Τι θα αντιμετωπίσει απόψε ο Ολυμπιακός;

Για να κερδίσεις έναν δύσκολο αγώνα, πρέπει οπωσδήποτε να ξέρεις άριστα τον αντίπαλό σου. Αλλιώς θα βρεθείς απέναντι σε κάτι άγνωστο που δε ξέρεις πως να αντιμετωπίσεις. Ο Γιώργος Π. Μποτζαρόπουλος, αναλύει τον νέο Παναθηναϊκό του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Ολυμπιακός Vs ΠΑΟ λοιπόν σε λίγες ώρες… Για να δούμε ποιοι είναι οι “πράσινοι”!

Γενικά

Ολοκληρωτικό face lifting για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αφήνει φέτος πίσω του το μπάσκετ του Ιβάνοβιτς καθώς και τις εξαγγελίες και τις θεωρήσεις περί ‘ελληνοποιήσης’ και επιχειρεί το λογικό: να φτιάξει ομάδα με ένα νορμάλ τρόπο. Να φέρει δηλαδή καλούς παίκτες που ταιριάζουν με το πλάνο ενός προπονητή που κάνει γενικώς κουμάντο, και ταυτόχρονα να δώσει λελογισμένα ευκαιρίες σε νεαρούς και/ή γηγενείς παίκτες. Στην αφετηρία, οι πράσινοι παρουσιάζονται στη θεωρία καλύτεροι από ο,τι πέρυσι, χωρίς να παραγνωρίζουμε οτι υπάρχουν συγκεκριμένα κενά στον τρόπο που είναι καταρτισμένο το ρόστερ. Από αυτόν τον τρόπο, παρεμπιπτόντως, μπορούμε να αναγνωρίσουμε και μια προτεραιότητα που έχει βάλει ο Σέρβος προπονητής σε ο,τι αφορά το παιχνίδι της ομάδας: ο φετινός ΠΑΟ θα προσπαθεί να πασάρει πολύ.

Υπέρ

Αυτό γίνεται αμέσως φανερό αν κοιτάξει κανείς τη στελέχωση στις θέσεις 1-3. Στη θέση 2 παικτών που δεν έβλεπαν πολύ γήπεδο (Νέλσον, Σλότερ) , ήρθαν δυο διακρίνονται για την ικανότητα τους στην πάσα, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο. Για τον Καλάθη, δεν χρειάζονται πολλά σχόλια. Είναι ένας πλέι-μέικερ με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση της αναγνώρισης των θέσεων των συμπαικτών του, ο οποίος είναι επιπλέον συνεπέστατος και στην άμυνα. Για τον Φελντέιν, αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως στον τομέα της κυκλοφορίας μπορεί να προσφέρει σαφώς περισσότερα από όσα ο Σλότερ, άσχετα αν δεν φαντάζει και τόσο καλύτερος γενικά. Επίσης, ανάλογη δυνατότητα έχει και ο Σάσα Πάβλοβιτς, ένας παίκτης που η τεχνική του είναι ευθέως ανάλογη της εμπειρίας του. Συνεπώς, αυτό που μπορούμε να περιμένουμε από τους πράσινους είναι περισσότερη δημιουργία από την περιφερειακή τους γραμμή, η οποία θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο με την επανάκαμψη του Νίκου Παππά.

Αυτό που επίσης μπορούμε να περιμένουμε έχοντας στο νου την ταυτόχρονη παρουσία στο παρκέ των Καλάθη, Φελντέιν και Πάβλοβιτς είναι ένα πιο απλωμένο στο πλάτος επιθετικό transition, κάτι που ο “Σάλε” ενθάρρυνε στην εθνική Σερβίας όταν είχε στην πεντάδα τον Νέντοβιτς. Ο Καλάθης τρέχει καλά στον αιφνιδιασμό και οι δυο νεοαποκτηθέντες είναι ιδανικοί εκτελεστές από το πλάι. Οι αποστάσεις θα ανοίγουν εύκολα και θα ανοίγουν γρήγορα, αρκεί το ριμπάουντ να είναι εξασφαλισμένο. Αν διακριθούν σε αυτό τον τομέα οι παίκτες του ΠΑΟ, τότε υπάρχουν δυνατότητες για γρήγορα τριποντά υπό καλές προϋποθέσεις.

Η προσθήκη του Καλάθη, φέρνει φυσικά και το επιπλέον όφελος της σωστής αξιοποίησης του Διαμαντίδη, κάτι που νομίζω είναι αυτονόητο για όλους σας, και όσοι είδατε και κάποιο φιλικό θα το διαπιστώσετε. Ο Διαμαντίδης των 20 λεπτών, είναι εν δυνάμει ο “Μήτσος” του παρελθόντος, και δεν πιστεύω πως χρειάζεται να σταθούμε άλλο σε αυτό πριν πάμε στον Ραντούλιτσα.

Ο Σέρβος ψηλός προσφέρει τελειώματα ανάλογα του Μπατίστα (και καλύτερα να τα πείτε δεν θα διαφωνήσω), αλλά επιπλέον μπορεί να συμβάλει και αυτός στην καλή κυκλοφορία της μπάλας. Έτσι, ξαναγυρνάμε στην αρχή. Ο ΠΑΟ θα πασάρει καλύτερα και το σετ παιχνίδι του θα είναι αναβαθμισμένο, μην έχετε καμιά αμφιβολία για αυτό. Ως προς το τι παιχνίδι θα είναι αυτό , η στελέχωση μας προϊδεάζει για περισσότερη εκμετάλλευση του κεντρικού διαδρόμου, μιας και ο Ραντούλιτσα είναι δυνατός σκρίνερ και καλός roller, ο Παππάς ένα χρόνο ωριμότερος, και ο Καλάθης είναι ο… Καλάθης.

Οι πράσινοι θα γίνουν μια ομάδα της πιο σύγχρονης Σερβικής σχολής, που θέλει την “χρυσή ισορροπία” μεταξύ του παιχνιδιού μέσα στη ρακέτα και εκείνου έξω από το τρίποντο, χωρίς να λησμονεί τις ευκαιρίες για αιφνιδιασμό. Αν το καλοσκεφτείτε, αυτή την ισορροπία δεν επέδειξε και η εθνική των Σέρβων πριν ο Τεόντοσιτς στραπατσαριστεί από τα δυναμικά hedge out των Λιθουανών; Στην περίπτωση εκείνη, πίσω από τον Μίλος δεν υπήρχε άλλος. Εδώ υπάρχει και λέγεται Διαμαντίδης.

Σιγά σιγά, και καθώς η σεζόν προχωρά, θα γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι επάνω στον τρόπο παιχνιδιού. Προς το παρόν αυτά αρκούν και είναι ελπιδοφόρα.

Προβληματισμοί

Aπό την άλλη, δεν γίνεται κανείς να παραβλέψει πως ο Παναθηναϊκός φαίνεται να μην κλείνει επαρκώς δυο “τρύπες”, οι οποίες ρούφηξαν πέρυσι πολλά από τα θετικά που αποκόμιζε το τριφύλλι από το καλό μπάσκετ Ιβάνοβιτς, όταν αυτό εμφανιζόταν. Την άμυνα στο πικ εν ρολ και τον δυναμισμό στη θέση 3. Η παρατήρηση αυτή δεν συνιστά από μέρους μου πρωτοτυπία , καθώς θα την έχετε ήδη διαβάσει σε διάφορους άλλους χώρους. Όμως έτσι είναι, και αυτό δεν μπορεί κανείς να το παραβλέψει.

Θα είναι δύσκολο για τους πράσινους να εφαρμόσουν επιθετικές τακτικές αντιμετώπισης του πικ εν ρολ, καθώς οι επαναφορές των δυο βασικών σέντερ δεν είναι και οι καλύτερες, ούτε άλλωστε και το ξεπέταγμα τους στο μέσον της απόστασης. Ο Κουζμιτς έχει δειξει πιο έτοιμος στα φιλικά, αλλά είναι άλλο πράγμα η ταχύτητα και άλλο η ευελιξία στο στρίψιμο του κορμιού. Αφήστε που η παρουσία του μειώνει δραστικά το επιθετικό ρεπερτόριο, κάτι που δεν θα πείραζε αν ο Σέρβος ήταν όντως αμυντικό τέρας. Δεν είναι, και έτσι ο Τζορτζεβιτς θα πρέπει να πάρει ρίσκα στην τακτική του. Γενικώς (πλην Γκιστ), και δεδομένης της ηλικίας του Φώτση, η φροντ λάιν δείχνει να υστερεί σημαντικά στον τομέα της αθλητικής ικανότητας.

Επιπλέον, η θέση 3 δείχνει σχετικά “σοφτ” και στις δυο άκρες του παρκέ. Από τους Γιάνκοβιτς και Πάβλοβιτς λείπει η δύναμη και η δυνατότητα να “ματσάρουν” σκληρότερους αντιπάλους. Επιπλέον, στην επίθεση μοιάζει δυσκολο να πάρει η ομάδα τους σκορ κοντά στο καλάθι βασιζόμενη σε αυτούς, όταν στα τοπ τριάρια της Ευρώπης κάτι τετοιο είναι στο βασικό job description. Ο νεαρός Έλληνας θα πρέπει να βελτιώσει κι άλλο το ποστ παιχνίδι του.

Ο Παναθηναϊκός έχει στελεχώσει ένα ρόστερ που αμυντικά προβληματίζει. Σκεφτείτε εξάλλου: για ποιον από τους Διαμαντίδη, Φελντέιν, Παππά είστε απόλυτα σίγουροι οτι θα είναι μονίμως στους τοπ αμυντικούς perfomers; Ο πρώτος έχει τα χρόνια, ο δεύτερος είναι οκ αλλά σίγουρα η άμυνα δεν είναι το φόρτε του, ο τρίτος παρουσίασε πέρυσι σημαντικότατη βελτίωση σε αυτό τον τομέα, αλλά η συνέπεια του δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη.

Το αρχικό ζύγι στον ΠΑΟ στην αρχή της σεζόν, δείχνει τελικά περίπου στα ίσα. Όμως το λογικό είναι το τριφύλλι να είναι φέτος καλύτερο. Θα είναι.

Για να δούμε και τα υπόλοιπα

Καλύτερη μεταγραφή: E, o Καλάθης.

Στο τέλος της χρονιάς MVP θα είναι: Ο Καλάθης. Θα τα κάνει όλα, θα σουτάρει και θα βάλει τρίποντα. Είναι αυτός που θα οδηγήσει τον ΠΑΟ στη νέα εποχή μέχρι να…αναδειχθεί ο: Νίκος Παππάς. Παιδιά, μη λέμε ο,τι θέλουμε, πέρυσι έκανε την αρχή, φέτος πρέπει να πάρει ένα σωρό επιθέσεις πάνω του όταν επιστρέψει. Τεράστιες δυνατότητες.

Πολύ πρώιμη πρόβλεψη: Πολύ δύσκολη τώρα. Η ομάδα θα είναι καλύτερη από πέρυσι, αλλά τα ποιοτικά σύνολα είναι περισσότερα.

Ο Γιώργος Μποτζαρόπουλος γράφει για… περισσότερο μπάσκετ και στο προσωπικό του blog.