Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε στο Game 2 απέναντι στη Μπαρτσελόνα και δίκαια έχασε, με τη σειρά πλέον να είναι στο 1-1 και να ακολουθούν δύο κρίσιμα παιχνίδια στο ΣΕΦ, όπου όλοι ελπίζουμε να φέρουν την πολυπόθητη πρόκριση σε ένα ακόμα F4.
Η αρμάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έθελξε με την επιθετική της απόδοση κάτι που ενδεχομένως επανέλαβε σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι αν κοιτάξουμε ποσοστά και λάθη, ωστόσο δύο επιπλέον παράγοντες διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στο χθεσινό αποτέλεσμα. Αφενός η ανεβασμένη Μπαρτσελόνα η οποία από τα πρώτα λεπτά ακόμα έδειξε πιο αποφασισμένη και συγκεντρωμένη στο στόχο, παίζοντας πολύ καλύτερη άμυνα πάνω στη μπάλα, έχοντας κοντά τις αποστάσεις της και επιλέγοντας ένα επιθετικό hedge out, απαγόρευσε τόσο τα pick n roll, όσο και γενικότερα την ορθή κυκλοφορίας της μπάλας, χαρακτηριστικό στοιχείο στο motion play των ερυθρόλευκων.
Οι Καταλανοί τιμώρησαν τον αντίπαλο τους τόσο από τη ρακέτα καθόλη τη διάρκεια του ματς, όσο και από τη γραμμή του τριπόντου, κυρίως στις 4η περίοδο, με ελεύθερα σουτ και αβίαστα καλάθια.
Από την αντίπερα όχθη, η καλή επιθετική παρουσία του άφαντου στο πρώτο παιχνίδι Πίτερς δε βοήθησε, ο οποίος γέμισε κυρίως τη θέση 3 ωστόσο αμυντικά ήταν φορές που εκτέθηκε. Βέβαια να του δώσουμε πως απέναντι του είχε ένα ευκίνητο 3αρι όπως ο Αμπρίνες και ένα άλλο πολύ ποιοτικό και έμπειρο όπως ο Κάλινιτς αλλά σε κάθε περίπτωση το πρόσημο είναι παραπάνω από θετικό.
Τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, τα ξανά 19 λάθη και κυρίως η αστοχία που προήλθε απόρροια της ισπανικής πίεσης, σε συνδυασμό με το έλλειμμα ενέργειας ορισμένων παικτών όπως ο Γουόκαπ, σήμαναν τους τίτλους τέλους και πλέον οι δύο ομάδες ξεκινάνε μεν από το μηδέν, έχοντας όμως διαφορετικά δεδομένα αναφορικά με την έδρα.
Ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει τα επόμενα δύο ματς και να προκριθεί στο Βερολίνο, ωστόσο πρέπει να διορθώσει αρκετά πράγματα στο παιχνίδι του αφού ναι μεν δεν στοίχισαν στο G1, όμως πλέον η ομάδα του Γκριμάου είναι πιο …ψιλιασμένη στο τι θα συναντήσει. Το γεμάτο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όπως πάντα θα συνδράμει προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά φυσικά δε φτάνει.
Εκτιμώ πως το 3ο παιχνίδι είναι το πλέον κομβικό. Αν καταφέρουν οι ερυθρόλευκοι να πάρουν τον άσσο τότε σε 4ο παιχνίδι που κλείνει μια σειρά και δίνει εισιτήριο για F4 δε χάνει, όποτε εκτός των παραπάνω που ανέφερα πρέπει να καταφέρει να προσέξει τα αχρείαστα φάουλ και να χτυπήσει ξανά στη ρακέτα όπου έχει υπεροπλία. Το αίνιγμα Τζαμπάρι Πάρκερ ίσως βρει απάντηση στον Πετρούσεφ αφού από τα 3 forwards ίσως είναι ο ιδανικός στο εν λόγω match up, χωρίς ωστόσο να κουμπώνει ως χαρακτηριστικά κάνεις από τους διαθέσιμους. Μη ξεχνάμε πως εκτός απροόπτου θα αγωνιστεί και ο Κώστας Παπανικολάου ο οποίος εκτός της αγωνιστικής του συνεισφοράς, αφού και εκείνος μπορεί κατά συνθήκη να ανέβει στο 4, θα προσδώσει επιπλέον εμπειρία, ηρεμία και κυρίως καθοδήγηση στις στιγμές που πιθανόν να απαιτηθεί.
Ο Κάναν δεν φάνηκε όσο θα ήθελε και μπορεί και θεωρώ πως θα έρθει η ώρα του γρήγορα κι όλας. Ο Αμερικανός δε χρειάζεται ούτε πολύ χώρο ούτε χρόνο για να εκτελέσει και ναι μεν δεν ήταν στη μέρα του χθες αλλά στο ΣΕΦ σχεδόν πάντα μεταμορφώνεται προς το καλύτερο. Από κει και πέρα μπορούμε ατομικά να πούμε για κάθε παίκτη τι θέλουμε να κάνει όπως οι αρκετές λάθος αποφάσεις του Γουόκαπ για παράδειγμα, αλλά η μεγάλη εικόνα είναι η άμυνα. Αν παίξει όπως μπορεί και οι διαιτητές δε σφυρίζουν με ευκολία όλες τις επαφές αφού συνήθως ο Ολυμπιακός αμύνεται στο όριο του φάουλ, τότε για ακόμα μια φορά το γήπεδο θα γύρει. Η Μπαρτσελόνα είναι σπουδαία ομάδα με εξαιρετικό και βαθύ ρόστερ, μην το ξεχνάμε αυτό.
Ο στόχος της τουλάχιστον μιας νίκης στη Βαρκελώνη επετεύχθη αλλά για να έχει αξία, ο Ολυμπιακός οφείλει να εκμεταλλευτεί την έδρα του. Ραντεβού την Μ. Τρίτη σε ένα άλλο μεγάλο ευρωπαϊκό μπασκετικό βράδυ.