
Ερυθρόλευκη βραδιά απόψε στο Φάληρο σε Καραϊσκάκης και ΣΕΦ, η οποία ξεκίνησε με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, ο οποίος ήταν εξαιρετικός στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, πετυχαίνοντας την πρώτη του νίκη (2-1)στο Europa League απέναντι στη West Ham.
Ο Μαρτίνεθ για πρώτη φορά φέτος, άλλαξε τη διάταξη της 11άδας τοποθετώντας 3 χαφ στο χώρο του κέντρο με τον Αλεξανδρόπουλο να παίρνει τη θέση του Μασούρα και το κλασικό μέχρι χθες 4-2-3-1 να μεταλλάσσεται σ’ ένα πιο σφικτό και κλειστό 4-3-3.
Πράγματι με τον τρόπο αυτό ο Ολυμπιακός ήταν πολύ πιο δεμένος, έχοντας κοντά τις γραμμές του γεμίζοντας ουσιαστικά τον χώρο του κέντρου, μη επιτρέποντας στους Λονδρέζους να κάνουν το παιχνίδι τους. Οι ερυθρόλευκοι είχαν τον έλεγχο και πολλές φορές ενώ δινόταν η εντύπωση ότι η αγγλική ομάδα προσπαθούσε να επιτεθεί, στην πραγματικότητα την ανάγκαζε σε μια ανούσια φλυαρία και είτε κλέβοντας τη μπάλα είτε εκμεταλλευόμενος τα άκρα του με Ποντένσε και Φορτούνη, εκδήλωνε αρκετές αντεπιθέσεις ενώ και τις φορές που ορθολογικά αναπτυσσόταν, έβλεπες ψυχραιμία, οργάνωση και ένα ξεκάθαρο πλάνο απέναντι σε μια πολύ καλή και δουλεμένη ομάδα. Μέχρι το 85’ υπήρχε μόνο ο Ολυμπιακός στο χορτάρι ενώ το γκολ της West Ham άλλαξε τις πρόσκαιρα τις ισορροπίες στο ματς επιφέροντας όπως είναι λογικό μια κάποια αναστάτωση αφού μέχρι τότε δεν μπορούμε να πούμε ότι οι Πειραιώτες απειλήθηκαν ή κινδύνευσαν σοβαρά. Τα 8 λεπτά των καθυστερήσεων φάνηκαν μισός αιώνας όμως τέλος καλό όλα καλά.
Ο Κώστας Φορτούνης απέδειξε ότι διανύει ίσως την καλύτερη περίοδο της καριέρας του, σημειώνοντας ένα πανέμορφο σε έμπνευση και εκτέλεση γκολ, ενώ ουδείς απ’ αυτούς που αγωνίστηκαν, μπορεί να ειπωθεί ότι υστέρησε. Μια ευρωπαϊκή βραδιά για τον Ολυμπιακό βγαλμένη από τα παλιά που με τους 3 βαθμούς που κατέκτησε, την ισοπαλία στην Σερβία απέναντι στην Τόπολο η οποία παραμένει με έναν βαθμό ενώ θα έρθει στο Καραϊσκάκης και με άλλα τρία ακόμα παιχνίδια να απομένουν, δείχνει να έχει αγκαλιάσει την τρίτη θέση του ομίλου, η οποία του επιτρέπει να συνεχίσει το ευρωπαϊκό του ταξίδι, έστω και σε μια υποδεέστερη διοργάνωση, όπως το Conference League, όχι πως χορτάσαμε πορείες και τρόπαια.
Ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό και δείχνει πως ακόμα δεν έχει ούτε ο ίδιος αντιληφθεί, ποιο είναι το ταβάνι του