Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης γράφει στο blog του στα kokkina.gr για την αντίδραση του Ολυμπιακού μετά το 2-2, που ήταν καλύτερη και από το γκολ του Φινμπόγκασον! Η μεγάλη απόσταση που διένυσε επιτυχώς η ομάδα σε λιγότερο από ένα χρόνο, στη διαχείριση ενός μεγάλου ευρωπαϊκού αγώνα.
Τι ζήσαμε πάλι, τι ζήσαμε… Ο Ολυμπιακός νίκησε την Άρσεναλ μέσα στο Λονδίνο. Ύστερα από δώδεκα ώρες και βάλε, και ακόμα να το συνειδητοποιήσουμε ρε μάγκες. Είναι μεγάλη αυτή η νίκη, επική. Η μεγαλύτερη στην ευρωπαϊκή ιστορία της ομάδας. Ο σύλλογος μεγαλώνει ημέρα με την ημέρα σε διεθνές επίπεδο, την ώρα που οι εν Ελλάδι αντίπαλοί του είναι βουτηγμένοι στη μιζέρια τους. Με τα οικονομικά δεδομένα της εποχής και του αθλήματος, είναι απίστευτα δύσκολο να φτάσει μία ελληνική ομάδα όσο το δυνατόν πιο μακριά σε μία διοργάνωση ή ακόμα και μέχρι το τέλος της διαδρομής. Μιλάμε για ποδόσφαιρο, έτσι. Τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα με οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές υψηλότερο μπάτζετ έχει η Άρσεναλ από τον Ολυμπιακό. Για τα έσοδα των δύο ομάδων, ας μην το συζητήσουμε καλύτερα. Με τις δυνατότητες που έχει, όμως, το καμάρι του Πειραιά και της Ελλάδας επενδύει σε παίκτες και προπονητή. Όχι σε… δημοσιογράφους, δικαστικούς, πάνελ, κτλ. Μόνο αγωνιστικά, σε ποδοσφαιριστές και τεχνικό επιτελείο.
Ο Ολυμπιακός νίκησε την Άρσεναλ μέσα στο Λονδίνο, έχοντας τη συμπαράσταση του τεράστιου λαού του και στο “Εmirates”. Πετυχαίνοντας τρία γκολ! Παίρνοντας προβάδισμα τρεις φορές στο σκορ! Σε ένα… κατηφορικό γήπεδο. Σε μία χώρα όπου δεν είχε αποσπάσει ποτέ ούτε ισοπαλία! Με δύο γκολ δεν θα κέρδιζε. Πέτυχε τρία και κέρδισε! Αυτό που κρατάω, περισσότερο και από τη νίκη, είναι ο χαρακτήρας που έβγαλε η ομάδα πάνω στο χορτάρι. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο σύλλογος διένυσε επιτυχώς μία μεγάλη απόσταση. Κατάφερε να διαχειριστεί έναν αγώνα κορυφαίου επιπέδου, κόντρα σε ένα ευρωπαϊκό μεγαθήριο, με τρόπο υποδειγματικό. Και να κάνει ένα ακόμα βήμα παραπάνω, προς την ευρωπαϊκή εκτόξευση. Ήταν 4 Νοεμβρίου 2014. Ο Ολυμπιακός προηγείτο με 2-1 στην έδρα της Γιουβέντους, κόντρα σε έναν εφάμιλλο αντίπαλο. Τότε, στο 65′ είχε δεχθεί την ισοφάριση σε 2-2. Όπως και στο “Emirates”. Ένα λεπτό αργότερα, κατέρρευσε ψυχολογικά, δεχόμενος και τρίτο γκολ στο 66′. Την Τρίτη, 29η ημέρα του Σεπτεμβρίου του 2015, ο Ολυμπιακός αντέδρασε. Ως μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα. Στο 65′ δέχθηκε την ισοφάριση από την Άρσεναλ. Και στο 66′ προηγήθηκε για τρίτη φορά μέσα σε μία δύσκολη αγγλική έδρα. Έκανε το 3-2. Και το κράτησε μέχρι το τέλος. Αυτό είναι μεγαλύτερο επίτευγμα και από τελικό αποτέλεσμα. Αυτή η αντίδραση, μετά το 2-2, ήταν καλύτερη και από το νικητήριο γκολ του Φινμπόγκασον! Η προσωπικότητα και η δυναμική που έβγαλε ο Ολυμπιακός μέσα στο Λονδίνο, είναι έργο όλων. Μιας συνολικής προσπάθειας. Και της διοίκησης που φρόντισε να ενισχύσει την ομάδα και να την κάνει καλύτερη από πέρυσι. Και των παικτών που έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στον αγωνιστικό χώρο. Και, φυσικά, του προπονητή, ο οποίος μπορεί να αποδειχθεί και η καλύτερη “μεταγραφή” του φετινού καλοκαιριού.
Ο Μάρκο Σίλβα έστησε μία ομάδα για να κερδίσει. Σε μία χώρα όπου ο Ολυμπιακός έφευγε πάντα με κατεβασμένο το κεφάλι. Κυρίως με βαριές ήττες. Ο Ολυμπιακός κοίταξε στα μάτια την Άρσεναλ. Δεν της επέτρεψε σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό. Μόνο με την είσοδο του Ράμσεϊ, από το 60′ μέχρι το 65′, άλλαξε κάπως το σκηνικό. Ο Ουαλός είναι παίκτης που παίζει πολύ το κάθετο παιχνίδι και λίγο έλειψε να αλλάξει τη ροή της αναμέτρησης, καθώς βοηθάει πολύ στην κυκλοφορία της μπάλας. Ίσως αυτό να ήταν το… δώρο του Βενγκέρ στην ομάδα του Πειραιά. Βέβαια, αν έπαιζε από την αρχή ο Ράμσεϊ, θα έμενε εκτός ο Κοκελέν και η Άρσεναλ θα έπαιζε με δίδυμο στα χαφ δίχως τον καθαρόαιμο “κόφτη” (Καθόρλα και Ράμσεϊ) και δεν θα είχε την καλύτερη αμυντική ισορροπία. Οι περισσότεροι μετά το 2-2 πίστεψαν πως εύκολα ή δύσκολα η Άρσεναλ θα κάνει τελικά την ανατροπή. Ο Ολυμπιακός του Μάρκο Σίλβα, όμως, είχε διαφορετική άποψη. Όχι μόνο με τη σέντρα πέτυχε το γκολ με τον Φινμπόγκασον, αλλά κράτησε στη συνέχεια το τεράστιο “διπλό” χωρίς να κινδυνέψει ιδιαίτερα παρά την έντονη πίεση που άσκησαν στο φινάλε οι Λονδρέζοι. Σε κάποιες στιγμές του αγώνα, οι ερυθρόλευκοι υπέφεραν, αλλά κόντρα σε μία τέτοια ομάδα και σε ένα τέτοιο γήπεδο ήταν αναπόφευκτο.
Ο Πορτογάλος προπονητής αρίστευσε στην τακτική. Προετοίμασε την ομάδα για να πάρει αποτέλεσμα μέσα στο Λονδίνο. Η εντεκάδα είχε εκπλήξεις. Περιμέναμε διάταξη με τρεις κεντρικούς μέσους, όπως στην πρεμιέρα του Champions League με την Μπάγερν, αλλά ο Σίλβα αποφάσισε να μην παρεκκλίνει στο ελάχιστο της φιλοσοφίας του. Από την αρχή της καλοκαιρινής προετοιμασίας, δούλευε πάνω σε διάταξη 4-2-3-1. Προσαρμόστηκε απόλυτα στο έμψυχο δυναμικό που έχει στη διάθεσή του. Τι έκανε ο 38άχρονος κόντρα στην Άρσεναλ; Έβαλε δυάδες στα δύο άκρα που μπορούν να προσφέρουν και στους δύο κομμάτια του παιχνιδιού. Άφησε στον πάγκο τον Μαζουακού και έβαλε τον “πασπαρτού” Σαλίνο στο αριστερό άκρο της άμυνας. Μπροστά του, ο Σεμπά. Μπορεί να μη θάμπωσε δημιουργικά, αλλά ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός δεν άφησε ποτέ τον συμπατριώτη του να τα βγάλει πέρα με δύο αντιπάλους. Πάντα ήταν εκεί για να βοηθήσει και στον αμυντικό τομέα. Θυμάμαι πρόχειρα τρεις-τέσσερις επεμβάσεις του Σεμπά να κόβει επικίνδυνη επίθεση της Άρσεναλ. Τακτικά, ήταν συγκινητικός. Ένας Σεμπά που έχει καίρια συμμετοχή στο τρίτο γκολ του Ολυμπιακού, για να μην ξεχνιόμαστε. Στα δεξιά, Ελαμπντελαουί και Πάρντο έκαναν το καλύτερο παιχνίδι τους τη φετινή σεζόν ως δίδυμο. Και ο Κολομβιανός εξτρέμ είναι ποδοσφαιριστής που τρέχει πολύ και μαρκάρει. Σπάνια θα αφήσει τον δεξιό μπακ εκτεθειμένο.
Ο Ολυμπιακός βραχυκύκλωσε την Άρσεναλ. Δεν έπαιξε παθητικά, αλλά προσπάθησε να κρατήσει μπάλα και να επιτεθεί. Και για τα δεδομένα αυτού του αγώνα, τα κατάφερε σε μεγάλο βαθμό. Οι “κανονιέρηδες” δεν ήταν κυριαρχικοί όπως έχουν συνηθίσει και ύστερα από ένα σημείο εγκλωβίστηκαν από το ανταγωνιστικό παιχνίδι των ερυθρόλευκων. Δεν μπορούσαν να τρέξουν και να κυκλοφορήσουν την μπάλα όπως ξέρουν. Και όπως φάνηκε, δεν είχαν εναλλακτικό πλάνο αν τους στράβωνε το ματς. Ο Καμπιάσο ήταν ο στυλοβάτης της ομάδας του Πειραιά και ένας δεύτερος προπονητής μέσα στο γήπεδο. Μέχρι και στον Ρομπέρτο είπε σε ένα φάουλ στο δεύτερο ημίχρονο ότι χρειάζεται τέσσερις παίκτες στο τείχος! Η “σκαφτή” μπαλιά του, δε, στη φάση του 3-2 είναι για σεμινάριο. Ο Πάρντο από εκεί και πέρα γύρισε με τη μία από τα δεξιά και ο Φινμπόγκασον ήταν εκεί που έπρεπε. Με “σεντερφορίσιο” τελείωμα έστειλε τον λαό του Ολυμπιακού στα ουράνια.
Και επειδή ακούγονται διάφορα για τυχερά γκολ και τα λοιπά, την τύχη σου την προκαλείς. Καλώς ή κακώς χωρίς τύχη δεν μπορείς να κάνεις και το κάτι παραπάνω. Κάποιες φορές θα είναι μαζί σου, κάποιες όχι. Ο Ολυμπιακός σημείωσε δύο γκολ από στημένες φάσεις (ισάριθμα κόρνερ) και ένα από μία συνδυασμένη ομαδική προσπάθεια. Πώς είναι το πρώτο γκολ τυχερό όταν οι ερυθρόλευκοι βγάζουν μία εκπληκτική κομπίνα (δουλεμένη ξεκάθαρα στην προπόνηση) σε στημένη φάση; Ο Φορτούνης τροφοδότησε τον Πάρντο, κεντρικά, στο ύψος της μεγάλης περιοχής. Από εκεί και πέρα, και αφού έγινε το σουτ, είναι λογικό σε τόσα μαζεμένα σώματα να βρει κάπου η μπάλα. Κόντραρε στον Όξλεϊντ-Τσέιμπερλεν και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα. Στο 1-1, για παράδειγμα, ο Ρομπέρτο έκανε λανθασμένη εκτίμηση και θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την τυχερή ισοφάριση της Άρσεναλ. Στη συνέχεια, όμως, με τρεις-τέσσερις επεμβάσεις ο Ισπανός κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Όσο για το γκολ του Φορτούνη, προσωπικά το απόλαυσα! Και μακάρι να μην είχε περάσει η μπάλα τη γραμμή! Θα γουστάραμε, εξίσου, νομίζω! Ο Έλληνας μεσοεπιθετικός το ήθελε: έβαλε φάλτσα στην μπάλα, ο Οσπίνα αιφνιδιάστηκε και οι Πειραιώτες μπήκαν ξανά μπροστά στο σκορ πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο. Ο Κώστας, στο ευρωπαϊκό ντεμπούτο του ως βασικός, έκανε μεγάλο ματς, “οργώνοντας” το γήπεδο. Όλοι τους, όμως, ήταν υπέροχοι. Έτρεξαν αμέτρητα χιλιόμετρα και τα έδωσαν όλα. Έγινε μία απίστευτη ομαδική προσπάθεια στο χορτάρι του “Emirates”. Πάντως, μία καλή κουβέντα παραπάνω αξίζουν δύο παιδιά που έχουν ακούσει πολλά. Οι Μποτία και Σιόβας συνέθεσαν ένα εκπληκτικό δίδυμο. Και ειδικά ο Δημήτρης ήταν ο ηγέτης της άμυνας. Όπως και πριν τραυματιστεί σοβαρά (2014).
Από την ημέρα της κλήρωσης στον 6ο όμιλο του Champions League, είχαμε όλοι μας “κυκλώσει” τα δύο ματς με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Αν ο Ολυμπιακός κάνει το απόλυτο κόντρα στους Κροάτες, τότε η δεύτερη θέση θα είναι πιο κοντά από ποτέ. Ουσιαστικά, με εννέα βαθμούς οι ερυθρόλευκοι θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την πρόκριση. Απομένουν, όμως, τέσσερα παιχνίδια και η ομάδα οφείλει να τα αντιμετωπίσει ξεχωριστά. Το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Προς το παρόν, γευόμαστε τη μεγάλη επιτυχία στο “Emirates” μέχρι το μεδούλι. Ο Θρύλος και ο Μύθος του Ολυμπιακού εξαπλώνονται με σταθερά βήματα σε όλη την Ευρώπη.