
Το πιο καυτό ζήτημα που έχουν να λύσουν οι ερυθρόλευκοι, είναι αυτό του Κώστα Σλούκα και επειδή πολλά λέγονται και γράφονται, ας βάλουμε τα πράγματα όσο γίνεται στη σωστή τους βάση – του Βαλάντη Σιδέρη
Η χρονιά τελείωσε επιτυχημένα και παρά ένα καλάθι ονειρεμένα. Ο Ολυμπιακός εγχώρια κατέκτησε τα πάντα τελειώνοντας μια σεζόν με το μυθικό 35-1 ενώ για μόλις 2 πόντους δεν κατάφερε να σηκώσει για 4η φορά την Ευρωλίγκα. Τα ξέρουμε αυτά όμως έχουν σημασία.
Το βάρος έχει πέσει όπως είναι φυσικό στη στελέχωση της επόμενης χρονιάς και αναπόφευκτα τα φώτα είναι πάνω κυρίως στους Σλούκα και Βεζένκοφ. Αν για τον τελευταίο το ζήτημα παραμονής του εξαρτάται αποκλειστικά από τις προθέσεις των Kings, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον Έλληνα playmaker του οποίου η ανανέωση αποτελεί ζήτημα πρωτίστως εσωτερικό.
Δηλώσεις επί δηλώσεων, άρθρα απόψεων από ειδικούς και μη, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα αρνητικό προς τον παίκτη και το ζήτημα του συμβολαίου του. Τελικά δεν του φτάνει ο χρόνος που παίζει; Βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα, θέλει ένα καλό τελευταίο συμβόλαιο και πιέζει με έναν λανθασμένο τρόπο ή όλα αυτά αποτελούν μια μεγάλη παρεξήγηση η οποία πήρε διαστάσεις άνευ λόγου και αιτίας;
Ας ξεκινήσουμε από τα δεδομένα. Η ομάδα φέτος έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς. Ο Σλούκας ήταν βασικό γρανάζι της και πολλές φορές ρυθμιστής αγώνων. Δεν βγήκαν για δεύτερη συνεχή χρονιά πολλοί και σοβαροί τραυματισμοί. Στα παιχνίδια που έλειπε ο Σλούκας δε φάνηκε να πέφτει η απόδοση του Ολυμπιακού κάτι που υποδηλώνει συνοχή και ομαδικότητα. Ο χρόνος του Σλούκα βαίνει μειούμενος κάθε χρόνο. Τα στατιστικά του πάραυτα παραμένουν υψηλά ακόμα και σ’ αυτόν τον λιγότερο χρόνο που αγωνίζεται. Είναι πολύ σημαντικός για την ομάδα και όχι μόνο λόγω της εθνικότητάς του. Διαθέτει ποιότητα και τεράστια εμπειρία. Ουδείς αναντικατάστατος. Το είπε ο κόουτς, το γνωρίζουμε και μεις. Ο Μπαρτζώκας επίσης φαίνεται να θέλει κι άλλον χειριστή ακόμα κι αν μείνει ο Σλούκας. Παράλληλα, ο παίκτης με δηλώσεις του έδειξε ότι υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να λυθούν οπωσδήποτε ώστε να υπογράψει νέο συμβόλαιο και δείχνει πως για κείνον είναι σημαντικά. Ο Έλληνας γκαρντ από την άλλη είναι 33 ετών και θα υπογράψει εκτός απροόπτου τελευταία φορά όπου υπογράψει. Ο κοόυτς αρέσκεται στο να κρατάει το ροτέισον σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, θεωρώντας πως έτσι θα πάρει το 100% ή τουλάχιστον το περισσότερο που μπορεί από κάθε παίκτη.
Αυτά ισχύουν προς το παρόν μέσα σε λίγες γραμμές. Η αλήθεια είναι πως προσπάθησα αρκετά να αντλήσω πληροφορίες σχετικά με το θέμα και τι ακριβώς ισχύει καθώς ναι μεν τα λεπτά του είναι λίγοτερα από πέρσι, ωστόσο λογίζεται πράγματι ως βασικός πυλώνας του ερυθρόλευκου εγχειρήματος στο πλάνο του Γιώργου Μπαρτζώκα, κάτι που αποδείχθηκε πολλάκις φέτος με τον τρόπο και κυρίως στα σημεία που χρησιμοποιήθηκε. Σχεδόν πάντα έκλεινε τα παιχνίδια, ανέλαβε αρκετές φορές την εκτέλεση και γενικότερα αποφάσιζε για τις τελευταίες επιθέσεις όντας ο βασικός χειριστής και ηγέτης της ομάδας. Φιλοδοξίες του (αν δεν είναι οικονομικές) για κάτι σπουδαιότερο δεν είναι λογικό να υπάρχουν, υπό την έννοια ότι πράγματι ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη και η πιο ανταγωνιστική ομάδα της Ευρώπης. Άρα; Θα άλλαζαν τόσο πολύ την παρουσία του και το εγώ του αν αντί για 22,9′ μ.ο. έπαιζε για παράδειγμα 25′. Θεωρεί πως θα ήταν πιο επιδραστικός στην ομάδα η οποία ξαναλέω ότι με τον τρόπο που αγωνίστηκε φέτος ήταν και ουσιαστική και θεαματική; Βάζει το προσωπικό του συμφέρον, όφελος, εγωισμό, πείτε το όπως θέλετε πάνω από την ομάδα; Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση.
Η αίσθηση που έχω είναι πως δεν παίζουν τόσο ρόλο τα λεπτά που εν τέλει χρησιμοποιήθηκε αλλά ο τρόπος. Τι εννοώ. Ο Μπαρτζώκας ξεκινούσε σχεδόν πάντα με τους Γουόκαπ-Κάναν-Παπ-Σασα-Φαλ. Δεύτερη περίοδο έπαιζαν οι Σλούκας-Σακ-Λάρυ-Πίτερς-Μπλακ(ή Μπολομπόι) και στο τέλος συνήθως τα παιχνίδα έκλειναν με τον Σλούκα στον άσο και τους υπόλοιπους αναλόγως της ημέρας που βρίσκονται ή και της γενικότερης αγωνιστικής κατάστασής τους. Να σημειώσω εδώ ότι στο USG% (πηγή: 3stepsbasket), o Σλούκας ήταν 2ος στην ομάδα με 22,2 με μόλις 0,2 διαφορά από τον πρώτο Σάσα Βεζέσνκοφ. Το αίτημα ή απαίτηση αν θέλετε του παίκτη θεωρώ πως έχει να κάνει περισσότερο με τους συμπαίκτες με τους οποίους αγωνίζεται χωρίς να πιστεύω ότι υποτιμά κάποιον απ΄αυτούς. Η 2nd unit της ομάδας, προφανώς υπάρχουν παιχνίδια που μεγαλούργησε, ωστόσο στη διάρκεια της περιόδου προφανώς προσέφερε λιγότερα απ΄όσα η 1st. Εικάζω λοιπόν πως επιθυμία του παίκτη θα ήταν όχι απαραίτητα να αγωνίζεται επιπλέον 5 λεπτά (προφανώς θα το ήθελε κι αυτό) αλλά περισσότερο να αγωνίζεται πλάι με παίκτες με τους οποίους θεωρεί ότι θα απέδιδε καλύτερα όπως για παράδειγμα ο Γουόκαπ, ο Παπ και ο Βεζένκοφ. Δε βάζω στην εξίσωση τον Φαλ καθότι ο Σλούκας πιστεύω οτι πρέπει να αγωνίζεται με pnr ψηλό όπως οι Μπλακ και Μπολομπόι αλλά δεν έχει φυσικά σημασία τι πιστεύω εγώ. Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με την επιθυμία του κοόυτς Μπαρτζώκα για την επερχόμενη σεζόν, η ομάδα να αποκτήσει έναν ακόμα χειριστή, γεγονός που ενδεχομένως να μετέβαλε εκ νέου τη χρήση του Σλούκα.
Πάμε τώρα στην καυτή πατάτα. Ποιος έχει δίκιο; Ο παίκτης ο οποίος είναι καλός και έμπειρος και θέλει να χρησιμοποιείται όπως εκείνος κρίνει καλύτερο ή ο προπονητής ο οποίος έχει και την ευθύνη για τη συνολική απόδοση της ομάδας; Σε κάθε ένωση ανθρώπων από μια εταιρία μέχρι την οικογένεια, είναι φυσικό να υπάρχουν διαφωνίες. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις υπό το δικό του πρίσμα το οποίο διαθλά την πραγματικότητα καμωμένη εντελώς υποκειμενικά ακόμα κι αν εκείνος πιστεύει το αντίθετο. Το γεγονός ότι και οι δύο άνδρες επιθυμούν να κερδίζουν είναι η κοινή συνισταμένη δύο διαφορετικών συνιστωσών. Αυτό και μόνο το γεγονός με κάνει να πιστεύω ότι θα βρεθεί εν τέλει η χρυσή τομή με γνώμονα τη βελτίωση της ομάδας και όχι ατομικών επιθυμιών ή ακόμα και εγωισμών. Προφανώς προϊστάμενος και υπεύθυνος είναι ο προπονητής, ωστόσο στο σύγχρονο μπάσκετ οι αθλητές επηρεάζουν τόσο δραστικά τις αποφάσεις της διοίκησης που καμιά φορά υπερβαίνουν το ρόλο και τη θέση τους. Η αλήθεια είναι πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντικατασταθεί ο Σλούκας ακόμα και στην ηλικία που βρίσκεται. Αναντικατάστος όμως δεν είναι κανείς. Η απόφαση που θα ληφθεί δεν πρέπει να εκτρέψει της ανοδικής πορείας που έχει μπει ο Ολυμπιακός και κυρίως να μην δημιουργήσει τοξικά θυλάκια τα οποία μπορεί εν μέσω της χρονιάς να διαρραγούν και να εκτρέψουν την ομάδα από τους στόχους της. Ένα από τα χαρακτηριστικά που διαχρονικά μετέτρεψαν τον Ολυμπιακό σε υπερδύναμη της Ευρώπης παρά το χαμηλό μπάτζετ, είναι το κλίμα στα αποδυτήρια και οι σχέσεις με την διοίκηση και τον κόσμο. Αν κάτι απ’ αυτά αλλοιωθεί, τότε η αποστολή της ομάδας στα μάτια μου τουλάχιστον φαντάζει ως βήμα μετέωρο.
