kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ο Γιώργος Π. Μποτζαρόπουλος σχολιάζει την εκπληκτική εξέλιξη του Βαγγέλη Μάντζαρη που ανεβαίνει σε ρόλο και ποιότητα, ενώ στέκεται και στην πολλαπλή χρησιμότητα και αξιοποίηση του Γιάννη Αθηναίου
O Bαγγέλης Μάντζαρης, στα πρώτα 9 παιχνίδια της ευρωλίγκα, δείχνει να βρίσκεται σε τροχιά που καταλήγει σε χρονιά καριέρας. Αυτό δεν περιμέναμε το παιχνίδι με τη Λιμόζ για να το διαπιστώσουμε, αλλά και στο Μπομπλάν ο γκαρντ των ερυθρόλευκων κατέθεσε εκ νέου διαπιστευτήρια. Ο Μάντζαρης παίζει φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, εμφανίζει τον υψηλότερο μ.ο. πόντων του στην διοργάνωση και σουτάρει με το εξαιρετικό 47,1% στα τρίποντα , χωρίς μάλιστα να παίρνει λίγες προσπάθειες (κοντά στις 4 ανά παιχνίδι). Επίσης, ο αριθμός των λαθών του σε σχέση με τα λεπτά συμμετοχής, είναι σχεδόν παροιμιωδώς χαμηλός, μόλις 1,3 παιχνίδι. Δεδομένης της αυξημένης συμμετοχής του στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας, αυτό είναι εντυπωσιακό.
Ο γκαρντ του Ολυμπιακού, έχοντας έτσι κι αλλιώς από χρόνια διαπρέψει στον τομέα της άμυνας, φέτος καταθέτει στο παρκέ μία πληρότητα που έχουμε συνηθίσει να τη συναντάμε στα κορυφαία πλέι μέιλερ της ηπείρου. Συχνά ποστάρει αντιπάλους (το έκανε με την Εφές στην Πόλη και εχθές στη Γαλλία), πηγαίνει δυναμικότερα στο drive , και στήνει ολοένα και περισσότερα plays. Από εκει που ήταν ο δεύτερος γκαρντ δίπλα στον Σπανούλη με καθήκοντα “κουβαλητή” ή σουτέρ ανάγκης, πλέον αποτελεί βασική λύση στην εκδήλωση των επιθέσεων. Η μπάλα ακουμπά στα χέρια του συνήθως περισσότερο από εκείνα των παρτενέρ του. Δείτε για παράδειγμα την συνύπαρξη του με τον Αθηναίου και θα το διαπιστώσετε. Τα τρίποντα του δεύτερου στο Μπομπλάν ήρθαν από την αδύνατη πλευρά, ως συνέπεια της δημιουργίας (άμεσης είτε έμμεσης) του Μάντζαρη.
Υπό μία έννοια, και με την απουσία του Σπανούλη να παίζει βέβαια το ρόλο της, ο Μάντζαρης έχει αρχίσει να γίνεται Σλούκας, και μάλιστα με επιτυχία. Αποτελεί δηλαδή μία σημαντική απειλή για τις άμυνες όταν έχει τη μπάλα στα χέρια. Αυτό δεν έκανε και ο πρώην διόσκουρος του; Φυσικά, δεν ίδιοι παίκτες και ούτε θα γίνουν ποτέ, ο Βαγγέλης δεν σουτάρει εύκολα πάνω στην κίνηση και ο Σλούκας δεν κατέχει το ανάλογο αμυντικό ένστικτο. Ομως τον Σφαιρόπουλο δεν τον νοιάζουν αυτά. Τον νοιάζει να βρεθούν γκαρντ που θα κινούν σωστά την επίθεση, ο καθένας εκμεταλλευόμενος τα δικά του χαρίσματα ή ελαχιστοποιώντας τις συνέπειες των αδυναμιών του.
Στον τελευταίο τομέα ο Μάντζαρης τα έχει πάει ομολογουμένως απρόσμενα καλά, με τη λέξη “απρόσμενᔨνα αφορά μόνο εμάς τους φιλάθλους. Εξίσου απρόσμενη είναι και η καλή παρουσία του Αθηναίου, η οποία όμως έχει και εκείνη την δική της εξήγηση. Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο πρώην γκαρντ της ΑΕΚ δεν παίζει το ρόλο του γκαρντ που μεταφέρει με ασφάλεια τη μπάλα και ηρεμεί το παιχνίδι, αλλά αντίθετα έχει αρμοδιότητες εκτελεστή από την αδύνατη πλευρά. Αυτό που του ζητάει ο Σφαιρόπουλος είναι να παίρνει σωστές θέσεις όταν η επίθεση κινείται μακριά από εκείνον. Εφ’οσον τα υπόλοιπα λειτουργήσουν σωστά και ο Αθηναίου αντιληφθεί το χώρο στον οποίο πρέπει να κινηθεί, τότε μπορεί να βρίσκεται απόλυτα ελεύθερος να σουτάρει. Και επειδή η αντίληψη είναι το τελευταίο που του λείπει, αυτό τελικά συμβαίνει αρκετά συχνά. Το αποτέλεσμα είναι να σουτάρει τρίποντα με ποσοστό άνω του 50%.
Αντιλαμβάνεστε πως στα πρόσωπα των δύο Ελλήνων γκαρντ ο Ολυμπιακός βρίσκει έστω μία απάντηση σχετική με διάφορα ερωτήματα που αφορούν το περιφερειακό σουτ και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να καταστεί αξιόπιστο. Συνήθως τα ελεύθερα σουτ από καλούς σουτέρ είναι προτιμότερα από τα μαρκαρισμένα σουτ “δολοφόνων”. Πρόσφατα βέβαια διάβαζα πως αυτό δεν ισχύει για τον Στεφ Κάρι και τους Ουόριορς. Εκεί, μοιάζει προτιμότερο να σουτάρει ο Κάρι ακόμη κι αν είναι στενά μαρκαρισμένος. Ομως μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, και για να τον δει κανείς πρέπει να πεταχτεί ως το Σαν Φρανσίσκο και το Οκλαντ.
O Γιώργος Π. Μποτζαρόπουλος γράφει για περισσότερο μπάσκετ στο προσωπικό του blog.
