Ψυχραιμία έχουμε;

Ο Βαλάντης Σιδέρης γράφει μετά τη νέα “σφαλιάρα” που δέχθηκε ο Ολυμπιακός, αναλύει τα δεδομένα, τον Λεμονή και τον Πάουλο Σόουζα που και να ερχόταν, δεν θα έκανε και μαγικά.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε κακό φεγγάρι, πολύ κακό. Παρά το ενθαρρυντικό ξεκίνημα των αποτελεσμάτων από τα καλοκαιρινά προκριματικά, η ομάδα δεν έχει ταυτότητα, πλάνο και κυρίως αυτοπεποίθηση. Δε γίνεται ξαφνικά να ξέχασαν τη μπάλα οι ερυθρόλευκοι, ούτε φυσικά οι παίκτες που ήρθαν (τουλάχιστον οι περισσότεροι) να είναι χειρότεροι απ’ αυτούς του Ατρόμητου, της Ξάνθης, ακόμα και της ΑΕΚ. Το προπονητικό τιμ είναι τόσο λίγο διάστημα στο Ρέντη, οπότε οι όποιες εμφανίσεις, καλές ή κακές, δε θα ήταν ούτε κατά το ήμισυ δικό του έργο. Υπάρχουν τόσοι νέοι παίκτες, τόσες διαφορετικές ενδεκάδες που είδαμε σ’ αυτές τις πρώτες επίσημες υποχρεώσεις, που δημιουργούν ρεαλιστικά δεδομένα προς ένα κακό ποδόσφαιρο.

Καλώς ή κακώς, ο κόσμος του Ολυμπιακού, έχει μάθει να κερδίζει, τουλάχιστον στην Ελλάδα και είναι αλήθεια, ότι η βαθμολογική θέση αυτή τη στιγμή ξενίζει. Οι αποδοκιμασίες είναι μέσα στο πρόγραμμα γιατί οι προσδοκίες της ομάδος, είναι ανώτερες από την παρούσα εικόνα. Ο Λεμονής είναι επιλογή του Μαρινάκη, διότι ορισμένες άλλες είπαν όχι και ο σύλλογος δεν είχε πολλά χρονικά περιθώρια να εξαντλήσει τους διαθέσιμους τεχνικούς. Δε πιστεύω ωστόσο πως ακόμα και ο Σόουζα να ερχόταν, ο οποίος ήταν πρώτος στη λίστα, θα έκανε κάτι διαφορετικό σε 10 μέρες. Μακροπρόθεσμα πιθανότατα ναι, αλλά τώρα όχι.

Ψυχραιμία αναζητάται στο λιμάνι και υπομονή. Οι παίκτες εκτός του γεγονότος πως δε δουλεύουν πάνω σε μία συγκεκριμένη τακτική, είναι μπερδεμένοι και δεν έχουν αυτοπεποίθηση. Δε μπαίνουν στο χορτάρι ώστε ακόμα και σε μια κακή μέρα, να “κλέψουν” μια νίκη. Ο Ατρόμητος δεν ήταν ανώτερος απόψε, όμως κατέβηκε γνωρίζοντας τι ήθελε μέσα στο γήπεδο και πως να το κυνηγήσει. Ήταν και τυχερός, η μπάλα θέλει και τύχη όμως σίγουρα δεν κέρδισε άδικα.

Πάντα στις ήττες, καλύτεροι είναι οι απόντες, ο Φορτούνης, ο Ζιλέ, ο Ομάρ, ο Εμενίκε. Δεν είναι έτσι. Ακόμα ο Λεμονής ψάχνεται. Είναι πασιφανές ότι δεν έχει καταλήξει σ’ έναν βασικό κορμό δεκατριών-δεκατεσσάρων παικτών και πειραματίζεται. Δίνει ευκαιρίες, προσπαθεί να “δει” ενώ πρέπει να κρατήσει και τα αποδυτήρια, να φανεί δίκαιος. Φυσικά το πρωτάθλημα δεν κρίθηκε από την 6η αγωνιστική, ακόμα κι αν η ΑΕΚ κερδίσει και πάει στο +8. Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος. Έτσι όμως ξεχωρίζουν οι πραγματικά μεγάλες ομάδες.

Κανείς δεν υποσχέθηκε στον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα. Πρέπει να αποδείξει ο ίδιος ότι το αξίζει και να γυρίσει την κατάσταση, στην οποία ο ίδιος έβαλε δύσκολα. Ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος όμως η ομάδα χρειάζεται στήριξη, συσπείρωση και εμπιστοσύνη. Προσωπικά πιστεύω στους παίκτες όπως και στον προπονητή, έστω κι αν θα προτιμούσα κάποιο ξένο από υψηλότερο ράφι. Ο χρόνος θα αποδειχθεί γιατρός, αρκεί να υπάρξει ψυχραιμία. Τη διαθέτουμε;