kokkina.gr Ολυμπιακός, νέα και ειδήσεις για τον Ολυμπιακό σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και ερασιτέχνη
Ίγκνας Μπραζντέικις και τέλος. Ο Ολυμπιακός σε μια ιδιαίτερη καλοκαιρινή περίοδο ολοκλήρωσε το ρόστερ του έστω και αργά και ας δούμε τι πραγματικά έγινε, τι συμβαίνει τώρα και ποια μπορεί να είναι η προοπτική του για τη φετινή χρονιά. – Γράφει ο Β. Σιδέρης
Θα προσπαθήσω να πω τα πράγματα όπως έχουν, σύντομα και περιεκτικά. Είναι τόσα πολλά που έγιναν αυτό το καλοκαίρι που χρειάζεσαι αρκετές σελίδες για να τα αναλύσεις όλα. Ας ξεκινήσουμε από το τέλος και εννοώ το τέλος της περσινής χρονιάς.
Ο Ολυμπιακός έκανε το νταμπλ (και ένα super cup) ενώ στο παρά 5 δεν πήρε και την Ευρωλίγκα. Η ομάδα ήταν έτοιμη και στρωμένη. Ο κόουτς ήθελε και ήλπιζε να μη χάσει κανέναν από τα βασικά του στελέχη. Σκέψεις αντικατάστασης υπήρχαν μόνο για τους Κάναν, Πίτερς και Μπολομπόι. Ο Μπλακ ενώ μέχρι τον Απρίλιο ήταν να μείνει, η συμπεριφορά του και η απόδοσή του συνέτειναν στο να μπει κι αυτός στη λίστα. Ήρθε η πρόταση για Σάσα, ο παίκτης το σκέφτηκε και αποφάσισε ΝΒΑ. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα ουσιαστικά ο Ολυμπιακός παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να τον πείσει για την παραμονή του.
Η σχέση Μπαρτζώκα – Σλούκα δεν ήταν καλή. Ωστόσο στο παρκέ λειτουργούσε και υπό αυτό το πρίσμα και με δεδομένο το διαβατήριο του τελευταίου, ο κόουτς θα ήθελε να τον έχει και την επόμενη σεζόν. Αν λεγόταν Θλούκαθ ή Σλούκοβιτς δεν θα το συζητάγαμε, οι ερυθρόλευκοι θα είχαν πάρει άλλο γκαρντ. Τελικά ο παίκτης για τους δικούς τους λόγους επέλεξε Παναθηναϊκό οπότε ο Μπαρτζώκας εκεί που ήταν καβάλα στο άλογο, βρέθηκε να ψάχνει παίκτες που θα αντικαθιστούσαν τον ΜVP και καλύτερο δημιουργό του αλλά και τους δύο clutch παίκτες που διέθετε. Το διαχειρίστηκε σωστά; Ενδεχομένως να πούμε ότι δεν του βγήκαν όλα όσα ήθελε και υπάρχει σοβαρό έλλειμμα για τη basket league αλλά θα τα πούμε πιο κάτω.
Για Μιλουτίνοφ, ενώ δεν υπήρχε αρχικά σαν προοπτική η απόκτηση 2ου πρωτοκλασάτου σέντερ, εφόσον του δόθηκε η ευκαιρία να τον πάρει, το έκανε και ανακάτεψε επιπλέον την τράπουλα. Ο καλός Μίλου ανήκει στην ελίτ και είναι πολυτέλεια για οποιαδήποτε ομάδα να τον έχει στο ρόστερ της σε συνδυασμό με την σφοδρή επιθυμία του ίδιου του παίκτη. Μπορείς όμως να έχεις και 3ο (mobile) ξένο σέντερ όταν έχεις δύο “πενταδάτους”; Όχι είπε ο κόουτς αφού και τα λεφτά δε βγαίνανε. Ο Μίλου θα πάρει κοντά στο 1,5 ανά σεζόν, περισσότερα απ’ όσο έπαιρναν Μπολομπόι και Μπλακ μαζι. Τεράστια μεταγραφή.
Τεσσάρι που να κάνει αυτά που έκανε ο Σάσα δε βρήκαν στο λιμάνι. Επιλέχθηκε ο Σίκμα ο οποίος θα επωμιστεί μέρος της δημιουργίας και κάποιο της εκτέλεσης και εικάζω πως όταν χρειάζεται θα ανεβαίνει στο 5. Θεωρητικά με συγκεκριμένου τύπου αντιπάλους θα ανταποκριθεί. Δε μπορεί να παίξει στα συστήματα που ήταν αποδέκτης ο Βεζένκοφ ωστόσο έχει επιπλέον αξιοπρεπές ποστ παιχνίδι που δεν είχε πέρυσι η ομάδα (και ο Μίλου προφανώς θα συνδράμει σ’ αυτό).
Εφόσον λοιπόν ο Σάσα έφυγε και ο Μπαρτζώκας ήθελε να έχει σοβαρή απειλή από τα 6,75 κάτι που δεν είχε ο Σίκμα ή έτεροι υποψήφιοι στόχοι, αποφασίστηκε να μείνει ο Πίτερς ο οποίος βέβαια δεν απόδωσε τα προσδοκόμενα πέρυσι. Να σημειώσω πως η απόφαση να μείνει ο Πίτερς πάρθηκε αρκετά νωρίτερα από την υπογραφή του Σίκμα.
Αναφορικά με τον Κάναν, το step up που έκανε στο F4 ήταν αρκετό για να πείσει τον κόουτς να του δώσει άλλη μια ευκαιρία έχοντας σαφώς υψηλότερες απαιτήσεις από τον βραχύσωμο πρώην ΝΒΑer. Να πω κάτι που ισχύει ειδικά φέτος αλλά και γενικότερα τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες Ευρωλίγκας για το υψηλότερο επίπεδο. Ή θα πάρεις ρίσκο με παίκτες Eurocup ή επίσης ρίσκο με παίκτη απευθείας από το ΝΒΑ. Είναι όπως όταν έχεις μια σχέση και είσαι καλά μαζί της μεν αλλά δεν τρελαίνεσαι, λες ποια θα μου τύχει τώρα; μην μου έρθει καμιά τρελή και τρέχουμε, κάτσε δω, καλά είσαι και θα φτιάξουν ίσως τα πράγματα, χειρότερα δε θα πάνε.
Στο θέμα του Γκος. Ο Μπαρτζώκας για λόγους που δε συμμερίζομαι στο 100% αλλά κατανοώ, ήθελε διαχρονικά τον παίκτη στην ομάδα του, όπερ και εγένετο. Ο Γκος θα δώσει ηρεμία, οργάνωση, λίγο σκορ και καλύτερη από τον Σλούκα άμυνα. Αν καταφέρει να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο, τόσο το καλύτερο. Βέβαια 1 εκατομμύριο για “ρολίστα” ίσως λογίζονται πολλά αλλά ποιος είμαι εγώ μπασκετικά μπροστά σ΄αυτά που βλέπει και ξέρει ο κόουτς.
Πάμε στον Μπραζντέικις. Ξεκινάω πλαγίως…. Προσωπικά μου έκανε τρομερή εντύπωση η επιμονή του Ολυμπιακού για τον Ναν για δύο λόγους. Πρώτον η θέση στην οποία αγωνίζεται και δεύτερον η απουσία ευρωπαϊκής εμπειρίας που πάντα ήταν θέσφατο για τον Μπι. Εφόσον δεν αποκτούνταν ο Γκος οκ, το αντιλαμβάνομαι και ας πάει στην ευχή το όποιο ρίσκο. Άλλωστε δε μιλάμε για παίκτη της G-League αλλά παίκτη με εκατοντάδες λεπτά και πόντους στο ΝΒΑ. Πως λοιπόν θα χώραγε στην περιφέρεια; Θα ανέβαζε λογικά σχεδόν μόνιμα του Λάρε και Σακ στο 3 με παράλληλο ολιγόλεπτο ανέβασμα του Παπ στο 4 ώστε να έχουν όλοι χρόνο και ηρεμία. Θεωρητικά πάντα…
Βεβαίως αυτή ήταν η δεύτερη σκέψη του κόουτς. Η πρώτη είχε να κάνει με παίκτη στο 3-4 και εννοώ τον Κλάιμπερν για τον οποίο σας είχαμε αποκαλύψει πως έγινε ερώτηση σχετικά. Δεν “έκατσε” τελικά και προτιμήθηκε ο Ναν ο οποίος όμως ούτε καιγόταν να έρθει Ευρώπη, ούτε ήταν ξεκάθαρος στις απαντήσεις του. Είχε τον Ολυμπιακό στο περίμενε ενώ λέγεται ότι ήθελε όρο αποδέσμευσης ανά πάσα ώρα και στιγμή για ομάδα ΝΒΑ.
Τι έκανε τελικά ο Μπαρτζώκας, αναίρεσε την ανακοίνωση της ΚΑΕ “δεν ενδιαφερόμαστε για παίκτες με συμβόλαιο” (άλλωστε και ο Τανούλης συμβόλαιο είχε) και έδωσε μισό εκατομμύριο στη Ζαλγκίρις για να πάρει τον Μπραζντέικις. Ο Λιθουανος-Καναδός μου αρέσει πολύ. Θα αποτελέσει τρομερό εργαλείο στα χέρια του προπονητή ενώ βρίσκεται σε ιδανική ηλικία. Υπάρχει δηλαδή προοπτική να μείνει ο παίκτης για πολλά χρόνια εφόσον κουμπώσει στο ρόστερ καθώς ο Ολυμπιακός έχει μέτρια παράδοση με Λιθουανούς παίκτες (όχι πως παίζει ρόλο τι έκανε πχ ο …Καρνισόβας αλλά κουβέντα να γίνεται). Παίζει κυρίως στο 3 άρα πάλι όπως ανέφερα μπορεί να ανέβει στο 4 συγκυριακά ο Παπανικολάου και να δώσει στοιχεία αμυντικά και επιθετικά που Πίτερς και Σίκμα δυσκολεύονται. Έχει iso παιχνίδι επιθετικά, πατάει για πλάκα τη ρακέτα και δε φοβάται τις επαφές. Αμυντικά δεν είναι αδιάφορος αλλά δεν είναι και καλός. Σίγουρα ένα ψηλό κορμί θα βοηθήσει στο σύνολο όμως πρέπει να βελτιώσει αυτό το σημείο του παιχνιδιού και είμαι σίγουρος ότι αποτελεί αυτό το κομμάτι προτεραιότητα του κόουτς. Επίσης χρήζει βελτίωσης και η off ball movement στο απαιτητικό παιχνίδι του Ολυμπιακού αν και εκεί θεωρώ πως δε θα έχει πρόβλημα. Το σουτ του δε με ανησυχεί και εκτιμώ πως θα το σταθεροποιήσει πέραν του 35-36%. Μην ξεχνάμε πως πέρυσι ήταν Euroleague rookie. Το 2ο μισό της σεζόν στην Ευρωλίγκα είχε περί το 45% και ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που δεν εκβιάζει τα τρίποντα όπως ίσως κάνει η Ζάλγκιρις αλλά φροντίζει να δημιουργηθούν πρώτα καλές προϋποθέσεις.
Μ΄ αυτά και με τούτα, παρά την Ελληνοποίηση του Θωμά, ο Μπαρτζώκας σ΄ένα κομμάτι αδράνησε. Δε φρόντισε να αποκτήσει όταν έπρεπε η ομάδα Έλληνες παίκτες με προοπτική, ώστε σταδιακά να αναρριχούνταν στο ροτέισον. Ο Μαντζούκας, ο Σαμοντούροβ, ο Χουγκάζ, ο Ζούγρης, ακόμα και ο Ρογκαβόπουλος θα μπορούσαν στα χέρια του Μπαρτζώκα να έχουν ρόλο στην ομάδα. Οι Τσάμης, Αμπόσι και Τανούλης προς το παρόν δε δείχνουν πως μπορούν να ανταποκριθούν αλλά σίγουρα είναι κάτι που ο προπονητής το ξέρει πλέον και το δουλεύει.
Ο Ολυμπιακός έχει ουσιαστικά 10(!) ξένους εκ των οποίων οι 2 έχουν διαβατήριο (Γουόκαπ, Πάπας) και μόλις 3 γηγενείς και αυτόχθονες με τον Λούντζη να έχει συμπληρωματικό ρόλο. Καλώς ή κακώς η basket league απαιτεί 6+6 ενώ σε κάθε ματς θα πρέπει να μένουν δύο εκτός. Ένας “μόνιμα” και ένας δηλωμένος πριν από κάθε ματς, κάνοντας εύκολα αντιληπτό και τη λειψανδρία για τα ντέρμπι (και τους τελικούς τον Ιούνιο) αλλά κυρίως την έλλειψη ρυθμού που αναμφίβολα θα έχουν αυτοί που είναι εκτός. Θυμόμαστε όταν ο Ολυμπιακός έπαιζε μόνο Ευρωλίγκα πόσο σημαντικά ήταν αυτά τα παιχνίδια, έστω και απέναντι σε αδύναμους αντιπάλους.
Η φετινή offseason ήταν περίεργη και γεννά αμφιβολίες για την εκκίνηση της ομάδας. Ο Ολυμπιακός είχε τους περισσότερους παίκτες στο Παγκόσμιο, τραυματίες στο μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας (ακόμα ο Μακίσικ ο οποίος αποφάσισε να κάνει επέμβαση στη μύτη δύο μέρες πριν την έναρξη της προετοιμασίας -όμως μάλλον κάτι άλλο τον ταλαιπωρεί-, ακόμα δεν έπαιξε ούτε λεπτό σε φιλικό), προσθήκη που έγινε μόλις χθες (και άρα δε ξέρει καλά καλά τα ονόματα των συμπαικτών του) και σε δέκα μέρες αρχίζουν τα επίσημα, με τίτλο αλλά και πρεμιέρα ευρωλίγκας στο ΟΑΚΑ.
Σίγουρα υπάρχει ομοιογένεια, το know how και το πνεύμα του νικητή, όμως η ομάδα δεν έπαιξε ούτε ένα φιλικό πλήρης και ορισμένοι παίκτες βρίσκονται σε να μην πω κακή αλλά να πω όχι ιδανική σωματική και φυσική κατάσταση. Το ρόστερ ξανά θα είναι σφιχτό αφού ουσιαστικά αποτελείται από 12 παίκτες και τυχόν τραυματισμοί ιδιαίτερα σε αθλητές καταπονημένους όπως ο Παπανικολάου, ο Φαλ και ο Γουόκαπ, δεν φαντάζει μακρινό σενάριο. Οι προαναφερθένες έπαιξαν σερί ένα χρόνο πάνω από 80 ματς ενώ ειδικά ο Παπ, διανύει το 34ο έτος της ηλικίας του.
Ο Μπαρτζώκας προφανώς έχει κερδίσει το δικαίωμα των αποφάσεων και των επιλογών με το σπαθί του, όμως δεν είναι φυσικά εκτός κριτικής και συζητήσεων. Ο Έλληνας οπαδός (η πλειοψηφία τουλάχιστον) δυστυχώς έχει κοντή μνήμη και τρέφεται από τις νίκες και τους τίτλους. Αν το ξεκίνημα της ομάδας είναι κακό, τότε θα ξεχαστούν και το διαστημικό περσινό μπάσκετ, και το παρολίγον τρόπαιο της Ευρωλίγκας και το 15-0 και τα COTY.
Η ομάδα έχει στεγανά, έχει ποιότητα και πήρε και καλούς παίκτες, ωστόσο ενδεχομένως να χρειαστεί χρόνο ώστε και να αφομοιώσει τους νέους αλλά κυρίως να απορροφήσει τους κραδασμούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου που σίγουρα θα εμφανιστούν ενώ η απουσία ενός παίκτη που θα παίρνει τη μπάλα όταν αυτή θα “καίει” αποτελεί ακόμα έναν γρίφο. H έλλειψη παίκτη σκόρερ επιβάλλει step up από τους παλαιότερους και αποτελεί μεγάλο στοίχημα. Κάναν και Πίτερς, επιβάλλεται να αυξήσουν τα νούμερά τους και ήδη ο τελευταίος δείχνει να αρπάζει την ευκαιρία αν και είναι υπερβολικά νωρίς.
Θεωρώ πως για την αρχή ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει να εφαρμόζει αυτά τα οποία τον έκαναν elite τα τελευταία χρόνια, ήτοι συνεχή κίνηση χωρίς τη μπάλα, πολλά κοψίματα στη ρακέτα, προτεραιότητα στη weak side, σκληρή άμυνα με αλλαγές και φυσικά team spirit. Θεωρώ ωστόσο ότι οι νέοι παίκτες ίσως δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στο σύνολό τους στα υπάρχοντα δεδομένα και πως μοιραία το τακτικό κομμάτι επιθετικά και κυρίως η αμυντική προσέγγιση θα διαφοροποιηθούν.
Αν μη τι άλλο όμως ανυπομονώ να δω ξανά αυτήν την ομάδα, με περισσότερη υπομονή βέβαια και στήριξη αφού ανέφερα τα προβλήματα και τις δυσκολίες που θεωρώ ότι υπάρχουν. Καλή σεζόν, μακριά από τραυματισμούς!
