Η ….”ήττα” έχει φτάσει στο dna τους

Τελικά αυτή η ομάδα με τα ασπρόμαυρα από τη Θεσσαλονίκη έχει μάθει να χάνει με όλους τους τρόπους. Δεν σε αφήνει ποτέ να πλήξεις. Αν κατέβει να αγωνιστεί ξέρει τι πρέπει να κάνει για να φύγει ηττημένη. Τα χρόνια περνούν και το αποτέλεσμα μένει το ίδιο. Από όλα έχει το μενού: συντριβές, αξιοπρεπείς ήττες και σήμερα ανατροπή στο τέλος. Εκεί που πίστευαν ότι θα φύγουν χωρίς να χάσουν, έρχεται το κόκκινο μίλι και …ταύλα. Αυτό ήταν. Δεν ήξεραν από πού τους ήρθε, τι να κάνουν! Και τότε δίνεται η εντολή για αποχώρηση! Μα ο κανονισμός δεν προβλέπει διακοπή. Πίσω όλοι, έκαναν το κομμάτι τους, έγιναν ήρωες στα μάτια των μόνιμα αδικημένων μακεδονομάχων οπαδών τους και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος.
Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Ολυμπιακός ήταν πολύ μέτριος, ο Μπέντο αδιάβαστος στην τακτική που θα ακολουθούσε ο Ίβιτς, με άστοχες επιλογές (Βιάνα) και εμφανή πλέον εμπάθεια για τον Τσόρι. Πολλά αμυντικά κενά, αλλά υπήρχε πάθος και διάθεση επιθετικά μέχρι το τέλος. Άξιος συγχαρητηρίων ο Μάρτινς όχι μόνο για το παιχνίδι του, αλλά και για το πάθος και τον τσαμπουκά του. Θα πρέπει να τον ακολουθήσουν και άλλοι, αφού αποκτήσουν νεύρο στο παιχνίδι τους.

Υ.Γ 1: ‘Οσκαρ διαμαρτυρίας και γραφικότητας στον μπαοκ
Υ.Γ 2: Ιβάν, εσύ θα πληρώνεις χορηγίες και εμείς θα το σηκώνουμε!