Τι περιμένουμε δηλαδή από τον Μεντιλίμπαρ;

Ο Ολυμπιακός για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, παίζει με τη φωτιά και καταφέρνει να μην καεί. Βρίσκεται να κυνηγάει τον αντίπαλό του και τελικά στο τέλος να είναι αυτός που θα χαμογελάει. Μας πειράζει; Τι άλλο να κάνει δηλαδή ο Ισπανός, σπαθιά να καταπιεί; Γράφει ο Βαλάντης Σιδέρης

• Πράγματι λοιπόν, το έργο ή καλύτερα η παρουσία του νέου τεχνικού του Ολυμπιακού μπορούμε να πούμε ότι είναι ιδιαίτερα επιδραστική. Δε λέω έργο, διότι ο χρόνος που βρίσκεται στο ερυθρόλευκο τιμόνι αλλά και οι απαιτήσεις των συνεχών αγώνων προφανώς δεν του επιτρέπουν να προχωρήσει σε δραστικές αλλαγές στο τακτικό κομμάτι ή την ατομική βελτίωση των παικτών. Προφανώς στηρίζεται σε ένα σημαντικό βαθμό στην πεπατημένη από τον προκάτοχό του και φυσικά παίρνει πολλά από τις νέες προσθήκες, ορισμένες εκ των οποίων όπως ο Κάρμο και ο Όρτα πράγματι κάνουν τη διαφορά.
• 
  Το ζήτημά είναι τι απαιτήσεις παραπάνω θα έπρεπε να έχεις από τον Ισπανό τεχνικό δεδομένων των συνθηκών που ανέλαβε αλλά και της χρονικής περιόδου ενόψει νοκάουτ ευρωπαϊκού παιχνιδιού. Ε, λοιπόν οι προσωπικές μου προσδοκίες για την απόδοση της ομάδας τρύπησαν ταβάνι μέχρι τώρα και ειλικρινά διόλου δεν με προβληματίζει το γεγονός ότι όντως υπήρξε δυσκολία στην κάμψη της αντίστασης του Παναιτωλικού και του Αστέρα. Το θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό για πολλούς λόγους, ακόμα κι αν η ομάδα απέδιδε καλύτερο ποδόσφαιρο καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Αυτό που βλέπω όμως και με γεμίζει αισιοδοξία για τη συνέχεια, είναι πως και οι παίκτες πιστεύουν παραπάνω στον εαυτό τους και προσπαθούν μέχρι τη λήξη για να κερδίσουν ένα ματς, ανεξάρτητα κούρασης ή προηγούμενης απόδοσης.
• 
  Ναι, ορισμένοι παίκτες όπως ο Φορτούνης ή ο Ροντινέι, εμφανίζουν κόπωση και δεν έχουν φρεσκάδα. Ειδικά ο Έλληνας άσος μπορούμε να πούμε ότι είναι από τα Χριστούγεννα και μετά σε κακή κατάσταση αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν προσπαθεί, ότι δεν τα δίνει όλα σε κάθε ματς και δεν βάζει την ομάδα πάνω από το εγώ του.
• 
  Το 5/5 του «Μέντι» όπως τον λένε οι συμπατριώτες του, δεν είναι τυχαίο αλλά δεν αποτελεί και συμβόλαιο για ανάλογη συνέχεια. Δεν γίνεται να κερδίζει ο Ολυμπιακός κάθε ματς και θα έρθουν και τα άσχημα αποτελέσματα. Ο ρεαλιστικός στόχος αν με ρωτάτε δεν είναι το πρωτάθλημα αλλά η τρίτη θέση. Ίσως ακούγεται υποτιμητικό αυτό για το τεράστιο μέγεθος των Πειραιωτών όμως με μια αγωνιστική να απομένει πριν τα πλέιοφς, είναι εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο να προσπεράσει τρεις (3) ! αντιπάλους όταν πλέον όλοι παίζουν με όλους (στις πρώτες θέσεις). Αν καταφέρει να πάρει πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός θα αποτελεί όχι άθλο αλλά το μεγαλύτερο αθλητικό έπος στο ελληνικό ποδόσφαιρο αμέσως μετά την κατάκτηση του Euro το 2004 από τη χώρα μας, γι΄αυτό ας μην ονειροβατούμε και ότι καλύτερο είναι να έρθει καλώς να ‘ρθει. Θυμίζω ότι η ομάδα που θα τερματίσει 4η και εφόσον ο Άρης πάρει το κύπελλο (είναι στον τελικό κόντρα στον ΠΑΟ), δε θα βγει Ευρώπη, κάτι που θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρό σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, πρεστίζ, μεταγραφών κλπ για τους ερυθρόλευκους αν ω μη γένοιτο είναι αυτοί.
• 
  Αφού αναφέρω την Ευρώπη λοιπόν, να πω ότι εκεί είναι που πρέπει να εστιάσει ο σύλλογος. Υπάρχει η απτή ευκαιρία και με αρκετή τύχη βέβαια, εφόσον η ομάδα αγγίξει την καλή της απόδοση να φτάσει αρκετά μακριά στη διοργάνωση. Δεν έχουμε χορτάσει δα από ευρωπαϊκές πορείες και πρέπει να ανατρέξουμε πάνω από 25 χρόνια για να φτάσει ο Ολυμπιακός στους «8» κάποιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης και αυτός πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος.
• 
  Από κει και πέρα είναι ευκαιρία, εάν επιλεγεί να μείνει ο Μεντιλίμπαρ, να παραμείνουν όσοι δανεικοί δείχνουν ότι αξίζουν και μπορεί ο σύλλογος να αγοράσει καθώς επίσης να ξεκαθαρίσει αυτό το τεράστιο ρόστερ ώστε η επόμενη χρονιά να ξεκινήσει από διαφορετική βάση, σ’ ένα υγιές και αμιγώς αθλητικό περιβάλλον.