Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις τερματίζοντας 4ος στο Φ4 του Βελιγραδίου. Οι ερυθρόλευκοι δεν έθελξαν με την απόδοσή τους στο παρκέ στα δύο παιχνίδια απέναντι σε Εφές και Μπαρτσελόνα, όμως σίγουρα δε φεύγουν χαμένοι από την πρωτεύουσα της Σερβίας.
Ο Ολυμπιακός διανύοντας μια εξαιρετική regular season, παίζοντας 5 εξαιρετικής ποιότητας ματς playoffs, παρουσιάζονται ξανά όντας μια υγιής πνευματικά και οικονομικά ομάδα, ανώτεροι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και ατενίζουν με μεγάλη αισιοδοξία την ευρωπαϊκή τους συνέχεια.
Οι ερυθρόλευκοι έχουν ένα σταθερό και σε καλή ηλικία ισχυρό κορμό που αποτελείται από ένα καλό μιγμα Ελλήνων και ξένων παικτών και με τις κατάλληλες προσθαφαιρέσεις, μπορούν να αυξήσουν τους στόχους από την επόμενη σεζόν, βλέποντας περισσότερο ρεαλιστικά την προοπτική ενός ακόμη Φ4 πάρα μιας απλής συμμετοχής στα playoffs της Ευρωλίγκα.
Αν προσθέσουμε σ’ αυτόν την καταπληκτική παρουσία του κόσμου, τόσο στο ΣΕΦ στη σειρά με την Μονακό αλλά κυρίως στο Βελιγράδι, τότε καταλαβαίνουμε εύκολα που πλέον ο Ολυμπιακός γίνεται περισσότερο ελκυστικός προορισμός για παίκτες με φιλοδοξίες και αγάπη για το μπάσκετ. Τα λόγια του Φουρνιέ δεν ήταν τυχαία όπως και οι δηλώσεις όλων των αντιπάλων του, για την φανταστική υποστήριξη που έτυχε η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα σ’ αυτό το ιστορικό για πολλούς λόγους διήμερο του Φ4.
Παρουσιάζεται λοιπό μια εξαιρετική ευκαιρία για τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, να επενδύσουν ίσως με λίγο βαθύτερα το χέρι στη τσέπη και να φέρουν τους 2-3 παίκτες που ζήτησε ο προπονητής τους στις δηλώσεις του μετά το τέλος του μικρού τελικού, οι οποίοι πράγματι να κάνουν τη διαφορά.
Τα λαχεία είναι ωραία όταν κερδίζονται αλλά το καλό συνήθως είναι και ακριβό. Όντως ο Ολυμπιακός δε χρειάζεται ιδιαίτερες μεταγραφές, θέμα το οποίο δεν είναι ώρα να μιλήσουμε αφού εκκρεμούν και οι αγώνες της basket league, όμως δεδομένου του συνεχώς υψηλότερου ανταγωνισμού στην Ευρωλίγκα (βλέπε πχ τη χθεσινή είδηση για Κλάιμπερν στην Εφές), επιβάλλεται οι προσθαφαιρέσεις να εμπεριέχουν το λιγότερο δυνατό ρίσκο. Η σχεδόν δεδομένη απουσία των ρωσικών ομάδων από την επόμενη διοργάνωση ενδεχομένως να εξάγει κάποιες καλές περιπτώσεις, των οποίων το κασέ όμως δε θα μπορεί να συγκρίνεται με τα χρήματα που παίρνει για παράδειγμα ο Ζαν Σαρλ ή ο Έισι.