Κάποιες φορές στη ζωή τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα περιμένουμε. Άλλα περιμέναμε να δούμε σήμερα και άλλα συνέβησαν. Τα πάντα προμήνυαν μια γιορτή, η οποία θα οδηγούσε στην πρόκριση της ομάδας μας.
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια για τον Ολυμπιακό μας. Είναι από τα παιχνίδια που τελειώνουν και αναρωτιέσαι πως έχασες. Πραγματικά το τελικό 0-3 αν μη τι άλλο αποτελεί πλασματικό σκορ και δεν απεικονίζει την αληθινή εικόνα του αγώνα.
Ένας Ολυμπιακός που ξεκίνησε δαιμονισμένος μπροστά στο φανταστικό κοινό του και έφτασε πολύ κοντά στο να ανοίξει το σκορ και μια Άρσεναλ που άφηνε χώρους και υπνώτισε με τον τρόπο της τους Πρωταθλητές Ελλάδος. Κι εκεί που κυνηγάς το γκολ, τρως ένα γκολ βγαλμένο από παιχνίδι φλίπερ με την μπάλα να κοντράρει σε χέρια πόδια και κεφάλι του Ρομπέρτο. Τι να πει κανείς…
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκινάει με τον χειρότερο τρόπο και το πέναλντι γίνεται η ταφόπλακα στα όποια όνειρά μας. Και τι να κάνουμε λοιπόν; Να τα βάψουμε μαύρα και να κλαίμε; Αξίζουν δάκρυα γι’αυτά τα παλικάρια του Σίλβα; Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε όπως ανέγραφε και το φανταστικό κορεό. Το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ και αν μη τι άλλο ξεκινάει ένα άλλο γοητευτικό και περιπετειώδες ταξίδι στα μονοπάτια του Europa League.
Σίγουρα όλοι θα θέλαμε να δούμε την ομάδα μας στα σαλόνια των 16 κορυφαίων ομάδων του Champions League. Όμως μπροστά μας ξεδιπλώνεται μια μοναδική ευκαιρία να καταφέρουμε αυτό που πάντα ονειρευόμασταν, μια ευρωπαϊκή διάκριση. Στο Europa League δεν συμμετέχουμε σαν φτωχοί συγγενείς αλλά σαν ισάξιοι διεκδικητές, αυτό άλλωστε ταιριάζει σε μια ομάδα που πετυχαίνει διπλό μέσα στο Λονδίνο και κοιτάει στα μάτια τον κάθε αντίπαλο.
Είναι μεγάλη ευκαιρία και πετύχουμε κάτι σπουδαίο φέτος. Η ομάδα διαθέτει ένα από τα καλύτερα ρόστερ της 20ετίας με έναν φιλόδοξο και σοβαρό προπονητή στο τιμόνι της. Ο Πρόεδρος μοιάζει πιο “φτιαγμένος” από ποτέ και το όραμα του για τον Ολυμπιακό μας δεν σταματάει εδώ. Και ο ίδιος γνωρίζει πως με κάποιες διορθωτικές πινελιές τον Γενάρη, ο Ολυμπιακός θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για μια μεγαλοπρεπή πορεία στην Ευρώπη.
Στην Ελλάδα το παιχνίδι είναι τελειωμένο, το Πρωτάθλημα ουσιαστικά έχει τελειώσει απέναντι στους ανύπαρκτους αντιπάλους μας και έχουμε την ευκαιρία να αφοσιωθούμε στο Europa League. Είναι πολύ πικρό να αποκλείεσαι με 9 βαθμούς για άλλη μια φορά έχοντας σημειώσει μάλιστα δύο εκτός έδρας νίκες. Τι να πει κανείς για την ατυχία που μας κυνηγάει όταν άλλοι προκρίνονται με 7 και 8 βαθμούς.
Η ομάδα του Πειραιά κοίταξε στα μάτια μεγαθήρια όπως η Μπάγερν και η Άρσεναλ και διεκδίκησε μέχρι τελευταία στιγμή την πρόκριση. Ευκαιρία να ξεσαλώσουν οι αλλόθρησκοι που σαν γυμνοσάλιαγκες μετά την βροχή θα βγουν μετά από καιρό να πανηγυρίσουν. Ναι αυτοί που αποκλείστηκαν από την Καμπάλα και την Εστορίλ. Ο πόνος τους είναι αβάσταχτος και η δικιά μας υπερηφάνεια αμέτρητη.
Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε και να αγκαλιάζουμε αυτή την ομάδα που μας προσφέρει απλόχερα τόσο μοναδικά συναισθήματα