση για τους παίκτες του Ολυμπιακού, οι οποίοι κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο του αγώνα και να οδηγηθούν στη νίκη.
Ο Ολυμπιακός, εκμεταλλευόμενος την υποστήριξη του κόσμου και την αδυναμία του Παναθηναϊκού να διαχειριστεί την πίεση, πήρε μια σημαντική νίκη που του δίνει το προβάδισμα στους τελικούς. Η απουσία του εφευρέτη της αλητείας και η αποτυχημένη προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα αναταραχής, τελικά λειτούργησαν υπέρ του Ολυμπιακού, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η ψυχολογία και η στήριξη του κόσμου παίζουν καταλυτικό ρόλο σε τέτοιες αναμετρήσεις.