Δεν κόβω για αφελή τον Σίλβα

Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης γράφει στο blog του στα kokkina.gr για την ιδιαίτερη προετοιμασία του αγώνα με την Μπάγερν Μονάχου και τι περιμένει από τον Μάρκο Σίλβα.

Αγωνιστική δράση σε συλλογικό επίπεδο δεν υπάρχει εδώ και ημέρες λόγω των προκριματικών αγώνων που δίνουν οι Εθνικές ομάδες στην Ευρώπη και όχι μόνο. Ο Μάρκο Σίλβα περιμένει σιγά-σιγά την επιστροφή των διεθνών στο Ρέντη προκειμένου να βάλει σε εφαρμογή τα τελικά του πλάνα για τους αγώνες που έρχονται σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μπορεί να προηγείται το εντός έδρας ματς με τον Πλατανιά, αλλά το μυαλό όλων των Ολυμπιακών ταξιδεύει στη νύχτα της 16ης Σεπτεμβρίου. Η πρεμιέρα στο Champions League κόντρα στην πανίσχυρη Μπάγερν Μονάχου μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Είναι το όνομα της αντίπαλης ομάδας που αποτελεί ένα μεγάλο δέλεαρ για μία μεγάλη εμφάνιση σε αυτό το παιχνίδι. Τα βλέμματα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης θα είναι στραμμένα στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” εκείνο το βράδυ. Φανταστείτε τι αντίκτυπο θα έχει ένα θετικό αποτέλεσμα των νταμπλούχων Ελλάδας κόντρα στους Γερμανούς.

Είναι ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών που χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία. Εκτός, φυσικά, από απόδοση στο 100%, ομαδική και ατομική, αλλά και τύχη. Είναι, επίσης, το πρώτο μεγάλο κρας τεστ του Μάρκο Σίλβα στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού και περιμένουμε με ανυπομονησία τόσο τη σέντρα όσο και την ομάδα που θα παρατάξει ο Πορτογάλος στην πρώτη φάση των ομίλων. Αν ο Λούκα Μιλιβόγιεβιτς δεν ήταν τιμωρημένος, πιθανότατα ο προπονητής της ομάδας του Πειραιά δεν θα άλλαζε τη διάταξη 4-2-3-1, με την οποία δούλεψε στη μεγαλύτερη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Η απουσία του Σέρβου είναι κομβική και διαφοροποιεί τα δεδομένα. Για τον Σίλβα, ο Λούκα είναι από τους λεγόμενους αναντικατάστατους παίκτες. Και στις δύο πρώτες αγωνιστικές του Champions League, καλείται να βρει το ορθό σχήμα που θα δώσει σιγουριά και ασφάλεια στη μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας.

Ευκαιρίες θα βρει ο Ολυμπιακός να σκοράρει. Το θέμα είναι πώς θα αναχαιτίσει την Μπάγερν, η οποία στην καλύτερη ημέρα της μπορεί να σε διαλύσει, αν σε βρει μπόσικο. Αν κρίνουμε από την περυσινή σεζόν στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, όπου κυρίως έπαιζε με 4-3-3, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε ένα σχήμα με τρεις παίκτες στη μεσαία γραμμή. Σε αυτήν την περίπτωση, “θυσιάζεται” ένας μεσοεπιθετικός ποδοσφαιριστής. Δύσκολα αυτός θα είναι ο Φορτούνης. Πιο πιθανό είναι να μην αγωνιστεί ένας εξτρέμ και να περάσει ο Κώστας στο αριστερό “φτερό” ώστε να συγκλίνει προς τα μέσα. Έχουμε αρκετές ημέρες ακόμα μέχρι την επόμενη Τετάρτη, 16 του μήνα. Ό,τι και να γράψουμε τώρα θα είναι έτσι κι αλλιώς ριψοκίνδυνο σε ό,τι αφορά το σχέδιο για την αρχική εντεκάδα.

Επειδή διακρίνω γενικότερα μία πίεση προς τον προπονητή, στη λογική ότι καλύφθηκαν σε μεγάλο ποσοστό οι μεταγραφικές του επιθυμίες και πρέπει η ομάδα να αρχίσει σιγά-σιγά να αποδίδει και καλό ποδόσφαιρο, καλό θα είναι να αξιολογήσουμε την κατάσταση. Μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει και όλα γίνονται μέσα από τη δουλειά. Είναι ένας τεχνικός ο Σίλβα, ο οποίος βασίζεται πολύ στην καθημερινή εργασία και τριβή στην προπόνηση. Και ιδιαίτερα στο ματς με την Μπάγερν, ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι συμπαγής και να μη δώσει δικαιώματα. Δεν κόβω για αφελή για τον Πορτογάλο και θεωρώ πως θα παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό, και όχι άναρχο, σύνολο. Η ομάδα πρέπει να είναι μαζεμένη πάνω στο χορτάρι (η μάχη του κέντρου θα κρίνει πολλά) και να προσπαθήσει να χτυπήσει στην αντεπίθεση, καθώς διαθέτει την ταχύτητα και την ποιότητα για να το πράξει. Δεν κατανοώ την πίεση που υφίσταται η ομάδα. Ό,τι θετικό αποτέλεσμα και να μπορέσει να αποσπάσει ο Ολυμπιακός σε αυτό το ματς θα είναι κέρδος. Με τον κόσμο στο πλευρό του, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Τα εισιτήρια που βγήκαν την Τρίτη σε εκδοτήρια και ίντερνετ είναι ελάχιστα μπροστά στην τεράστια ζήτηση που υπάρχει. Τα εισιτήρια διαρκείας έχουν ξεπεράσει τις 20.000 και αυτήν τη σεζόν θα είναι πολύ δύσκολο για κάποιον φίλο της ομάδας να βρεθεί στο “Καραϊσκάκης” αν δεν έχει μία κάρτα για ολόκληρη την ποδοσφαιρική χρονιά.

Και κάτι επί προσωπικού: η ραδιοφωνική μου περιπέτεια αποδείχθηκε σύντομη (όχι ότι δεν το περίμενα βάσει συγκεκριμένων διαφωνιών και ιδιαιτεροτήτων που είχαν προκύψει στη συνεργασία μεταξύ εμού και της ιδιοκτησίας του ομίλου το τελευταίο διάστημα), αλλά την κρίνω ως απόλυτα επιτυχημένη. Και πολλές γραμμές είχαμε και πολλά μηνύματα διαβάσαμε και απήχηση είχε στον κόσμο αυτό που κάναμε. Αν και ξεκίνησα την πορεία μου στο επάγγελμα μέσα από το ραδιόφωνο και σε αυτό έμαθα τη δουλειά επί μία διετία, ήταν μία μεγάλη πρόκληση για μένα να αναλάβω ύστερα από δώδεκα χρόνια, για πρώτη φορά στη σταδιοδρομία μου, μία εκπομπή επικοινωνίας, μαζί με τον Τσάρλυ, σε μία τόσο απαιτητική ζώνη όπως είναι η βραδινή. Είδα και εγώ τις αντοχές μου. Αν μπορώ να ανταπεξέλθω. Πήρα ένα ακόμα ρίσκο στη ζωή μου και αισθάνομαι ξανά υπερήφανος για μία επιλογή μου. Πόνταρα για μία ακόμα φορά στη στιγμή. Κι ας ήταν η τράπουλα σημαδεμένη εξ αρχής και μία παρτίδα στημένη. Ήξερα που έμπλεκα, είναι η αλήθεια.

Έρχονται στιγμές στη ζωή που τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα περιμένουμε. Τα τελευταία δύο χρόνια είναι πολύ ζόρικα σε επαγγελματικό επίπεδο και έρχονται στιγμές που μέχρι και εγώ απορώ το πώς αντέχω ακόμα. Όσοι παρακολουθείτε τη διαδρομή μου και βρίσκεται τόσα χρόνια ενδιαφέροντα τα όσα γράφω (είτε συμφωνείτε με αυτά, είτε όχι), καταλαβαίνετε τι εννοώ. Σιχαίνομαι την αδικία, την πουστιά, την ανηθικότητα, την αχαριστία… Πάντα θα έχω άποψη, πάντα θα λέω ότι με ενοχλεί πρόσωπο με πρόσωπο, χωρίς να υπολογίζω το οποιοδήποτε κόστος. Δίνω και την ψυχή μου με ό,τι καταπιάνομαι, για αυτό και με καταλαμβάνει πλήρως αρκετές φορές το συναίσθημα. Δεν θα πάψω να λέω και να γράφω αυτά που αισθάνομαι. Το έχω πληρώσει στο παρελθόν και το παρόν, ενδέχεται να το πληρώσω ξανά στο μέλλον. Κάποιες καταστάσεις στη ζωή τις βιώνουμε μονάχοι μας στο 100%. Μόνο η οικογένεια, είναι αυτή που μας καταλαβαίνει. Θα περάσω μόνος μου αυτό το βουνό που απλώθηκε μπροστά μου. Θα σταθώ ξανά στα πόδια μου. Όρθιος όπως πάντα. Ο χώρος αυτός είναι “ξένος” για μένα κι ας δουλεύω ανελλιπώς από τα 18 μέχρι τώρα, τα 32 μου. Από μικρό παιδί αυτό ονειρευόμουν να κάνω και τα κατάφερα. Είναι “ξένος” αυτός ο χώρος της δημοσιογραφίας ως προς τις ηθικές αξίες που έχω ως Παναγιώτης και τις οποίες οφείλω στους γονείς μου. Αρχές, που δεν συμβαδίζουν με το συγκεκριμένο επάγγελμα. Γλείφτης δεν έγινα ποτέ για να “ανέβω” σκαλιά στην ιεραρχία, ούτε έπιασα κανέναν φίλο για να έχω πάντα δουλειά, ο κόσμος να χαλάσει. Πάντα πορεύομαι με την αξία μου και μόνο. Συγγνώμη για το προσωπικό ξέσπασμα, αλλά όχι να μας περνάνε κάποιοι και για μαλάκες. Την αξιοπρέπειά μου δεν την ανταλλάσσω με τίποτα. Δεν τη διαπραγματεύομαι.