kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ο πρώτος έπαιξε με τον όγδοο λένε τα χαρτιά όμως στο ΣΕΦ κατέβηκαν δύο σκληρές ομάδες με ποιότητα και πάθος. Ο Ολυμπιακός κέρδισε όχι εύκολα και πάμε να δούμε πως έγινε αυτό. Γράφει ο Βαλάντης Σιδέρης
Ο Ιτούδης στα γκαρντ επέλεξε ανάποδα μαρκαρίσματα με στόχο να πιέσει περισσότερο τη μπάλα μακραίνοντας θεωρητικά την πεντάδα του. Ήθελε να μπλοκάρει την εύκολη πάσα άρα και την κυκλοφορία του Ολυμπιακού που αποτελεί και το δυνατό του σημείο τη φετινή σεζόν ώστε να μειωθούν οι αποστάσεις και σε δεύτερο χρόνο τα ελεύθερα τρίποντα.
Στο ποστ επέλεξε να μην παίξει με βοήθειες στον Φαλ ενώ στην επίθεση χρησιμοποίησε αρκετά αλλά όχι ίσως για την εξέλιξη του ματς όσο θα μπορούσε, το παιχνίδι με την πλάτη κυρίως με Πιέρ και Χέιζ.
Η επιλογή του Τζεκίρι να ξεκινήσει αντί του Μότλεϊ είχε διπλή ανάγνωση θεωρώ, αφενός να ματσάρει τον Γάλλο σέντερ, αφετέρου να δώσει τη δυνατότητα να παίξει ο Μότλεϊ ως ξεκούραστος με άλλο αντίπαλο, είτε αυτός είναι ο Μπλακ ή ο Μπολομπόι. Μη ξεχνάμε ότι στο πρώτο ημίχρονο η Φενέρ είχε περισσότερες ασίστ από τον Ολυμπιακό και γενικότερα κυκλοφορούσε καλύτερα τη μπάλα.
Ήταν περισσότερο πιο διαβασμένη η τουρκική ομάδα στο ερυθρόλευκο πλάνο και αντιμετώπισε εξαιρετικά την firstunitτων Πειραιωτών. Η είσοδος του Σλούκα δε βοήθησε, ο οποίος έμοιαζε εκτός παιχνιδιού. Ένα κλικ πιο αργός σε σκέψη και ενέργειες κάτι που φυσικά διόρθωσε στη συνέχεια όταν μπήκε στο κλίμα του ματς και του βγήκαν κάποια σουτ που επιχείρησε.
Εντύπωση μου προκάλεσε η περιορισμένη συμμετοχή του Έντουαρτς ο οποίος έχουμε πει ότι είναι μεν ασταθής αλλά έχει ποιότητα και ταλέντο να δημιουργήσει ρήγματα και να αναστατώσει την αντίπαλη άμυνα.
Επιλέχθη να δοθούν τα τρίποντα στον Μακίσικ και ο Αμερικάνος «τσίμπησε» μέχρι την 4η περίοδο όπου αναθάρρησε, πήρε προσπάθειες και ευστόχησε. Να πω εδώ ότι ο παίκτης θα μπορούσε να παίξει περισσότερο αφού το παιχνίδι ήταν όπως έχει αποδεχθεί στα μέτρα του και η Φενέρ δεν έχει αμυντικό που να μπορεί να παίξει στα πόδια πάνω στον Αμερικανό. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ειπωθεί πως έπραξε κάτι ανάλογο με τον Καλάθη αλλά ο ομογενής είχε τα περισσότερα ελεύθερα τρίποντα από του Τούρκους και ευτυχώς δικαίωσε τη φήμη που τον ακολουθεί και όχι τα νούμερα του που φέτος δεν τα λες και άσχημα.
Στο 2ο ημίχρονο ο Τζεκίρι που είχε κάνει μικρή ζημιά με σουτ μέσης απόστασης και ξεκούραζε τον Μότλεϊ, φορτώθηκε με φάουλ και άνοιξε ο δρόμος για την ερυθρόλευκη υπεροχή στη ρακέτα αφού τόσο ο Φαλ όσο και ο Μπλακ, κέρδισαν τις περισσότερες μάχες στο ζωγραφιστό και πήραν τα ριμπάουντ που έπρεπε.
Αναφορικά με τον Κάναν, σας το έγραψα τις προάλλες ότι μπορεί να αποτελέσει τον παράγοντα Χ για τα ματς αυτά και με δικαίωσε. Έβαλε 6/7 τρίποντα, στην 3ηπερίοδο 4 συνεχόμενα, η καλύτερη για τον Ολυμπιακό σε άμυνα και επίθεση. Το χαρακτηριστικό του Κάναν που λίγοι παίκτες έχουν είναι η καλώς εννοούμενη αφέλειά του σε συνθήκες πίεσης και άγχους όπως έχουν τα ματς των πλέιοφς. Ξέσπασε ο ίδιος και το ευχαριστήθηκε με το ιστορικό πλέον “ThisiswhatIfuckingdo”. Εδώ να αναφέρουμε πως ρόλο στα ελεύθερα επιτυχημένα σουτ του, ήταν απόρροια της πολύ κακής και αργής closeoutάμυνας, κυρίως απέναντι στον Γκούντουριτς ο οποίος επιθετικά είναι ταλαντούχος αλλά αμυντικά δεν έχει και τα πιο… γρήγορα πόδια.
Ο Παπανικολάου επιθετικά δε φάνηκε, αμυντικά όμως ήταν πάντα εκεί που έπρεπε, έκλεισε τους διαδρόμους έδινε ύψος με σωστά blockouts, χωρίς να σημαίνει πως στην απέναντι όχθη ήταν αρνητικός. Ο Ιτούδης επίσης πρέπει να αναφερθεί πως σημάδεψε στο ποστ τον Λαρεντζάκη με τον καταπληκτικό Γκούντουριτς και γι΄αυτό τον απέσυρε γρήγορα, πρόλαβε ωστόσο να πετύχει ένα σημαντικό τρίποντο.
Ο Βεζένκοφ αθόρυβα έβαλε τους πόντους του και σε ένα κρίσιμο σημείο σημείωσε ένα εκπληκτικό καλάθι δικαιώνοντας τον τίτλο του βασικού υποψηφίου για τον MVP της σεζόν. Ο Γουόκαπ έδωσε αμυντικό ρεσιτάλ για άλλη μια φορά με σχεδόν τέλειες τοποθετήσεις. Ο Πίτερς δεν βοήθησε ιδιαίτερα με εξαίρεση τα τέσσερα σημαντικά ριμπάουντ ενώ δεν αγωνίστηκε ο Μπολομπόι και ο Λούντζης.
Ο Ολυμπιακός ξέχωρα από τη χαρά της νίκης, δεν έπαιξε σύμφωνα με τα δικά του στάνταρ κυκλοφορίας, εκτέλεσης αλλά και άμυνας στο πρώτο ημίχρονο, έμοιαζε αρκετά μαγκωμένος και αγχωμένος, κάτι όχι μεμπτό αφού η πίεση στα πλέιοφς είναι μεγαλύτερη. Ο Ολυμπιακός ήταν δίκαια πρώτος και καλύτερος στη regularseasonκαι είναι λογικό στο πρώτο ματς και εντός έδρας, να αυξήσει την πίεση στους παίκτες.
Το δεύτερο παιχνίδι είναι παραδοσιακά πιο δύσκολο οπότε απαιτείται βελτίωση ορισμένων στοιχείων ώστε να μην χρειαστεί να πάμε στην Πόλη με υπερβάλλον άγχος και πίεση.Θέλουμε να δούμε καλύτερο Σλούκα, όχι μόνο σε εκτέλεση όσο κυρίως σε δημιουργία και καθαρό μυαλό. Κρίνεται επιτακτικό να τροφοδοτήσει περισσότερο τον Φαλ αλλά και τον Μπλακ(επιχειρήθηκε αυτό αλλά ίσως βεβιασμένα κάποιες φορές), τόσο διότι δεν υπάρχει ματσάρισμα να τον ανακόψει αλλά κυρίως να φθείρει τους Μότλεϊ και Τζεκίρι. Η θέση «5» σε ζήτημα βάθους και ύψους, είναι η αχίλλειος πτέρνα των Τούρκων και απαιτείται να δοθεί εκεί περισσότερη βάση.
Δε μπορώ να ξέρω αν ο Κάναν θα έχει ανάλογα ποσοστά και στο Game 2 αλλά υπάρχει ο Σακίλ Μακίσικ ο οποίος όπως ανέφερα ταιριάζει περισσότερο στους συγκεκριμένους αντιπάλους με προαπαιτούμενο όμως να μην διστάζει όταν του δίνουν το ελεύθερο σουτ.
Η κυκλοφορία του Ολυμπιακό τόσο της μπάλας όσο κυρίως χωρίς αυτή θα μπορούσε να βελτιωθεί και να γίνει πιο γρήγορη με σωστές αποστάσεις.Λίγα ελεύθερα λέιαπς βγήκαν χθες ενώ αμυντικά το παιχνίδι κρίνεται στην αναχαίτιση των Πιέρ, Γκούντουριτς και Χέιζ.
Ο Παπανικολάου θα αγωνιστεί αναγκαστικά και σε ακόμα ένα ματς περισσότερο χρόνο από τους υπόλοιπους αφούΜακίσικ και Λαρεντάκης δεν μπορούν να παίξουν εύκολα απέναντι σε πλάτη των αντιπάλων τους. Ενδεχομένως άμυνα από μπροστά; Γιατί δε θεωρώ ότι ο Μπαρτζώκας θα επιλέξει να δώσει βοήθεια στους τρεις προαναφερθέντες. Εις αύριον λοιπόν τα σπουδαία!
