Θέλουμε να ονειρευόμαστε όχι να κοιμόμαστε

Γράφει ο Βαλάντης Σιδέρης

Ο Ολυμπιακός διανύει μια από τις πιο κρίσιμες και περίεργες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας του. Η αποτυχία της ομάδας να προκριθεί στην επόμενη φάση των προκριματικών του Τσάμπιονς λιγκ, η συνεχόμενη τραγική κατάσταση της ομάδας εντός γηπέδου εδώ και ενάμιση χρόνο οδήγησε στην απομάκρυνση του Μαρτίνς και στην έλευση ενός 38χρονου άπειρου προπονητή. Στους αγώνες με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας για συνέχεια σε Γιουρόπα ή Κόνφερενς ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε ελαφρώς βελτιωμένος όπως αποτυπώνεται από τα advanced stats, ωστόσο μη ξεχνάμε ότι και η Σλοβακική ομάδα είναι υποδεέστερη των Ισραηλινών και με χρηματιστηριακή αξία υποπολλαπλάσια του Ολυμπιακού.

Ξεκινώντας από την προετοιμασία του Μαρτίνς, η εικόνα που σου βγάζει η ομάδα τόσο στα φιλικά όσο και στα τέσσερα επίσημα ματς δείχνει ότι σοβαρή δουλειά δεν έγινε και αναρωτιέμαι πως οι ρεπόρτερ που ακολούθησαν την ομάδα αποφάνθηκαν πως ήταν «η σκληρότερη προετοιμασία επί εποχής Πέντρο Μαρτίνς», κάτι που επί της πράξης δεν μπορεί να ισχύσει αφού η ομάδα έπαιζε σχεδόν κάθε μέρα φιλικά αλλά και η εικόνα της 2 μήνες σχεδόν από την έναρξη της δείχνει ένα σύνολο ασύνδετο, αργό, χωρίς πλάνο και δυνάμεις.

Προφανώς χρειάζονται μεταγραφές πρώτης γραμμής που δεν φαίνεται να έρθουν, αλλά είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός 5+ βασικούς για να φανεί τουλάχιστον ανταγωνιστικός απέναντι στη Μακάμπι; Μας αρέσει να μηδενίζουμε ως Έλληνες, εύκολα ξεχνάμε και απαξιώνουμε. Προφανώς ένας διψήφιος αριθμός παικτών δεν αξίζει να φοράει την ερυθρόλευκη αλλά είναι υποτιμητικό για τους 10-15 παίκτες μας που έχουν αξία να μην μπορούν να κοντράρουν στα ίσια μια Μακάμπι και μια Σλόβαν. Έφυγε λοιπόν ο Πορτογάλος και η ομάδα βγήκε στην αγορά για προπονητή.

Τον Κορμπεράν για να ξέρετε, οι συνεργάτες και κοντινοί του άνθρωποι που ασχολούνταν με τη Νότιγχαμ, τον είχαν σταμπάρει μέσα στη χρονιά, ωστόσο δεν ήταν ο μόνος στόχος. Ο Ολυμπιακός είχε προχωρημένες επαφές με Μπίλιτς και άλλους δύο, όμως ένας σοβαρός προπονητής δεν πάει σε μια ομάδα η οποία πρώτον ολοκλήρωσε προετοιμασία, δεύτερον αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς λιγκ και τρίτον δεν του διατίθεται σοβαρό μπάτζετ για μεταγραφές, το μέγεθος του οποίου εξαρτάται από τους επόμενους προκριματικούς.

Αποφασίστηκε λοιπόν να έρθει ο Κορμπεράν, ο οποίος τη σεζόν 20-21 τερμάτισε με την Χάντερσφιλντ 6 βαθμούς από τη ζώνη του υποβιβασμού και φέτος έφτασε έναν αγώνα από την άνοδο στην Πρέμιερ. Δεν τον γνωρίζω τον Ισπανό αν είναι ο μάγος Χάρυ Πότερ ή ο …Σανκάρα, ωστόσο θεωρώ πιο λογικό να επιλέγονταν έμπειρος προπονητής. Τα επιχειρήματα τύπου, ήταν βοηθός του Μπιέλσα δεν τα ακούω καν, στην τελική ο ίδιος ο Μπιέλσα ήταν ελεύθερος. Επίσης μου έκανε εντύπωση μια φράση του, πως επέλεξε ο ίδιος να μην εργαστεί φέτος πουθενά γιατί «κουράστηκε» από τις απαιτήσεις της Τσάμπιονσιπ. Συγνώμη, αν στα 38 σου, κουράζεσαι ως προπονητής που είναι το κύριο σου επάγγελμα και έχεις θεωρητικά υψηλές φιλοδοξίες, τι θα έκανες σε 10-15 χρόνια και προπονούσες ομάδες πρωταθλητισμού σε Πρέμιερ, Λα Λίγκα κ.ο.κ.; Σε κάθε περίπτωση τον καλωσορίζουμε και του ευχόμαστε ειλικρινά καλή επιτυχία αφού είναι μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού και μακάρι να είναι το πουλέν που κάποιοι εκτιμούν ότι είναι.

Πάμε στους παίκτες και γενικότερα στον σχεδιασμό. Ήταν ηλίου φαεινότερον, πώς η ομάδα πέρυσι δεν ήταν καλά και πήρε ένα σβηστό πρωτάθλημα από την ανυπαρξία των αντιπάλων. Τα βλέπαμε και τα γράψαμε. Σίγουρα δεν μπορείς να βάλεις 5-6 ή 7 παίκτες νέους (ακόμα και να τους είχες από την αρχή) στα προκριματικά Ιουλίου. Στηρίζεσαι στην ομοιογένεια που θεωρητικά είχε η περσινή ομάδα και κάνεις σε πρώτη φάση ελάχιστες ποιοτικές προσθήκες. Το ζήτημα είναι όμως πως ο Ολυμπιακός απέκτησε ορισμένους παίκτες στοιχήματα και ο μόνος θεωρητικά ποδοσφαιριστής από το λεγόμενο «πανω ράφι» ο Βρσάλικο, είναι δεξί μπακ και έχασε όλη την προετοιμασία. Ναι, οι μεταγραφές λήγουν αργότερα απ’ ότι συνήθως και ναι, μεσολαβεί και διακοπή λόγω Μουντιάλ αλλά είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύεις ότι χωρίς ενέσεις ποιότητας από την έναρξη της προετοιμασίας θα πέρναγες ρελαντί τους γύρους προκριματικών απέναντι όχι σε χωριά από τη Μάλτα αλλά σε πρωταθλητές των χωρών τους. Παρακαλάγαμε δύο μήνες να ανανεώσουμε τον 35χρονο Ελ αραμπί και μάλιστα του δίναμε 5Μ€ για δύο χρόνια μετά από τη χειρότερη σεζόν της καριέρας του. Η πρώτη ομάδα αριθμεί 40+ παίκτες από τους οποίους έχουν φύγει ουσιαστικά μόλις δύο. Τα αποδυτήρια επί Μαρτίνς φαίνεται να ήταν χαμένα, ενώ υπήρχαν διαμάχες με παίκτες όπως τον Φορτούνη. Δε συμφωνώ με την άποψη πως ο Μαρινάκης ξέχασε τον Ολυμπιακό και ασχολείται μόνο με τη Νότιγχαμ. Σα να λέμε ότι, να μην ασχολείται με τα καράβια του ή τα ΜΜΕ του και να ξημερώνεται στου Ρέντη. Λεφτά βάζει κάθε χρόνο κοντά στα 10Μ και έχει τεράστια λειτουργικά έξοδα και με εξαίρεση τις πωλήσεις που έκανε, χωρίς αντίστοιχα έσοδα. Θα μπορούσε να βάλει περισσότερα; Μάλλον όχι, αφού ο Ολυμπιακός προχώρησε σε αύξηση μετοχικού 10 εκ. € κεφαλαίου εξ ολοκλήρου από την μεγαλομέτοχο πριν λίγες εβδομάδες για να ισοσκελίσει τις δαπάνες της ΠΑΕ. (Διαβάστε σχετικά εδώ όπου τα εξηγώ αναλυτικά https://kokkina.gr/%cf%84%ce%b9-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%ce%b1%cf%8d%ce%be%ce%b7%cf%83%ce%b7-10%ce%b5%ce%ba-e-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b2-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%bd/)   Θα μπορούσε να διαθέσει καλύτερα τα υπάρχοντα κεφάλαια; Αναμφίβολα ναι και αυτό είναι το μεγάλο λάθος της σύγχρονης εποχής. Καραβιές παικτών, μηδενικό σκάουτινγκ, συνεργασίες με μάνατζερ κλπ κλπ.

Το χειρότερο όλων εκτός ομάδας σήμερα είναι πως ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν είναι ενωμένος. Ο καθένας έχει την απόψή του την οποία πολλές φορές διατυπώνει υβριστικώς εντός και εκτός social media, και έχει την απαίτηση να σκέφτονται και οι άλλοι όπως αυτός ειδάλλως είναι εχθρός. Εβδομαδιαία λαμβάνουμε περισσότερα από 1000 σχόλια και ψάχνουμε να βρούμε κοινό παρονομαστή που είναι η αγάπη για την ομάδα μας. Ας είναι.

Τι μπορεί να γίνει από δω και πέρα; Πολλά, για τα οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουν λάβει το μήνυμα αυτοί που πρέπει. Σε κάθε κρίση κρύβεται μια μεγάλη ευκαιρία. Ο Ολυμπιακός περνάει την δική του, μακάρι να την αδράξει και να μας ξανακάνει όλους να ονειρευόμαστε.