Και τώρα τι κάνουμε χωρίς τον Γιανγκ;

Απίστευτο πραγματικά αυτό που γίνεται στον Ολυμπιακό. Δε μιλάμε για ένα περιστατικό, δε μιλάμε για δύο ή τρία, μιλάμε για κατάρα πραγματική, για επιδημία που δε γιατρεύεται. Και τώρα τι γίνεται; Γράφει ο Βαλάντης Σιδέρης.

Πόση χαρά πήραμε χθες(12/11) από την παλικαρίσια εμφάνιση και νίκη του Ολυμπιακού επί της Εφές στην Πόλη και πόση πίκρα και απογοήτευση αισθανόμαστε σήμερα όταν μάθαμε μέσα από την επίσημη ενημέρωση της ΚΑΕ πως ο τραυματισμός του Γιανγκ είναι τόσο μα τόσο σοβαρός. Ρήξη πρόσθιου χιαστού για τον Αμερικανό που εκτός απροόπτου χάνει τη σεζόν και μαζί οι Πειραιώτες μια εξαιρετική προσθήκη.

Βασιλόπουλος, Λο, Παπαπέτρου, Μάντζαρης, Ματσιγιάουσκας, κρατούσαν μέχρι χθες τις πρώτες θέσεις σε μια άσχημη λίστα τραυματισμών και πλέον δυστυχώς συμπεριλαμβάνεται σ΄αυτήν και ο Πάτρικ Γιανγκ. Όσες αλλαγές ιατρικού επιτελείου κι αν γίνουν, όσες προσευχές και να κάνουμε, δεν υπάρχει αυτό που γίνεται στον μπασκετικό Ολυμπιακό. Ναι, είναι αθλητισμός και αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα, όμως πραγματικά στα 18 χρόνια που θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθώ τα δύο μεγαλύτερα σπορ, δε μπορώ να εντοπίσω κάτι τόσο μα τόσο συνεχόμενο και σοβαρό. Κάθε μα κάθε χρόνο τουλάχιστον ένα μεγάλο χτύπημα και πολλά πολλά μικρότερα.

Τούμπα όλα στον σχεδιασμό φέτος αφού εκτός συγκλονιστικού απροόπτου ο Γιάννης Σφαιρόπουλος θα εισηγηθεί την απόκτηση άλλου σέντερ εκτός και αν ενεργοποιηθεί ο μέχρι χθες παροπλισμένος Μιλουτίνοφ. Όσο “θηρίο” κι αν είναι ο Γιανγκ, τέτοιες επεμβάσεις βάσει ιστορίας χρειάζονται το λιγότερο 4 μήνες αποκατάστασης, ήτοι καλό Μάρτιο και πάλι όντας σε εντελώς απροπόνητο επίπεδο και χωρίς να υπολογίζονται τυχόν υποτροπές.

Η λογική λοιπόν λέει μεταγραφή κάτι που αλλάζει εντελώς τα σχέδια της ομάδος και αφήνει σε 2η μοίρα πιθανή άλλη προσθήκη σε χαμηλότερη θέση. Ο Μιλουτίνοφ αποκτήθηκε για να βοηθήσει όμως τα μέχρι τώρα δείγματα δείχνουν έναν παίκτη ταλαντούχο μεν αλλά άγουρο και με χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του και σωματικά προσόντα διαφορετικά απ΄αυτά που θέλει ο Σφαιρόπουλος στα βασικά plays της ομάδας, δηλαδή αλλαγή στα σκριν ή δυναμικά hedge out, γρήγορες περιστροφές και πολύ έφεση στο transition και τον αιφνιδιασμό.

Δύο λοιπόν τα σενάρια, ή η ομάδα αλλάζει το μισό τρόπο αντιμετώπισης και λειτουργίας της ή παίρνει παίκτη στο “5”. Ο κόουτς μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι προτιμά να εμπιστεύεται το ρόστερ του και να το αξιοποιεί όμως τώρα μιλάμε για εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Η επιλογή μεταγραφής λοιπόν είναι ίσως η καλύτερη λύση; Μάλλον… Όπως και να χει, δε πιστεύω πως θα βιαστούν στην ομάδα και αν γίνει οποιαδήποτε προσθαφαίρεση, θα γίνει προς τα τέλη του μήνα, τόσο για να γίνει μια καλή έρευνα στην αγορά, όσο και να εξαντληθεί η πιθανότητα να μην πάρει η ομάδα άλλο ψηλό.