Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν…

Πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Έχασε ο Ολυμπιακός, έχασε και τη διαφορά 12(!) πόντων…. Και τώρα αν θέλουμε να προκριθούμε πρέπει να είμαστε απλά αλάνθαστοι. Μπορείς να κάνεις το 6/6; Πέρασες (πιθανότατα). Δεν το έκανες; Ευρώπη τέλος. Και ποιος μπορεί να πει ότι θα ήταν άδικο;

Έχουμε γράψει πολλές φορές πως το ΤΟΡ16 είναι μια δίκαιη φάση και προκρίνονται αυτοί που αξίζουν. Ο Ολυμπιακός με τις ήττες του από Ζαλγκίρις και Μπάμπεργκ, έβαλε τον εαυτό του σε μια πολύ δύσκολη θέση την οποία και δε ρέφαρε μ’ ένα μεγάλο πολυπόθητο διπλό. Στο μπάσκετ συνήθως παίρνεις αυτό που δικαιούσαι και η βαθμολογία δυστυχώς δε λέει ψέμματα. Όταν η θεωρητικά κατώτερη Λαμποράλ από σένα, κάνει διπλά σε Μαδρίτη και Βαρκελώνη, τότε σίγουρα κάτι έχει κάνει σωστότερα. Κι αν στο τέλος προκριθεί αυτή στους 8 κανείς δε θα μπορεί να πει πως θα ήταν άδικο.

Απόψε είχαμε ένα ματς που όποιος κέρδιζε από τους δύο πήγαινε καβάλα στ΄άλογο και ο άλλος έτρεχε να προλάβει το τρένο που σφύριζε. Ο Ολυμπιακός μπήκε καλά στο ματς. Σωστό διάβασμα των φάσεων, πρωτοβουλίες από τον Σπανούλη, καλές αντιμετωπίσεις στην άμυνα, ψυχραιμία και γενικότερα μια έναρξη γεμάτη αυτοπεποίθηση. Πόσο κράτησε αυτό; Γύρω στα 8 λεπτά. Μετά το χάος. Ναι, η Μπαρτσελόνα έχει καλούς παίκτες όμως φέτος δεν πατάει καλά και έλειπαν οι Αμπρίνες και Λαουάλ. Ο Πασκουάλ ήταν υπό πίεση όμως όταν έπρεπε, πάτησε το γκάζι μαζί και τις όποιες ελπίδες του Ολυμπιακού για οτιδήποτε καλό στο παιχνίδι.

Οι ερυθρόλευκοι έχασαν διότι δεν κατάφεραν να παίξουν άμυνα βάσει των δικών τους στάνταρ, τα ματσαρίσματα που επέλεξε ο Σφαιρόπουλος ήταν τουλάχιστον επιπόλαια ενώ δεν υπήρχε απολύτως κανένα πλάνο αντιμετώπισης του Ντόρσεϊ ο οποίος με πέντε προπονήσεις έκανε ένα ματς καταπληκτικό. Εδώ φυσικά στοίχισε και η ανικανότητα των Πειραιωτών να πάρουν εδώ και τόσους μήνες έναν παίκτη να παίξει στη ρακέτα με αθλητικά προσόντα.

Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω την επιλογή ενώ υπάρχει στον πάγκο ο Παπανικολάου, να επιλέγεται να μπει στο 3 ο Παπαπέτρου, στο 4 ο Αγραβάνης τη στιγμή που ο Πασκουάλ δεν έβαλε λεπτό τον Βεζένκοφ και είχε στο σαν πάουερ φόργουορντ τον Περπέρογλου που έκανε πάρτυ με σκοράρισμα και δημιουργία. Όποτε δε ο Αγραβάνης έπαιξε σαν πεντάρι, ακόμα και ο μέτριος Σάμουελς έκανε ότι ήθελε.  Άλλη ένσταση. 22 λεπτά ο Όντομ, 19(!) ο Σπανούλης όταν ακόμα το σκορ ήταν στους 20 πόντους και υπήρχε η ανάγκη κάλυψης της διαφοράς. Τι προσέφερε σήμερα ο Αμερικανός που έπαιξε παραπάνω χρόνο από τον αρχηγό;

Ο Μάντζαρης σε ακόμα ένα παιχνίδι δυστυχώς ήταν “απών”, ο Παπανικολάου εκτός κλίματος και ο Χάντερ εξαιρετικά άστοχος. Με δύο παίκτες (Πρίντεζης, Χάκετ) διπλό δεν παίρνεις στο Παλάου, πόσο δε μάλλον όταν δεν παίζεις άμυνα. Αυτό όμως που περισσότερο με προβλημάτισε και ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω, είναι η απουσία του χαρακτηριστικού που γιγάντωσε τον Ολυμπιακό. Το πάθος, η θέληση, το refuse to lose. Ένα μικρό ξέσπασμα στην 4η περίοδο, δεν το καλύπτει. Ίσως οι παίκτες είχαν επηρεαστεί από την άκρατη μεταγραφολογία των τελευταίων ημέρων όμως στα λόγια τους πριν το ματς, έδειξαν να αναγνωρίζουν τη σημασία της αναμέτρησης. Μικρό τελικό το χαρακτήρισε ο Μάντζαρης. Έπαιξε ο Ολυμπιακός απόψε σαν τελικό; Σε καμία περίπτωση. Και μην παραπλανηθείτε, η Μπαρτσελόνα δεν έκανε κανένα μεγάλο ματς, ούτε τίποτα υπερβάσεις. Απλά εκμεταλλεύθηκε τα λάθη, τη ραθυμία και την έλλειψη συγκέντρωσης των Πειραιωτών. Μία ο Περπέρογλου, την άλλη ο Ντόρσεϊ, την τρίτη ο Ναβάρο, την άλλη ο Σατοράνσκι και ούτω καθεξής. Δικαιότατη η επικράτηση και η διαφορά όπως αυτή ήρθε.

Τώρα τι γίνεται; Μπάμπεργκ και Χίμκι εκτός, Ρεάλ, Ζαλγίρις, Λαμποράλ και ΤΣΣΚΑ εντός. Δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα από το απόλυτο κάτι που γίνεται μεν αλλά όχι με τον αποψινό Ολυμπιακό και δυστυχώς είναι γεγονός ότι πλέον χρειάζεται και συνδυασμό αποτελεσμάτων. Δε ξέρω κατά πόσο θα βοηθήσει ή θα μπερδέψει η προσθήκη Γουόρικ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φέτος είναι στο μυαλό του κόουτς των πρωταθλητών. Δεν υπάρχουν ξεκάθαροι ρόλοι, δεν υπάρχει εναλλακτικό πλάνο, δεν υπάρχει σχέδιο ανατροπής όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και κυρίως, δεν υπάρχει η ψυχολογία και η διάθεση σε διάρκεια.

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με εξαιρετικούς παίκτες, μοναδικές αρετές αλλά και αρκετά προβλέψιμη στο τρόπο που αμύνεται και επιτίθεται. Πλέον όλοι ξέρουν πως να την αντιμετωπίσουν. Μπορεί ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να βγει από το αδιέξοδο; Αν βγει θα το αξίζει, αν όχι πάλι θα το αξίζει και κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι, παίκτες, τεχνικό τιμ και διοίκηση, να δουν τα λάθη που έχουν κάνει και να τα διορθώσουν μια και καλή.

Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να περνούν….