kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Προφανώς ο Ολυμπιακός δεν ενθουσίασε με την απόδοσή του στο Βέλγιο αλλά στο τέλος αυτό που μετράει είναι η πρόκριση. Κέρδος ο Αλεξανδρόπουλος και σύμμαχος ο χρόνος. Γράφει ο Β. Σιδέρης
Οι απαιτήσεις όταν μιλάμε για Ολυμπιακό είναι πάντα υψηλές. Ωστόσο το να είσαι ρεαλιστής μόνο καλό μπορεί να κάνει, δεν προσγειώνεσαι απότομα, δεν εθελοτυφλείς και κυρίως δεν απογοητεύεσαι. Οι ερυθρόλευκοι δεν ήταν καλοί στο Βέλγιο και αν δεν ήταν η ανόητη αποβολή του Πέιντσιλ ίσως να είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα. Το είπε και ο Μαρτίνεθ στις δηλώσεις του άρα δείχνει ότι πήρε το μήνυμα.
Η αλήθεια μου είναι πως περίμενα καλύτερους του Πειραιώτες, προφανώς όχι να παίξουν σε τοπ επίπεδο με αυτοματισμούς και αδιάκοπα τρεξίματα αλλά τουλάχιστον να έχει μια περισσότερο ορθολογική ανάπτυξη βασιζόμενος στα δεδομένα που ήταν αφενός το 1-0 του πρώτου αγώνα και η έστω και μικρή ομοιογένεια των παικτών με τους οποίους δουλεύει εδώ και τόσες εβδομάδες.
Αμυντικά η ομάδα δεν ήταν κακή. Είχε κοντά τις αποστάσεις και σε γενικές γραμμές έδειξε κάπως συμπαγής. Μη λησμονούμε ότι έπαιζε και εκτός έδρας απέναντι στη Γκενκ που ήθελε οπωσδήποτε γκολ. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα χθες ήταν η μέτρια έως κακή δημιουργία. Η ομάδα ήταν αργή και δεν μπορούσε ούτε σε ανοιχτό παιχνίδι αλλά ούτε και στην κόντρα να προωθήσει ορθολογικά τη μπάλα στην αντίπαλη εστία, δημιουργώντας έτσι καλές προοπτικές για να την απειλήσει. Επίσης δεν μπορώ να πω ότι ο Μαρτίνεθ επέβαλε ηθελημένα μια περισσότερο αμυντικόγενή προσέγγιση, στηριζόμενος στο προβάδισμα στο Καραϊσκάκης ώστε να στοχεύσει στις αντεπιθέσεις. Δεν διέκρινα δηλαδή σ΄αυτά τα 100+ λεπτά που είδαμε ένα ξεκάθαρο τακτικό πλάνο και τρόπους να το υπηρετήσει. Τα πόδια των παικτών φαινόταν βαριά ενώ ούτε μπορώ να υποστηρίξω ότι πλην εξαιρέσεων είδαμε πάθος και διάθεση. Η αντίδραση του Αλεξανδρόπουλου στο σημαντικό γκολ που σημείωσε ήταν ίσως η πιο χαρακτηριστική εκ διαμέτρου αντίθετη εικόνα σε αντιπαραβολή με τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι.
Από την άλλη και για να είμαστε όπως προανέφερα ρεαλιστές και δίκαιοι, ο Ολυμπιακός έπαιξε μόλις το δεύτερο φετινό επίσημο παιχνίδι του, σε αντίθεση με την Γκενκ που έπαιζε το έβδομο. Ο προπονητής είναι καινούργιος ενώ στην 11άδα αγωνιζόντουσαν 6 νέοι παίκτες και η οποία φυσικά θα αλλάξει δραστικά με την προσθήκη των μεταγραφών που ήδη υλοποιούνται και τις υπόλοιπες που ακολουθούν. Ενδεχομένως μάλιστα, ο Ολυμπιακός σε έναν-δυο μήνες να έχει μια εντελώς διαφορετική διάταξη με τους Σκάρπα, Χέτσε, Ορτέγκα και Μπρνίτς να βρίσκονται προ των πυλών και την προσθήκη τουλάχιστον ακόμα ενός παίκτη, πιθανότατα ακραίου.
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πως στην παρούσα φάση, όσο κι αν κουράζει και προκαλεί αντίρρηση σε κάποιους, το αποκλειστικό ζητούμενο είναι η πρόκριση και το δέσιμο της ομάδας. Η εμφάνιση και κυρίως η νίκη απέναντι στους Ρέιντζερς στο πρόσφατο φιλικό, ίσως δημιούργησε ανεδαφικές προσδοκίες για το επίπεδο ποιότητας και ετοιμότητας, όμως πρέπει να έχουμε υπομονή και να μη ξεχνάμε ότι ο πρώτος φετινός στόχος, δηλαδή η πρόκριση σε ευρωπαϊκό όμιλο επετεύχθη.
Από τους παίκτες θα σταθώ ελάχιστα στον Αλεξανδρόπουλο, όχι τόσο για το γκολ που πέτυχε αλλά κυρίως για την εικόνα που μου έβγαλε το διάστημα πριν. Ήταν ίσως ο μοναδικός σ΄ εκείνη την περίοδο του αγώνα ο οποίος έδειχνε αποφασιστικότητα, αυτοπεποίθηση, συγκέντρωση, διάθεση και δυναμισμό. Έκανε και τα λάθη του, όμως έβλεπες μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τον άοσμο χθες Καρβάλιο, τον κακό Μαντί και τον φλύαρο Φορτούνη. Ο Ιμπόρα ήταν σταθερός στα αμυντικά του καθήκοντα, κάλυπτε σωστά τους χώρους αλλά δε βοήθησε στην ανάπτυξη, βέβαια δεν τον βοήθησαν ούτε και οι συμπαίκτες του οι οποίοι ήταν στατικοί γενικά και δεν κινούνταν όπως θα έπρεπε στο χώρο ώστε να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για να βγει η μπάλα από το μισό γήπεδο όπως θα όφειλαν.
Αναφορικά με τη διαιτησία θα αναφέρω μόνο πως ο Γερμανός διαιτητής έδωσε τα σπόρια που λένε στους Βέλγους ενώ ήταν υπερβολικά νομότυπη τόσο η επανάληψη του πέναλτι όσο και η αποβολή του Ροντινέι. Δε θα πω ότι διαμόρφωσε αποτέλεσμα αλλά σίγουρα δεν ήταν για το επίπεδο και την σημασία του αγώνα.
Επόμενος αντίπαλος η σερβική Τσουκαρίτσκι η οποία σε καμία περίπτωση δεν τρομάζει αλλά αν η ομάδα δε βελτιωθεί θα συναντήσει μεγάλες δυσκολίες. Χρειάζεται δουλειά! Δουλειά και υπομονή, τίποτα άλλο.
ΥΓ.: Εξαιρετικός ξανά ο Ρέτσος και αν συνεχίσει έτσι και είναι υγιής, θα ξεκινά και δικαίως απ΄ αυτόν η 11άδα. Ταλέντο έχει ο Παναγιώτης, η υγεία και η αυτοπεποίθηση του λείπει με τα οποία θα έρθει και η σταθερότητα στην απόδοσή του.
ΥΓ.1: Έδειξε σφιγμό ο Μπίελ χθες.
ΥΓ.2: Είναι λάθος να κριθεί ο Ελ Κααμπί, δεν τροφοδοτήθηκε και απ’ όσο δείχνει θέλει τη μπάλα μπροστά του και δεν μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο με πλάτη όπως για παράδειγμα ο Ελ Αραμπί. Θέλει χρόνο και εκατέρωθεν προσαρμογή με το παιχνίδι της ομάδας.
ΥΓ.3: Η ομάδα χθες εξασφάλισε την 13η συνεχόμενη πρόκρισή της σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτό είναι μια απτή απόδειξη της αξίας και του μεγέθους που λέγεται Ολυμπιακός.
