Ένας νεαρός Ιταλός φίλος του μπάσκετ και λάτρης του Βασίλη Σπανούλη περιέγραψε πώς έζησε την εμπειρία να δει το ίνδαλμά του στον αγώνα με την Αρμάνι Μιλάνο και να γνωρίσει από κοντά τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα της Ευρώπης. Η επιστολή του, τα λέει όλα!
Ο Βασίλης Σπανούλης έχει θαυμαστές σε όλη την Ευρώπη και η φήμη του είναι απαράμιλλη. Ένας νεαρός Ιταλός φίλαθλος του μπάσκετ και λάτρης του αρχηγού του Ολυμπιακού, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τον ηγέτη του Θρύλου και να τον συναντήσει μετά το παιχνίδι κόντρα στην Αρμάνι Μιλάνο επί ιταλικού εδάφους για την Ευρωλίγκα. Μάλιστα, έστειλε και το δικό του μήνυμα, με το οποίο περιέγραψε πώς έζησε την εμπειρία αυτή!
Αναλυτικά η επιστολή του Ιταλού φιλάθλου:
“Είμαι ο Αντρέα και γράφω από το Πορντενόνε για να αναφερθώ στην εμπειρία που βίωσα χθες (σ.σ.: Παρασκευή 30 Οκτωβρίου). Είμαι οπαδός του Ολυμπιακού, γιατί ο Βασίλης Σπανούλης είναι το είδωλό μου. Και πέρσι και φέτος είχα την ευκαιρία να τον δω να παίζει στο Μιλάνο.
Αυτή τη φορά, ήθελα να βρω εισιτήρια ακριβώς πίσω από τον πάγκο του Ολυμπιακού και τα κατάφερα. Ωστόσο, όταν έφτασα στο γήπεδο, συνειδητοποίησα ότι οι πάγκοι είχαν αλλάξει. Ήμουν ένας τύπος που φόραγε τη φανέλα του Σπανούλη ανάμεσα στους οπαδούς της Αρμάνι.
Στο ημίχρονο, πήγα στους Έλληνες οπαδούς και βρήκα δύο που μένουν στην Μπολόνια. Με κάλεσαν να κάτσω δίπλα τους στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρω ότι ο Σπανούλης έβαλε το καθοριστικό καλάθι μπροστά από τον πάγκο της Αρμάνι.
Η νύχτα θα μπορούσε να τελειώσει εκεί, αλλά…
Στο τέλος του αγώνα ρώτησα τους Έλληνες που είχαν έρθει από την Ελλάδα, αν θα ταξίδευαν μαζί με την ομάδα. Ήθελα να βρω έναν τρόπο να πλησιάσω τον Βασίλη.
Οι δύο φίλοι μου, με πήραν μαζί τους στο ξενοδοχείο, όπου περιμέναμε την ομάδα. Η αναμονή με σκότωνε, έκανε την καρδιά μου να χτυπά. Υπήρχε η πιθανότητα να συναντήσω το είδωλο μου. Θα ήταν τρελό.
Κατά τη διάρκεια της αναμονής, ρώτησα πως λέμε στα ελληνικά τη φράση “Είσαι το είδωλό μου”, ώστε να του το πω. Όταν η ώρα έφτασε, δεν μπορούσα να μιλήσω, η καρδιά μου σταμάτησε, κόντευα να λιποθυμήσω. Του είπα τη φράση και γέλασε (μάλλον τα ελληνικά μου ήταν χάλια) και στη συνέχεια μού υπέγραψε στη φανέλα που φορούσα. Απίστευτο!
Όλα αυτά τα λέω για να δείξω πως τέτοια συναισθήματα προκύπτουν μέσω του καλύτερου σπορ, του μπάσκετ.
Ευχαριστώ το μπάσκετ”.