Μπράουν Ιντέγε τον λένε και όλες οι αντίπαλες άμυνες κλαίνε!

Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης γράφει στο blog του στα kokkina.gr για τον Ολυμπιακό που συνεχίζει να ονειρεύεται (και εμείς μαζί του) και το θωρηκτό από τη Νιγηρία, Μπράουν Ιντέγε.

Τίποτα δεν μας χαρίζεται. Κέρδισε η Άρσεναλ την Μπάγερν Μονάχου στο Λονδίνο. Ε, και; Ολυμπιακός είσαι. Συνεχίζεις να ονειρεύεσαι. Μεγαλώνεις, προοδεύεις, γιγαντώνεσαι. Δεν σε νοιάζουν τι κάνουν οι άλλοι. Ξέρουμε, άλλωστε, πως ό,τι έχει πετύχει αυτή η ομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη, ιστορικά,  το έχει καταφέρει με την αξία της. Και τη βαριά φανέλα της, που αποκτά ολοένα μεγαλύτερο κύρος και στην Ευρώπη.

Από το 2007 είχε να πετύχει η ομάδα δύο “διπλά” σε φάση ομίλων του Champions League. Τότε, με τον Τάκη Λεμονή στο τιμόνι, μεγαλούργησε σε Βρέμη και Ρώμη. Φέτος, διαδοχικά, έγραψε ιστορία στο Λονδίνο και στο Ζάγκρεμπ “εξαργύρωσε” το έπος επί της Άρσεναλ. Μία νίκη επί της Άρσεναλ εκτός έδρας, μένει στο πάνθεον. Όταν το αποτέλεσμα αυτό, όμως, έχει και συνέχεια, με νέα νίκη και πάλι εκτός έδρας, τότε το κέρδος είναι πραγματικά ανυπολόγιστο.

Σε ένα ματς με λίγες καθαρές καλές στιγμές και για τις δύο ομάδες, το οποίο διεξήχθη σε ένα γήπεδο-χωράφι, ο Ολυμπιακός δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ήταν ένα ματς που μπορούσε (και έπρεπε) να πάρει. Αν εξαιρεθεί το αρχικό εικοσάλεπτο, όπου οι “ερυθρόλευκοι” δεν είχαν την απαιτούμενη αυτοσυγκέντωση (χωρίς, πάντως, να δεχθούν πίεση και φάσεις από την κροατική ομάδα), όσο κυλούσε ο χρόνος φαινόταν πως το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τους παίκτες του Μάρκο Σίλβα, που είχαν την υπεροχή και έφεραν την αναμέτρηση στα μέτρα τους, ελέγχοντας πλήρως την κατάσταση. Όταν ο Ολυμπιακός έγινε πιο τολμηρός, όλα έγιναν πιο εύκολα. Η Ντιναμό είχε δύο δοκάρια, ωστόσο και οι νταμπλούχοι Ελλάδας την ευκαιρία του αγώνα με τον Ιντέγε.

Ο Μπράουν μπορεί να έχασε το εύκολο, αλλά έβαλε το δύσκολο. Αυτή είναι και η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Από μοιραίος, ο 26άχρονος έγινε ύστερα από λίγο καθοριστικός για την ομάδα του! Στη βαθιά μπαλιά του Σιόβα πήρε παραμάζωμα σαν οδοστρωτήρας τους Κροάτες και, αφού έφερε την μπάλα μπροστά του με το δεξί, με αριστερό πλασέ τεράστιας κλάσης κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Από θέση μέσα αριστερά της περιοχής σκόραρε το “θωρηκτό”, ουσιαστικά από την τελική γραμμή! Ομολογώ πως δεν κατάλαβα και πολύ πώς μπήκε, αλλά μπήκε η ρημάδα μπάλα στα δίχτυα και αυτό είναι που μετράει. Μπράουν Ιντέγε τον λένε και όλες οι αντίπαλες άμυνες κλαίνε! Ο Νιγηριανός επιθετικός σκόραρε για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι και οι πολύ καλές εμφανίσεις του από την αρχή της σεζόν έχουν αντίκτυπο, πλέον, και στα γκολ. Άλλος προπονητής, πιθανότατα, μετά τη χαμένη ευκαιρία σε κενό τέρμα στο 53′, θα έβαζε μέσα τον Φινμπόγκασον. Η εμπιστοσύνη, όμως, του Μάρκο Σίλβα είναι τυφλή. Τον πιστεύει τόσο πολύ, που δεν βλέπει άλλο παίκτη για τη θέση του βασικού επιθετικού. Είναι σίγουρα άσχημο (και ίσως άδικο) για τον Φινμπόγκασον να παίζει στη χάση και στη φέξη και μεγάλη υπόθεση για το σύλλογο να έχει δύο παίκτες τέτοιας ποιότητας στη γραμμή κρούσης. Ο Σίλβα επέμεινε, η διοίκηση έκανε πράξη την επιθυμία του προπονητή και πλήρωσε. Ό,τι πληρώσεις, παίρνεις. Ο Ολυμπιακός απέκτησε επιθετικό με μεταγραφή από το κορυφαίο Πρωτάθλημα του κόσμου. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά.

Μία καλή κουβέντα αξίζει και με το παραπάνω ο Μποτία, ο οποίος με τον Σιόβα συνθέτουν ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο υψηλών προδιαγραφών. Ο Ισπανός εκμεταλλεύτηκε τον τραυματισμό του Ντα Κόστα και δεν βλέπω πώς μπορεί να βγει από την εντεκάδα, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο προπονητής του Ολυμπιακού έστησε άψογα την ομάδα και διαχειρίστηκε ένα ακόμα ματς με υποδειγματικό τρόπο. Σε ένα παιχνίδι κλειστό, χωρίς τον… τρελό ρυθμό, η νίκη κρινόταν στο όριο. Δεν απείχε και πολύ από την ήττα. Και οι δύο ομάδες αρέσκονται στο επιθετικό ποδόσφαιρο και είναι σημαντικό για τους “ερυθρόλευκους” πως το παιχνίδι δεν ξέφυγε σε ρυθμό και σκορ. Τέτοιες νίκες στην Ευρώπη, χωρίς μάλιστα να είναι σε πολύ καλή βραδιά αγωνιστικά, πρέπει να γίνουν συνήθεια για τους Πειραιώτες. Σημαντικό, επίσης, το μηδέν στην άμυνα σε εκτός έδρας ματς του Champions League, για πρώτη φορά μετά τη νίκη επί της Άντερλεχτ.

Η Ντιναμό είναι καλή ομάδα και το έδειξε στο Ζάγκρεμπ, κυκλοφορώντας ποιοτικά την μπάλα, έχοντας γρήγορους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές από τη μέση και μπροστά. Ο αγώνας στο “Καραϊσκάκης” δεν είναι θα είναι εύκολος για τον Ολυμπιακό, αλλά εδώ που έχει φτάσει δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Με νίκη, οι “ερυθρόλευκοι” εξασφαλίζουν την τρίτη θέση και την ευρωπαϊκή τους συνέχεια. Από εκεί και πέρα, ξέρουμε ότι τα αποτελέσματα στα παιχνίδια των άλλων δεν μας ευνοούν χρόνια τώρα. Οδηγός, όμως, είναι πάντα το επόμενο παιχνίδι. Το δικό του, όχι των υπολοίπων. Δεν ξέρω αν το έχετε εμπεδώσει, αλλά η ομάδα μετράει εννέα νίκες σε δέκα επίσημα παιχνίδια! Μέχρι και η ανίκητη Μπάγερν, ηττήθηκε στην Αγγλία.

Και κάτι για το τέλος: όταν η μπάλα χτυπάει πρώτα στο σώμα και μετά στο χέρι, κανείς διαιτητής δεν υποδεικνύει πέναλτι στην τελευταία φάση του αγώνα, όταν μάλιστα έχει κρατήσει επιπλέον δύο λεπτά, χωρίς λόγο, από την αρχική τρίλεπτη καθυστέρηση. Είπαμε: ο Θρύλος γιγαντώνεται, οι εν Ελλάδι αντίπαλοί του βουλιάζουν όλο και πιο πολύ στη μιζέρια και την αγωνιστική τους κατάντια.