
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με το… αριστερό, αλλά έκλεισε με το δεξί τον πρώτο ημιτελικό της σειράς απέναντι στην εξαιρετική ΑΕΚ, επικρατώντας με δυσκολία και κάνοντας το 1-0 σε ένα ματς που είχε πολύ μεγαλύτερο σασπένς απ’ όσο αναμενόταν.
Χωρίς τους Βεζένκοφ και Φουρνιέ, ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέλεξε να ανοίξει το ροτέισον και να δώσει χρόνο σε παίκτες που είτε έχουν ανάγκη αγωνιστικού ρυθμού, είτε διεκδικούν μια θέση στο rotation του Final 4. Και πράγματι, σε αυτό το πλαίσιο, ξεχώρισαν δύο: ο Πίτερς, που πήρε επιθετικές πρωτοβουλίες όταν η ομάδα δυσκολευόταν να βρει λύσεις, και κυρίως ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, ο οποίος με πάθος, ενέργεια και μεγάλα σουτ κράτησε όρθιους τους Πειραιώτες. Θετικός και ο Ντόρσεϊ στο διάστημα που αγωνίστηκε, δίνοντας ρυθμό και σκορ από την περιφέρεια.
Ο Ολυμπιακός ωστόσο, δεν ήταν καλός. Και η εικόνα του προκαλεί –όχι δικαιολογημένα– ερωτήματα ενόψει Άμπου Ντάμπι. Όμως αυτά τα ερωτήματα δεν πρέπει να μετατραπούν σε υπερβολικές ανησυχίες. Η ομάδα μόλις είχε επιστρέψει από το εξαντλητικό ταξίδι στη Μαδρίτη, σωματικά και πνευματικά άδεια μετά την υπέρβαση κόντρα στη Ρεάλ και την πρόκριση στο Final 4 της Euroleague. Δεν υπάρχουν ρομπότ – και οι παίκτες του Μπαρτζώκα δικαιούνται ένα βράδυ αστοχίας και κόπωσης.
Στον αντίποδα, η ΑΕΚ παρουσιάστηκε εξαιρετικά προετοιμασμένη. Με την ψυχολογία στα ύψη μετά τη σπουδαία πρόκριση επί της Ναντέρ στο Basketball Champions League και τη δική της συμμετοχή στο Final 4, μπήκε με πείσμα και πάθος στο ΣΕΦ. Ο Χέιλ, σε μια ακόμα τρομερή βραδιά, απέδειξε πως μπορεί να σταθεί και στο επίπεδο της Euroleague, ενώ συνολικά η ομάδα του Σάκοτα είχε πλάνο, ενέργεια και θάρρος. Αν δεν ήταν επιπόλαιη στην τελευταία της επίθεση, πιθανόν να είχαμε παράταση – και όλα να ήταν ανοιχτά.
Όμως το σημαντικότερο είναι πως ο Ολυμπιακός βρήκε τον τρόπο να νικήσει. Και αυτό δείχνει χαρακτήρα. Ειδικά σε βραδιές που δεν… πατάς καλά, η νίκη είναι διπλά σημαντική. Ο Μπαρτζώκας έδωσε χρόνο σε παίκτες όπως ο Γουόκαπ, ο Λι και ο Ντόρσεϊ, κράτησε εκτός τους Βεζένκοφ και Φουρνιέ, και κατάφερε να βγάλει το ματς χωρίς τραυματισμούς και με τη νίκη στις αποσκευές.
Ξεχωριστή μνεία πρέπει να γίνει στη μαχητικότητα του Λαρεντζάκη, ο οποίος μοιάζει να βάζει σε σκέψεις τον προπονητή του όσον αφορά την τελική 12άδα για το Final 4. Η θέση του 12ου παίκτη παίζεται ανάμεσα σε αυτόν και τον Ράιτ, και τέτοιες εμφανίσεις σίγουρα ζυγίζουν περισσότερο από κάθε στατιστικό.
Ο Ολυμπιακός έχει τώρα μπροστά του πολύτιμο χρόνο για ανασύνταξη, προπονήσεις και κυρίως… ξεκούραση. Ο δεύτερος ημιτελικός στο κατάμεστο Γαλάτσι αναμένεται πολύ πιο δύσκολος, με την ΑΕΚ να έχει ανεβασμένη ψυχολογία και τον κόσμο στο πλευρό της. Αν οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν να τελειώσουν τη σειρά γρήγορα, οφείλουν να παρουσιαστούν βελτιωμένοι σε κάθε τομέα – κυρίως στην περιφερειακή άμυνα που προβλημάτισε έντονα.
Συμπέρασμα; Ψυχραιμία. Εμπιστοσύνη στην ομάδα και στον προπονητή. Μην περιμένετε “30άρες” διαφορά σε κάθε ματς. Αυτή η ομάδα έχει τραβήξει έναν δύσκολο, μακρύ και επίπονο δρόμο. Και στο τέλος της διαδρομής, το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Μέχρι τότε, ακόμα και οι “κακές” βραδιές μπορεί να αποδειχτούν πολύτιμες – γιατί κρατούν τους παίκτες σε εγρήγορση και το μυαλό στο στόχο.
Η αποστολή συνεχίζεται.