Απόψε χάσαμε κι οι δυο…

Ο αρχισυντάκτης του kokkina.gr Βαλάντης Σιδέρης, γράφει για την απάντηση που εκκρεμεί και την κατάσταση ως έχει, αναφορικά με τον επόμενο προορισμό του Ιωάννη Παπαπέτρου.

Εκτός απροόπτου σήμερα, ο Ιωάννης Παπαπέτρου θα ανακοινώσει την απόφασή του, αναφορικά με τον επόμενο μπασκετικό του προορισμό. Θα συνεχίσει στον Πειραιά, θα πάει στον Παναθηναϊκό ή κάπου αλλού, σε μια ομάδα στο εξωτερικό. Καλώς ή κακώς, τα πράγματα έχουν πάρει μια τέτοια τροπή που η κατάσταση είναι δύσκολη και θα έλεγα περίεργη. Ο Ιωάννης, έστειλε τον νόμιμο εκπρόσωπό του να συζητήσει το ενδεχόμενο ανανέωσης. Ο Ολυμπιακός τον Γιώργο Σκινδήλια. Αποτυχία συμφωνίας. Νέο ραντεβού του ίδιου με τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ. Εκ νέου αδυναμία σύναψης συμφωνίας. Οι Αγγελόπουλοι φέρονται να αύξησαν την προσφορά τους, ο παίκτης ζήτησε χρόνο να το σκεφτεί…

Να ξεκαθαρίσω ότι τον Ιωάννη τον γνωρίζω προσωπικά και θεωρώ ότι είναι ένα πολύ καλό παιδί, ήπιων τόνων και τον συμπαθώ. Αυτή μου η άποψη και η μεγάλη συμπάθεια ωστόσο, δε μπορεί να με κάνει να παραβλέψω ότι ο παίκτης δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες που ο ίδιος μου δημιούργησε 5 χρόνια πριν, όταν υπέγραψε στην ομάδα. Φυσικά υπάρχουν δικαιολογίες και σοβαρές. Τα πρώτα δύο χρόνια όντως ήταν άτυχος αφού ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς. Μάλιστα. Τα επόμενα χρόνια υπήρξε ένα αδιάκοπο ανεβοκατέβασμα μεταξύ των θέσεων 3 & 4, κάτι που θεωρητικά έχει αποτέλεσμα αρνητικό για έναν παίκτη που προσπαθεί να καθιερωθεί στο υψηλότερο επίπεδο, να αλλάζει τακτική, πλάνο, προσανατολισμό και γενικότερα τον τρόπο λειτουργίας του στην επίθεση.

Διαφωνώ και στα δύο. Ναι, είχε τραυματισμούς και κάποιους σοβαρούς, αλλά ποιος αθλητής δεν έχει; Ναι, άλλαζε θέσεις αλλά άλλαζε στις δύο που είναι “εγγύτερες” όλων, αυτές των forward. Εξού και ο ορισμός stretch 4, ο οποίος καλύπτει τρόπον τινά τα σωματικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά του Ιωάννη. Παρά ταύτα, η ατομική του βελτίωση αυτή την 5ετία αναζητείται και αμφισβητείται έντονα. Δεν έχει εισάγει νέα στοιχεία στο παιχνίδι του, δεν έχει βελτιώσει το σουτ του, δε “βλέπει” γήπεδο όταν χρειάζεται, δεν μπορεί να ποστάρει και γενικότερα δεν δείχνει ότι μπορεί μια ομάδα υψηλού επιπέδου να στηριχθεί πάνω του σταθερά. Ναι, ούτε ο Παπανικολαόυ έχει καλά νούμερα, ωστόσο ρεφάρει σ’ ένα ποσοστό με την προσπάθεια που καταβάλει στην άμυνα (κι ας ήταν φέτος χειρότερη απ’ τα δεδομένα του).

Γι’ όλα αυτά λοιπόν, σ’ ένα βαθμό με ξενίζει ότι ισχύει το ποσό, που φαίνεται να ζήτησε ο ατζέντης του, ήτοι 900Κ. Δε θεωρώ ότι τα αξίζει βάσει συνεισφοράς αλλά και να τα άξιζε, όταν διαπραγματεύεσαι με τον σύλλογο που αγωνίζεσαι, οφείλεις να είσαι πιο διαλλακτικός ή τουλάχιστον προσεκτικότερος στους χειρισμούς και κυρίως στο τι αφήνεις να βγαίνει στον τύπο. Δυστυχώς, μεγάλη μερίδα των οπαδών του Ολυμπιακού και με το φημολογούμενο ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, νιώθουν απογοητευμένοι από τον παίκτη. Θεωρείται casus belli για έναν Έλληνα αθλητή να μεταβεί στην ομάδα της οποίας ο πρόεδρος έχει καταφερθεί όπως όλοι ξέρουμε έναντι στον συμπαίκτη και αρχηγό του, τους προέδρους του και γενικότερα στο σύλλογο που αγωνίζεται.

Κάποιοι θεωρούν ότι τον επηρεάζει ο πατέρας του και αποτελεί δάκτυλο πίεσης και απομάκρυνσης από τον Πειραιά. Δεν το γνωρίζω αν ισχύει, ωστόσο η ιστορία δείχνει πως τέτοιες καταστάσεις μόνο κακό κάνουν στον εκάστοτε αθλητή, είτε λέγεται Παπαπέτρου, είτε Μπολ, είτε Χούτος.

Το χειρότερο της υπόθεσης είναι πως ακόμα και αν μείνει ο παίκτης στην ομάδα, έβαλε τον εαυτό του σε μια δύσκολη θέση να αποδείξει πως όλος αυτός ο ντόρος και τα χρήματα που θα λάβει, τα αξίζει και με το παραπάνω. Όλοι όμως είδαμε πως το αντίστοιχο παράδειγμα του Μάντζαρη πέρσι τουλάχιστον λειτούργησε αρνητικά.

Η εύκολη οδός λέει εξωτερικό, ωστόσο και αυτή έχει παραμέτρους. Άλλο να πας σε μια ομάδα που έχει πλάνο και θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς (αυτό άλλωστε φέρεται να θέλει ο παίκτη) όπως η Φενέρ (το αναφέρω λόγω Σλούκα) και άλλο η Εφές ή η Μακάμπι…

Επιπλέον, θεωρώ επίσης πως η έλευση Μπλατ θα έπρεπε να λειτουργήσει ως επιπλέον κίνητρο για τον παίκτη για πολλούς λόγους. Η καλή/κακή/μέτρια σχέση του με τον Σφαιρόπουλο τελείωσε. Φέτος θα είχε την ευκαιρία να δουλέψει υπό τις οδηγίες ενός εκ των κορυφαίων, όμως ούτε κι αυτό φαινόταν αρκετό για άμεση απόφαση.

Το να πάει στον Παναθηναϊκό, αποτελεί αν το δεις ως τρίτος, σαν τη μεγαλύτερη πρόκληση για τον παίκτη αλλά αμφιβάλω αν μπορέσει να ανταποκριθεί για δύο λόγους. Δεν έχει (ακόμα, ίσως αργότερα να γίνει καλύτερος) ούτε την ποιότητα, ούτε την στόφα του Σπανούλη ο οποίος ας μην ξεχνάμε πως τα πρώτα χρόνια είχε πρόβλημα απέναντι στην παλιά του ομάδα.

Υπομονή λίγες ώρες λογικά και θα ξέρουμε. Το σίγουρο είναι πως με την τροπή των πραγμάτων, κανείς δεν είναι (προς το παρόν) απόλυτα κερδισμένος. Ο χρόνος βέβαια είναι ο μεγαλύτερος κριτής και αυτός θα δείξει αν η όποια απόφαση του Ιωάννη είναι σωστή ή λάθος.

 

ΥΓ.: Ο Ιωάννης είναι μέλος της παρέας, είναι Έλληνας, είναι νέος και έχει τεράστια προοπτική και θέλω να μείνει.. όμως όχι έτσι! Υπάρχουν πολλοί καλύτεροι παίκτες στη θέση του με τα ίδια ή και λιγότερα χρήματα. Θα ήθελα ο παίκτης να φτάσει εκεί που μπορεί, να μην αδικεί πλέον τον εαυτό του, να γίνει η καλύτερη εκδοχή του μπασκετικού του εαυτού, κάτι που ακόμα εκτιμώ πως δεν έχει αντιληφθεί ούτε ο ίδιος και θα ήθελα αυτά να τα κάνει στο λιμάνι…