kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ο Ολυμπιακός, υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Μπαρτζώκα, έχει διανύσει μια εντυπωσιακή διαδρομή τα τελευταία χρόνια, εδραιώνοντας τη θέση του στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η φιλοσοφία του Έλληνα τεχνικού έχει αποτυπωθεί ξεκάθαρα στο DNA της ομάδας: άρτια δομημένο σύνολο, αγωνιστική ταυτότητα βασισμένη στη σκληρή άμυνα, το ταχύτατο passing game και τη συνεχή αναζήτηση του καλύτερου δυνατού σουτ. Όμως, η φετινή σεζόν δεν είναι μια ακόμη σεζόν υψηλών προσδοκιών. Είναι η χρονιά που ο πήχης έχει ανέβει στο απόλυτο ύψος. Ο Ολυμπιακός δεν στοχεύει απλώς στο να είναι ανταγωνιστικός—αποκλειστικός στόχος είναι η κορυφή, η επιστροφή στο θρόνο της Ευρωλίγκας και η διατήρηση της ελληνικής κυριαρχίας. Κάθε απόφαση, κάθε κίνηση, κάθε αγωνιστικό πλάνο εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό.
Η κατασκευή του ρόστερ αντικατοπτρίζει πλήρως αυτήν τη νοοτροπία. Το βάθος της φετινής ομάδας είναι πρωτόγνωρο στα χρονικά του συλλόγου, όχι μόνο σε ποσότητα αλλά και σε ποιότητα. Κάθε θέση διαθέτει πληθώρα λύσεων, δίνοντας στον Μπαρτζώκα τη δυνατότητα να προσαρμόζει την ομάδα στις απαιτήσεις κάθε αγώνα. Η προσθήκη του Σέιμπεν Λι αποτέλεσε την τελευταία πινελιά σε έναν ήδη γεμάτο καμβά, και συνάμα μία δήλωση προθέσεων. Ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να αφήσει τίποτα στην τύχη, ειδικά μετά την αβεβαιότητα που προκάλεσε το πρόβλημα στη μέση του Τόμας Γουόκαπ. Με το χρονοδιάγραμμα επιστροφής του υπαρχηγού ακόμα αβέβαιο και τον Κίναν Έβανς να βρίσκεται σε διαδικασία επανένταξης, η διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο δεν διακινδύνευσαν να φτάσουν στα playoffs με ερωτηματικά στη θέση του βασικού δημιουργού. Η επιλογή του Λι δεν έγινε στην τύχη ούτε ήταν μια απλή συμπληρωματική κίνηση. Ο Ολυμπιακός απέφυγε την εύκολη λύση ενός βετεράνου ή μιας οικονομικής επιλογής και στράφηκε σε έναν παίκτη με υψηλό ταβάνι, αθλητικότητα και επιθετικές ικανότητες που διαφοροποιούνται σημαντικά από εκείνες των υπόλοιπων γκαρντ του ρόστερ.
Είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα είναι πιο γεμάτη από ποτέ, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, όπου καταγράφεται μια υπεραριθμία που άλλοτε θα φάνταζε αχρείαστη, αλλά πλέον είναι απολύτως εσκεμμένη. Έξι καθαροί πλέι μέικερ (Γουόκαπ, Γκος, Βιλντόζα, Έβανς, Λι, Μήτρου-Λονγκ) συνθέτουν μια σύνθεση χωρίς προηγούμενο, ενώ στα φτερά υπάρχει επίσης πληθώρα λύσεων με Φουρνιέ, Παπανικολάου, ΜακΚίσικ, Ντόρσεϊ και Λαρεντζάκη, την ίδια στιγμή που ο Πίτερς μπορεί να προσφέρει και στο “3”. Η ποσοτική υπεροχή, όμως, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε ομοιογένεια ή ισορροπία. Ο Ντόρσεϊ, για παράδειγμα, εξακολουθεί να μην προσαρμόζεται στο σύστημα και το ρόλο του, ενώ ο Έβανς καλείται να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο μετά από μακρά απουσία. Ταυτόχρονα, ο Γκος και ο Βιλντόζα είναι ιστορικά επιρρεπείς σε τραυματισμούς, κάτι που ενίσχυσε την ανάγκη για μία επιπλέον προσθήκη. Ο Σέιμπεν Λι δεν ήρθε απλώς για να καλύψει το κενό μέχρι την επιστροφή του Γουόκαπ, αλλά για να δώσει έναν επιπλέον επιθετικό πόλο που έλειπε από τη βασική γραμμή γκαρντ. Με εκρηκτικότητα, ικανότητα στο ένας εναντίον ενός και δημιουργία σε ανοιχτό γήπεδο, αποτελεί μια διαφορετική νότα σε μια καλοκουρδισμένη ορχήστρα που, ωστόσο, πρέπει να βρει τρόπους να εναρμονιστεί.
Η διαχείριση του ρόστερ και η κατανομή ρόλων είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του Μπαρτζώκα. Το μπάσκετ που θέλει να παίξει απαιτεί ξεκάθαρους ρόλους, συγκεκριμένες αρχές και αυστηρή τήρηση των κανόνων του παιχνιδιού. Δεν είναι εύκολο να εντάξεις έναν τόσο μεγάλο αριθμό παικτών στη φιλοσοφία σου, ειδικά όταν ορισμένοι εξ αυτών έχουν πρωταγωνιστικό προφίλ. Ωστόσο, αν υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να βρει τη χρυσή τομή, είναι ο Έλληνας τεχνικός. Η φετινή χρονιά δεν αφήνει περιθώρια για πειραματισμούς. Ο Ολυμπιακός δεν χτίζει για το μέλλον, χτίζει για το τώρα. Ούτε ο Μπαρτζώκας ούτε η διοίκηση ψάχνουν για δικαιολογίες. Με ένα μπάτζετ που φτάνει επίπεδα προ δεκαπενταετίας και με πλήρη στήριξη από οπαδούς και διοίκηση, η μόνη αποδεκτή κατάληξη είναι η κορυφή.
Ο αντίκτυπος της περσινής κατάκτησης της Ευρωλίγκας από τον Παναθηναϊκό είναι αισθητός. Η ψυχολογία των φιλάθλων, αλλά και η πίεση από την ελληνική αθλητική πραγματικότητα, δημιουργούν μια αίσθηση επιτακτικότητας. Η ομάδα πρέπει να επιστρέψει στην κορυφή και δεν υπάρχει εναλλακτικό σενάριο. Αν οι λεπτομέρειες που στέρησαν το τρόπαιο στο Βελιγράδι και στο Κάουνας ήταν διαφορετικές, η κατάσταση θα είχε άλλη δυναμική. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: ο Ολυμπιακός καλείται να αποδείξει ότι είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, και μάλιστα υπό συνθήκες τεράστιας πίεσης.
Αυτό που μένει να φανεί είναι αν η ομάδα θα αντέξει το βάρος αυτής της αποστολής. Η πίεση μπορεί να τροφοδοτήσει το πάθος και την αποφασιστικότητα, αλλά μπορεί και να λειτουργήσει ανασταλτικά, ειδικά όταν πρόκειται για αγώνες do-or-die. Ο Μπαρτζώκας γνωρίζει ότι η φετινή σεζόν κρίνει όχι μόνο την επιτυχία της ομάδας, αλλά και το μέλλον του ίδιου, της διοίκησης και της συνολικής φιλοσοφίας της ΚΑΕ. Η αποτυχία δεν αποτελεί επιλογή, και με αυτό το σκεπτικό, ο Ολυμπιακός βαδίζει προς το πιο καθοριστικό φινάλε της σύγχρονης ιστορίας του.
